Η οδός Μ. Αλεξάνδρου και οι κάθετοι σε αυτήν οδοί, είναι το παραδοσιακό εμπορικό κέντρο της Κατερίνης για δεκαετίες.
Ο εμπορικός χαρακτήρας των οδών αυτών αλλοιώθηκε από την αθρόα αδειοδότηση από τον Δήμο Κατερίνης διαχρονικά, επιχειρήσεων καφέ – μπαρ, εστιατορίων κλπ που αναπτύσσουν σε αυτούς τραπεζοκαθίσματα, άναρχα, χωρίς προγραμματισμό και σχεδιασμό χωρίς κριτήρια.
Τα τελευταία χρόνια η διοίκηση Χιονίδη, προχώρησε στην θέσπιση και επιβολή των περίφημων κατασκευών-παταριών που βλέπουμε μόνο στους κεντρικούς πεζόδρομους της Κατερίνης. Οι κ. Χιονίδης και Παπαζιώγας αρχικά και ο κ. Σατραζέμης στη συνέχεια, μαζί με άλλα μέλη του συνδυασμού τους, υποστήριξαν και υποστηρίζουν σθεναρά τις κατασκευές αυτές, τις οποίες χαρακτήρισαν, “καινοτόμες”, “μοντέλο” για άλλους Δήμους της χώρας που θα τις υιοθετήσουν” και ως “ υπαγορευόμενες από πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ”.
Οι θέσεις αυτές είναι όλως επιεικώς παράδοξες καθώς με απλή ανάγνωση της πολεοδομικής νομοθεσίας και των επικαλούμενων από το Δήμο Κατερίνης δικαστικών αποφάσεων οι κατασκευές αυτές είναι νομικά έωλες και αντίθετες με το πνεύμα και το γράμμα της νομοθεσίας περί κοινοχρήστων χώρων.
Συγκεκριμένα :
Οι εξέδρες αυτές είναι μόνιμες. Ακόμα και αν θεωρητικά είναι λυόμενες και μπορούν να μετακινηθούν, στην πράξη αδειοδοτούνται για ολόκληρο το χρόνο και στην ουσία παραμένουν εσαεί.
Ακόμα και έτσι, αν δηλαδή θεωρηθούν μη σταθερές κατασκευές, έρχονται σε αντίθεσημε την πολεοδομική νομοθεσία που ρητά απαγορεύει την ύπαρξη κατασκευών σε κοινόχρηστους χώρους, μόνιμων, λυόμενων, σταθερών και κάθε είδους και οι οποίες κατ’ εξαίρεση επιτρέπονται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα (πχ σε εκθέσεις, εορτές κλπ.).
Οι εξέδρες καταλαμβάνουν πολύ μεγάλο μέρος κοινόχρηστου χώρου, περιορίζοντας την κίνηση πεζών και οχημάτων έκτακτης ανάγκης, αποκλείοντας τους μη πελάτες των επιχειρήσεων, αλλά και συμπολίτες μας με προβλήματα κινητικότητας, καθώς καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος των πρώην πεζοδρομίων των πεζοδρόμων και τον χώρο κάτω από τους εξώστες των κτιρίων.
Επιπλέον, οι κατασκευές αυτές είναι υπερυψωμένες και έτσι δημιουργούν 2 επίπεδα σε κονόχρηστο χώρο, κάτι που απαγορεύεται αλλά κυρίως δεν έχουν τις ρητά προβλεπόμενες από την νομοθεσία ειδικές ράμπες για πρόσβαση αναπήρων οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτές και στο εσωτερικό των καταστημάτων.
Καθώς οι κατασκευές αυτές είναι υπερυψωμένες δεν είναι εφικτός ο καθαρισμός ολόκληρου του χώρου κάτω τους, στον οποίο συσσωρεύονται ακαθαρσίες κλπ επί πολλά έτη, με συνέπεια να δημιουργούνται προβλήματα υγιεινής.
Η δαπάνη για τη κατασκευή των παταριών επιβαρύνει κατά το ήμισυ τον Δήμο Κατερίνης, ο οποίος συμψηφίζει την δαπάνη αυτή με τα τέλη παραχώρησης κοινόχρηστων χώρων. Με απλά λόγια το μισό κόστος των κατασκευών που χρησιμοποιούν ιδιωτικές επιχειρήσεις για να πολλαπλασιάσουν το εμβαδόν τους το πλήρωσε ο Δήμος Κατερίνης και κατ΄ επέκταση όλοι μας!
Η ανάπτυξη αυτών των κατασκευών στους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης, χωρίς κριτήρια και πρόγραμμα δίπλα σε εμπορικά καταστήματα, εύλογα δημιούργησε προβλήματα σε αυτά, προστριβές και έριδες ανάμεσα στους επιχειρηματίες, αρκετές επιχειρήσεις έκλεισαν ή μετεφέρθησαν, ακίνητα έμειναν και μένουν ανοίκιαστα, ενώ αντέδρασαν και ο Εμπορικός Σύλλογος και το Εμπορικό Επιμελητήριο Πιερίας.
Αυτή η κατάσταση πέρα από την ηθική απαξία και την ενδεχόμενη παρανομία, ενέχει τον κίνδυνο να στραφούν δικαστικά κάποιοι έμποροι ή ιδιοκτήτες ακινήτων κατά του Δήμου και να τους επιδικαστούν μεγάλες αποζημιώσεις που θα επιβαρύνουν τον Δήμο και όλους τους δημότες.
Αυτά βέβαια δεν έχουν περάσει απαρατήρητα και έτσι πέρα από τις αντιδράσεις πολιτών, εμπόρων, ιδιοκτητών κλπ είχαμε και την αυτεπάγγελτη παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας- Θράκης, ο οποίος με την 352/2012 απόφασή του ακύρωσε την θέσπιση των παταριών και την χρηματοδότησή τους από τον Δήμο.
Κατά αυτής της απόφασης προσέφυγε ο Δήμος Κατερίνης, αλλά η ένστασή του απορρίφθηκε κατά την 7η/27-4-2012 συνεδρίαση της κατ’ άρθρο 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006) 2ης Ειδικής Επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.
Με απλά λόγια από τον Ιανουάριο του 2012 οι εξέδρες είναι παράνομες και επίσης παράνομη είναι και η συμμετοχή του Δήμου στην δαπάνη για την κατασκευή τους!
Η διοίκηση Χιονίδη, όχι μόνο δεν έκανε κάτι για να διορθώσει τα λάθη της, αλλά αντίθετα εξακολουθεί όχι μόνο να αδειοδοτεί αλλά και να επιβάλλει τέτοιες παράνομες κατασκευές και εξακολουθεί να χρεώνει τα ταμεία του Δήμου με την μισή απαιτούμενη δαπάνη! Όλα αυτά ακόμα και μετά την ως άνω απόφαση του Απριλίου που απέρριψε την ένστασή του Δήμου…
Ο Δήμος Κατερίνης είναι πλέον νομικά μετέωρος και οι ευθύνες πολλές.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
Νομίμως πλήρωνε ο Δήμος έως τώρα το ½ του κατασκευαστικού κόστους των παταριών ή πρέπει να τα χρεώσει στους ιδιοκτήτες;
Νομίμως εισέπραττε και εισπράττει ο Δήμος τα τέλη κοινόχρηστων χώρων από τους επαγγελματίες ή πρέπει να τους τα επιστρέψει;
Αν επέμβει ο εισαγγελέας και αναγκαστούν οι ιδιοκτήτες να αφαιρέσουν τα πατάρια ποιος θα τους αποζημιώσει;
Αν η πολεοδομία επιβάλει πρόστιμα αυθαιρέτων κατασκευών στους ιδιοκτήτες ποιος θα τα πληρώσει;
