"Ζήλεψε" τον πατέρα Νικόλαο του Μελιαδίου, έναν αγαπητό για εμάς παππούλη και τον "κάλεσε" εσπευσμένα στην Αγκάλη Του!!!
Και εγώ ξέρω πως άφησε πίσω του τεράστιο κενό.
Κενό προσφοράς.
Αν δεις τις φωτογραφίες θα καταλάβεις άνθρωπε της Πιερίας!
Επάνω στα κεραμίδια της εκκλησίας του, ούτε ένα χρόνο πριν και έκανε δουλειές.
Στην αγκαλιά της οικογένειας του της αγαπημένης, με φουλ χαμόγελα γύρω.
Με το ποίμνιο εμπρός του να διακονεί την αγάπη του προς αυτό δια της Ορθοδοξίας.
Πατέρα Νικόλαε Χρυσόπουλε, μακαριστέ πλέον, εκεί πάνω στον Παράδεισο απλά να μεσιτεύεις υπέρ ημών στον Θεό ή τον Ιησού τον Χριστό μας, για να έχουμε όλα τα καλά, όλοι οι άνθρωποι επί γης.
Καλό Παράδεισο.
ΥΓ: Στους οικείους, την καλή "πρεσβυτέρα", τα "χρυσά" του κορίτσια και την αδυναμία μου, τον Δημητράκη τον "χρυσομελωδό" κλαριντζή - καλή δύναμη. Και να ξέρετε καλοί μου άνθρωποι. Ο άνθρωπος πεθαίνει δυο φορές. Την δεύτερη όταν τον ξεχνούμε! Και κανείς μας δε θα τον ξεχάσει...
- Αμήν!!!!
Δημήτριος Παν. Κεραηλίδης
Συγγραφέας - Δημοσιογράφος
