Μόνο ο ΣΚΑΪ και...
κάποια κανάλια ακόμη (Mad, MTV, κ.α) είχαν την υπομονή να περιμένουν ως τις 3. Όσοι δε, παρακολουθούσαν ΣΚΑΪ είχαν ήχο, αλλά δεν είχαν εικόνα. Το κανάλι είχε βγάλει μπροστά, όπως όλα άλλωστε, τη σχετική κάρτα της Digea, όμως, για όποιον δεν είχε πρόβλημα, λειτουργούσε και σαν ραδιόφωνο.
Πληθώρα «κρυστάλλινων» καναλιών, αλλά Σάββατο απόγευμα ήταν η χαρά του telemarketing. Ανατομικά σουτιέν, σαλιγκαρόκρεμες για τη μούρη και κοτρώνες από το σεντούκι του Αλί Μπαμπά, ό,τι πρέπει για ένα χαλαρωτικό απόγευμα στο σπίτι.
Αλλά, για μισό! Θα έχει αξία μετά από σύντομο χρονικό διάστημα να είχαμε μια ενημέρωση από την αγαπητή οικογένεια Κλικλίκου για το πόσα σπίτια, λόγω κρίσης, προτίμησαν να μείνουν στην εποχή του (τηλεοπτικού) χαλκού.
Επίσης, θα είχε αξία ο γιος, η κόρη, η γιαγιά ή κάποιος τελοσπάντων από τη συμπαθή (;) οικογένεια να εξηγήσει γιατί το ATTICA TV, ανθίσταται σοβαρά στον «κρυστάλλινο ήχο και εικόνα» και επιμένει να εκπέμπει από τη χώρα του «χιονιού» και του «γρουτς γρουτς» στον ήχο.
Όσο για τα δύο κανάλια που «κρέμονται» απρεπώς με πολύχρωμες μπάρες από τα… μαλλιά της πλατφόρμας – ο λόγος για το καταταλαιπωρημένο Alter και τον πιστό στα «πιστεύω» του 902 – λογικά, οι «Κλικλίκοι» δεν θα έχουν κάτι να προσθέσουν. Ή μήπως όχι;
Αν ωστόσο και πέρα από την πλάκα πρέπει να παρατηρήσει κάτι ο τηλεθεατής, είναι το εξής: Χειρότερη χρονική στιγμή (ασχέτως deadlines και κοινοτικών οδηγιών) για να γίνει η μετάβαση στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ομολογουμένως, υπάρχει ένα «μπουκέτο» καναλιών στη διάθεση του, που όμως δεν έχει τίποτα να του προσφέρει από πλευράς προγράμματος.
Την ώρα του switch off, που απομείναμε με ΕΤ1, ΝΕΤ και ΕΤ3, ήταν λες και μπήκαμε στη χρονοκάψουλα, όπως κι οι ζωές μας δυο χρόνια τώρα: μόνο κρατικά κανάλια, ψιλο-αδιάφορα πρόγραμμα και μια περίεργη ησυχία (;), νοσταλγία (;), σιγουριά (;), ότι στο «μέλλον» μπορεί και να αξίζουμε καλύτερο πρόγραμμα.
