PIERIA-GR ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 2008 ΤΟ ΠΡΩΤΟ BLOG ΤΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

Στη γειτονιά των θεών του Ολύμπου.

ΤΟ E-MAIL ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ KERAILIDISDIM@GMAIL.COM

Γιατί εμείς ...ΓΡΑΦΟΥΜΕ, υποΓΡΑΦΟΥΜΕ και δεν αντιΓΡΑΦΟΥΜΕ!!!

ΕΠΙΛΕΓΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ PIERIA-GR ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ, ΟΙ ΞΥΠΝΙΟΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΕΡΑΗΛΙΔΗ

Κεραηλίδης ΠΑΝ. Δημήτριος - κι όποιος αντέξει

ΟΙ ΞΥΠΝΙΟΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ...ΚΕΡΑΗΛΙΔΗ

Η ομάδα του PIERIA GR σας καλώς ορίζει στη γειτονιά των θεών του Ολύμπου.

ΦΙΛΕ ΝΤΟΥΜΟ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΩ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΙ ΟΧΙ ΟΙ ΓΥΡΩ ΣΟΥ, ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΜΥΣΤΙΚΟΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΠΑΡΑΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΚΙ ΕΜΠΙΣΤΟΙ Ή ..."ΕΜΠΙΣΤΟΙ"
(Κείμενο του Δημητρίου Π. Κεραηλίδη)

Εκ των ΕΡΓΩΝ στα "ΡΙΓΜΕΝΑ ΑΣΤΙΚΑ" της Κατερίνης, ας προχωρήσω τις σκέψεις μου;;; Να το κάνω;;; Ευχαριστώ.... Ο Δήμαρχος Κατερίνης Ιωάννης Ντούμος έχει το δικαίωμα στην ΕΥΚΑΙΡΙΑ ή μήπως καλύτερα στο ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΝ και ΠΡΑΤΤΕΙΝ;;; Εννοείται πως το έχει. Έκανε σε αυτά τα δυο χρόνια διοίκησης τα λάθη του; Ναι. Γιατί; Επειδή ήταν ΝΕΟΣ στο ΟΜΑΔΙΚΟ ΑΘΛΗΜΑ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Και τώρα μαθαίνει. Θα μου πεις, στην πλάτη μιας πόλης παρατημένης θα μάθει;;; Ή αλλιώς, αν είναι κι αυτός να μάθει, να χάσουμε άλλα 5 χρόνια; Οχι βέβαια. Τώρα όμως με την μεγάλη αυτή παρέμβαση ο Γιάννης Δήμαρχος, δείχνει πως ΠΗΡΕ ΜΠΡΟΣ Η ΜΗΧΑΝΗ; Το κάνει;;; Εννοείται ναι. Έτσι δείχνει. Θα έχει και συνέχεια αυτό κύριε ΔΗΜΑΡΧΕ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ;;; Εγώ απλά ως εκείνος που τον διαβάζουν οι ΞΥΠΝΙΟΙ, να πω: ΦΙΛΕ ΝΤΟΥΜΟ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΙ ΟΧΙ ΟΙ ΓΥΡΩ ΣΟΥ, ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΜΥΣΤΙΚΟΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΠΑΡΑΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΚΙ ΕΜΠΙΣΤΟΙ Ή ..."ΕΜΠΙΣΤΟΙ"! ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ - ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ... ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΚΑΛΟΥΣ ΚΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ "ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΔΕΣ" ΣΤΑ ...ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥΣ! ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΚΟΙΤΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ..... ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ



ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ - 
 
 
Αναρωτιέμαι μερικές φορές: Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά, πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
 
Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.  Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
 
Και να μη βλέπεις , πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
 
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα. Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς. Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
 
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω. Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους. Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα. 
 
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν. Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
 
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.
 
 
(από  Το Παράπονο, του Οδ. Ελύτη)



Aναρτήθηκε από: ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ ΠΑΝ. ΚΕΡΑΗΛΙΔΗΝ