Αν θέλετε να επισκεφτείτε το βουνό των Κενταύρων, το Πήλιο, αλλά δεν ξέρετε ποιο από τα δεκάδες χωριά του είναι το καλύτερο, οι Μηλιές είναι μια ιδανική επιλογή που τα έχει όλα: και παραδοσιακή αρχιτεκτονική και φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα και δυνατότητα για δραστηριότητες και εκδρομές.Στο κεντρικό τμήμα του Πηλίου και σε απόσταση 28 περίπου χλμ. ΝΑ του Βόλου, βρίσκονται οι...
Μηλιές ( http://bit.ly/Milies_Pilio ), ένα ιστορικό χωριό με πολλές ομορφιές, χτισμένο σε μια κατάφυτη πλευρά του Πηλίου και σε υψόμετρο που κυμαίνεται από 250 μ. στο χαμηλότερο σημείο του (περιοχή σιδηροδρομικού σταθμού) μέχρι 450 μ. περίπου στο υψηλότερο.
Πρόκειται για το κεφαλοχώρι της περιοχής, γεμάτο μηλιές, καστανιές και λιόδεντρα, με υπέροχη θέα προς τον Παγασητικό κόλπο και το νότιο Πήλιο.
Η περιοχή διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Μαγνησίας και του Ελληνικού Έθνους γενικότερα, καθώς η ονομαστή «Σχολή των Μηλεών» που ίδρυσαν οι Γαζής, Κωνσταντάς και Φιλιππίδης, αποτέλεσε σημαντική πνευματική εστία της εποχής και κέντρο του απελευθερωτικού αγώνα του 1821.
Η πλατεία του χωριού αποτελεί το κέντρο της κοινωνικής, εμπορικής και διοικητικής δραστηριότητάς του και η εικόνα της τις διάφορες εποχές του χρόνου - είτε πνιγμένη στις πράσινες φυλλωσιές των πλατάνων το καλοκαίρι, είτε καλυμμένη από πυκνό στρώμα των φύλλων που πέφτουν το φθινόπωρο, είτε ακόμα και γεμάτη με χιόνια τον χειμώνα - αντικατοπτρίζει την ποικιλομορφία και τη γοητεία του.
Η πλατεία περιστοιχίζεται από μια σειρά χαρακτηριστικών κτιρίων, όπως η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών με το καμπαναριό της και η βιβλιοθήκη, ενώ πολύ κοντά της βρίσκονται το κτίριο του Δήμου, το οποίο στεγάζει και το Λαογραφικό Μουσείο, καθώς επίσης και το κτίριο του Ευδόξειου Πνευματικού Κέντρου, όπου γίνονται διάφορες πολιτιστικές κυρίως εκδηλώσεις.
Η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα, με τέτοιο τρόπο ώστε το εξωτερικό της, χωρίς καμπαναριό και άλλα σύμβολα ή δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, να μην προδίδει –εν μέσω της Τουρκοκρατία- τον πραγματικό σκοπό του κτιρίου. Η κατασκευή και η αποπεράτωση του εσωτερικού διήρκεσαν 30 χρόνια και το αποτέλεσμα ήταν μια κατασκευή με περιορισμούς στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αλλά τέλεια ακουστική.
Τέλος, στην πλατεία λειτουργούν τα 2 πλέον παραδοσιακά εστιατόρια - καφενεία του χωριού, ενώ γύρω της, σε τμήμα 200 μέτρων περίπου, βρίσκεται συγκεντρωμένο σχεδόν το σύνολο των μαγαζιών του χωριού.
Από την κεντρική πλατεία περνούν ή ξεκινούν ακτινωτά δρόμοι και παραδοσιακά πηλιορείτικα καλντερίμια που την συνδέουν με όλες τις γειτονιές του χωριού: από την πάνω μεριά της, ξεκινά ένα καλντερίμι, το οποίο αφού διασχίσει μεγάλο μέρος του χωριού, μετατρέπεται σε μονοπάτι το οποίο φτάνει ως την Τσαγγαράδα, ενώ από το κάτω μέρος της ξεκινά ένα καλντερίμι που καταλήγει στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού και στην συνέχεια οδηγεί στα Καλά Νερά.
Για αυτούς που αγαπούν τη δράση και τη φύση, οι Μηλιές προσφέρονται για πεζοπορία με αρκετές κοντινές και μακρινές διαδρομές.
Ο «Μουτζούρης» του Πηλίου
Στις Μηλιές καταλήγει ένας σιδηρόδρομος που κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η περιοχή του σταθμού θεωρείται ως ένα από τα αξιοθέατα του Πηλίου και εκεί υπάρχει παραδοσιακός ξενώνας, τα ερείπια του μεγάλου παλιού μύλο ,αλλά και το μνημείο των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς το 1943.
Την ευθύνη κατασκευής της γραμμής και της περίφημης γέφυρας που ενώνει τις δυο πλαγιές του βουνού, έχει ο φημισμένος Ιταλός μηχανικός Εβαρίστο ντε Κίρικο, πατέρας του διάσημου υπερρεαλιστή ζωγράφου Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, που μάλιστα αποτύπωσε την φιγούρα του μικρού τρένου σε μερικούς από τους διάσημους πλέον πίνακές του.
Ο θρυλικός πλέον «Μουτζούρης» συνέδεσε το εμποροβιομηχανικό κέντρο του Βόλου με την εύφορη και πλούσια περιοχή του Δυτικού Πηλίου, στις πλαγιές και στους ελαιώνες του βουνού των Κενταύρων. Μετά την κατάργηση του το 1971, έγιναν προσπάθειες για την επαναλειτουργία του σαν (μουσειακού) τουριστικού σιδηροδρόμου σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς. Ακολούθησαν σημαντικά έργα ανακατασκευής του και μπήκε και πάλι σε λειτουργία το 1996, ενώ από το 1985 κηρύχτηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Σήμερα το τρένο είναι σε λειτουργία μόνο για τουριστικούς σκοπούς και προσφέρει μια από τις πιο δημοφιλείς εκδρομές, συνδέοντας τις Μηλιές με το Βόλο. Λειτουργεί από το Πάσχα μέχρι τον Οκτώβριο, ξεκινώντας από τον ιστορικό σιδηροδρομικό σταθμό των Μηλεών και φτάνοντας μέχρι τα Λεχώνια.
Κοντινές εκδρομές
Μόλις τρία χιλιόμετρα δυτικά των Μηλιών, βρίσκεται η Βυζίτσα που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο χωριό και εντυπωσιάζει για τα αρχοντικά και τις φυσικές ομορφιές της, αποτελώντας ένα «ζωντανό» μουσείο.
Οι Πινακάτες είναι ένα ακόμη χωριό που αξίζει να επισκεφτείτε. Απέχουν από τις Μηλιές, μόλις 5 χιλιόμετρα και ξεχωρίζουν για την υπέροχη φύση, τα άφθονα νερά, την οργιώδη βλάστηση και τη γενικότερη γαλήνη του τοπίου και το έντονο παραδοσιακό «χρώμα».
Πώς θα πάτε:
Οι Μηλιές Πηλίου απέχουν 350 χιλιόμετρα από την Αθηνά και 230 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη. Ακολουθήστε την εθνική οδό Αθηνών Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια τη διαδρομή για Πήλιο βγαίνοντας από την έξοδο για Βόλο. 28 χιλιόμετρα μετά το Βόλο, περνώντας κατά σειρά την Αγριά, τα Λεχώνια, τη Γατζέα και τα Καλά Νερά, στρίβετε αριστερά και θα συναντήσετε τις Μηλιές.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στα: http://milies.org.gr και www.e-pelion.gr .
Η πρότασή μας: Κατά την παραμονή σας στις Μηλιές, μην παραλείψετε να πιείτε τον καφέ, αφεψήματα ή το ποτό σας στο ιδιαίτερα «cozy», αυθεντικό παραδοσιακό καφενείο «Άννα να ένα μήλο» ( www.annanaenamilo.gr ) και να φάτε στην ταβέρνα «Το Σαλκίμι» ( www.salkimi.com ) με γεύσεις παραδοσιακές που έχουν το άρωμα της Μικρασιάτικης κουζίνας. Στη Βυζίτσα , δοκιμάστε τα πηλιορείτικα πιάτα που σερβίρονται στην ταβέρνα «η πλατεία».
.JPG)
.JPG)
