Ρε σεις....
Μακάρι, να κάνουμε και πάλι καφέ, ένα κομμάτι της συγκεκριμένης προβλήτας.
Κομμάτι όμως.
Για την προβλήτα του ΝΟΚΑΤ μιλάω.
Ήταν κάποτε έτσι.
Τώρα όμως, είναι γυμνή.
Βέβαια, να μην πάμε στο άλλο άκρο και απαγορευτεί η είσοδος στον κόσμο που βγαίνει και τις φωτογραφίες του, έτσι;
Εγώ θα ήθελα μερικά τραπεζάκια.
Κάποιοι και κάποια μάτια, να βλέπουν την Παραλία κι από εκεί. Από θάλασσα προς στεριά.
ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΕΤΣΙ;;;
Ουουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
Επαναλαμβάνω όμως.
Τέσσερα πέντε τραπεζάκια, μα στο πλάι, με διάδρομο για τους πολίτες, μέχρι τα πέρα....
Δεν ξέρω, αν μπορεί ένας ειδικός να μας πει, εγώ όμως, βλέπω την φωτογραφία και θα ήθελα να είμαι εκεί, μια ηλιόλουστη μέρα και να πίνω τον καφέ μου.
Και να φορτώσω με όμορφες εικόνες, νου και καρδιά, για να φύγω Σερβία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ρωσία, Βουλγαρία και να νοσταλγώ, μέχρι, να γυρίσω....
Ά, ΡΕ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ....
ker@ilidis
