ΛΕΤΕ ΝΑ ΖΕΣΤΑΘΟΥΜΕ ΚΙΑΛΛΟ;

ΑΝΗΣΥΧΩ

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΘΟΥΜΕ. ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΘΑ ΕΞΑΠΛΩΘΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ...ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΣΑΣ...

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ Γ. ΡΑΠΤΗΣ

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης η προγραμματισμένη διάλεξη της Σχολής Γονέων Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κατερίνης με ομιλητή τον κ. Γεώργιο Ράπτη, φιλόλογο - συγγραφέα και θέμα: «Η Ιστορία της Πιερίας από τη χαραυγή των αιώνων μέχρι σήμερα».


Ο κ. Ράπτης

Ο κ. Γ. Ράπτης ενώπιον ενός πολυπληθούς ακροατηρίου ξετύλιξε με γλαφυρό τρόπο το κουβάρι της Ιστορίας της Πιερίας και μεταξύ άλλων τόνισε και τα εξής:

Ζούμε σε έναν από τους αρχαιότερους χώρους που δημιουργήθηκαν πάνω στον πλανήτη μας. Η περιοχή του Ολύμπου ήταν η πρώτη στερεά ύλη στην οποία μπόρεσε να εμφανιστεί έμβιο ον. Ζούμε σε ένα χώρο φωτισμένο. Αρχαιολογικά ευρήματα στην Πιερία αποδεικνύουν ότι η γη της κατοικούνταν από το 4500 π.Χ. Κι αυτό γιατί η περιοχή προσφερόταν για την ανθρώπινη παρουσία, αφού διέθετε και διαθέτει εύφορη γη, νερό και γενικά καλό κλίμα. Πλειάδα αρχαίων πόλεων στη γύρω περιοχή του Ολύμπου όπως Λύβηθρα, Πύθιο, Δολίχη, Άζορος αποδεικνύουν ότι η παρολύμπια περιοχή έσφυζε από ζωή κατά τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους.

Η Πιερία είναι βεβαίως γνωστή και από τους κλασικούς χρόνους. Όμως γίνεται πασίγνωστη από τους αρχαίους Μακεδόνες. Από την εποχή του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου η ιστορία της Πιερίας είναι πλήρως γνωστή. Από εδώ ξεκίνησε ο Μ. Αλέξανδρος την εποποιία του για την Ανατολή. Οι Μακεδόνες με τους πολέμους εναντίον των Περσών διέσωσαν όχι μόνο τον ελλαδικό χώρο από την κυριαρχία τους αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Την Ελλάδα και την Ευρώπη σημαδεύει μια μάχη. Η συγκλονιστική μάχη της Πύδνας της 21ης - 22ας Ιουνίου του 167 π.Χ. Τότε σε μία ώρα σκοτώθηκαν 25.000 Μακεδόνες στρατιώτες. Ήταν μια μαύρη μέρα για την ιστορία της Πιερίας αλλά και ολόκληρης της Μακεδονίας. Παρόλα αυτά οι Ρωμαίοι αναγνώρισαν κάποια δικαιώματα στην περιοχή του Δίου.

Στη συνέχεια η ιστορία της Πιερίας ταυτίζεται με την ιστορία της υπόλοιπης Ελλάδος. Αργότερα, την εποχή του Βυζαντίου εγκαταστάθηκαν στην Πιερία και άλλοι λαοί, όπως οι Βάνδαλοι, οι Σλάβοι κλπ. Το 1430 μ.Χ. οι Τούρκοι κατέλαβαν το κάστρο του Πλαταμώνα και τη Θεσσαλονίκη.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας έχουμε στην περιοχή μας τους κλεφταρματωλούς του Ολύμπου και των Πιερίων με ονομαστή την οικογένεια των Λαζαίων, που πρόσφερε πάνω από 400 πολεμιστές στον αγώνα της ελευθερίας. Καύχημα της τιμής και της θυσίας αυτής της οικογένειας υπήρξε ο Γιωργάκης Ολύμπιος. Οι Λαζαίοι είχαν την έδρα τους στο Λιβάδι Ολύμπου και τον πύργο τους στη Μηλιά Πιερίας. Ο Γ. Ολύμπιος μέλος της Φιλικής Εταιρείας συμμετέχει στους αγώνες των παραδουνάβιων περιοχών και βρίσκει ηρωικό θάνατο στη Μονή του Σέκου στη Ρουμανία.

Οι Λαζαίοι συνέχισαν τους αγώνες τους στην περιοχή μας με κύρια τη μάχη της Μηλιάς στις 2 Απριλίου 1822 αλλά και αργότερα το 1830, 1835 προσπαθούν ν απελευθερώσουν περιοχές του τόπου μας. Αμέσως μετά έχουμε το κίνημα του 1878 στο Λιτόχωρο και στον Κολινδρό. Δυστυχώς το κίνημα αυτό κατεστάλη από υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις. Όμως η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου ανατράπηκε και περάσαμε στη συνθήκη του Βερολίνου η οποία περιόρισε τη μεγάλη Βουλγαρία.

Από εκεί και πέρα η περιοχή μας βρίσκεται σε ένα διαρκή αναβρασμό, ώσπου στις 16 Οκτωβρίου 1912 απελευθερώνεται. Βεβαίως προΰπαρξε ο Μακεδονικός αγώνας στον οποίο έλαβαν μέρος και Πιεριείς. Μετά το 1912 η περιοχή μας προσπαθεί ν αναπτυχθεί αφού προηγουμένως εμπλουτίστηκε από τους πρόσφυγες του 1922. Έλαβε μέρος στον αγώνα του 1940 αλλά και στον εμφύλιο που δυστυχώς ακολούθησε.

3 ΚΑΙ Ο ΚΟΥΚΟΣ.ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΡΙΝΗ!!! 15ΧΡΟΝΟΙ ΕΤΩΝ 70

ΠΡΟΣ ΘΟΔΩΡΗ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟ

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ, ΔΕΣ "ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ", ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
ΤΟ ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ;

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Η ΜΗΤΣΟΤΑΚΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ

ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΤΕ;ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΑ ΑΜΕΑ

ΠΟ ΤΟ PRESSMME.BLOGS

ΣΤΗ ΡΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΛΙΟΝ

ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ...ΟΥΤΕ ΨΥΡΡΗ, ΟΥΤΕ LOW PROFILE, ΟΥΤΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ, ΟΥΤΕ ΜΟJO;
ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ....
ΟΛΟΙ ΤΟ ΕΛΠΙΖΟΥΝ...ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Θεοχάρης Μπικηρόπουλος

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, που μπορούμε να αυτοσαρκαζόμαστε, να γελάμε με τα χάλια μας, να κλαίμε για τη μοίρα μας, να γελάμε στις κηδείες, να κλαίμε στους γάμους...!!! Πραγματικά έξυπνος ο αυτοσαρκασμός του Λευτέρη Μωυσιάδη, που «τόλμησε» να ξορκίσει το κακό, εμφανιζόμενος ως ...κουκουλοφόρος στην εκπομπή ΔΙΟΝ επί ΤΥΠΟΥ και μείναμε όλοι...επί τόπου..!





ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 2008. Πως αλλιώς θα μείνουν στην ιστορία όλα αυτά που συνέβησαν αυτή τη βδομάδα...





ΤΡΑΓΙΚΟΣ Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ. Ένας μαθητής νεκρός, εκατοντάδες καταστήματα και αυτοκίνητα κατεστραμμένα, οργή και αγανάκτηση, παγωμάρα στον κόσμο, στην αγορά, στο ...σύστημα. Τι μέλλει γενέσθαι;





ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ, για μια ακόμη φορά συμφώνησαν ότι διαφωνούν, μπροστά στα μεγάλα προβλήματα του τόπου όταν μάλιστα μπορούν να αποκομίσουν κομματικά και προσωπικά οφέλη...





Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ πάντως φαίνεται ότι παλεύει μόνος του. Που σημαίνει ότι οι πρωτοκλασάτοι, ήπιαν το αμίλητο νερό...Κανείς δεν εμφανίζεται να μιλήσει στα «τηλεπαραθύρια», όλοι από μακριά μη ...λερωθούν... Βέβαια, αυτούς επέλεξε ο Καραμανλής, αυτούς και να τους χαίρεται... Τώρα ας το πάρει απόφαση, ότι είναι μόνος, και μόνος θα παίξει την παρτίδα... Ας αποδείξει ότι είναι Μακεδόνας με κότσια, ας κάνει τις «πουτινιές» του και εδώ είμαστε. Να τον ξαναψηφίσουμε ή να τον αποχαιρετήσουμε.





ΤΩΡΑ μιλάνε και για ...επικοινωνιακό έλλειμμα, από την απουσία Ρουσόπουλου, αλλά αυτό ανήκει στη σφαίρα του ...ανεξήγητου. Δε μας ενδιαφέρει μια virtual εικόνα της κυβέρνησης, αλλά οι κινήσεις της κυβέρνησης μπροστά στα προβλήματα της χώρας, στα προβλήματα της νεολαίας, στα συσωρευμένα προβλήματα που πηγάζουν από το κλίμα των τελευταίων 2 χρόνων, με τα δομημένα ομόλογα, της Siemens, το Βατοπέδι, την ακρίβεια, την ανεργεία, τη φτώχια και τους νεόπτωχους απέναντι στους ξαφνικά ...νεόπλωτους. Λύσεις εδώ και τώρα. Παρεμβάσεις. Τομές και διακυβέρνηση.





ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ να κυβερνήσεις κρατώντας τα γκέμια από το άλογο της χώρας, χαλαρά, χαλαρά, χαλαρά... Χρειάζεται τόλμη, ρήξεις και τα γκέμια γερά. Δεδομένης της μεγάλης προσδοκίας των Ελλήνων από την ...αλλαγή του 2004, δεν είδε σχεδόν τίποτα να αλλάζει, στην πολιτική, στην κοινωνία, στο σπίτι του προς το καλύτερο. Όλα πάνε κόντρα... Ανάποδα. Αντίθετα... Μπορεί κάτι να αλλάξει, ουσιαστικά εκτός από τις δημοσκοπήσεις;





ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ οι υπουργοί, που είναι οι βουλευτές, που είναι οι ΝΟΔΕ; Κανέναν «non paper» δεν έφτασε στα χέρια τους, για να βγουν να μιλήσουν στο λαό, για τα αίτια που φαίνονται, για τα αίτια που δε φαίνονται και αιωρούνται σαν μαύρο πέπλο πάνω μας, από δηλώσεις και υπαινιγμούς; Ποιος θα απαντήσει στα ερωτηματικά του πολίτη; Του δεξιού, του Κεντρώου, του αριστερού, του ενταγμένου, του ανένταχτου;





ΑΣ ΚΑΘΙΣΟΥΜΕ στο σπίτι, να βλέπουμε τον ΛΑΚΗ τον ΓΛΥΚΟΥΛΗ, γιατί «Λάκηδες και Λαλάκηδες» έχουμε γίνει...ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, κουνηθείτε.... Κινηθείτε.





Η ΜΙΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ κρυμμένη για να μη στιγματιστεί, το ΠΑΣΟΚ θέλει και δε θέλει, μπορεί και δε μπορεί, η αριστερά ΚΚΕ και ΣΥΝ στα μαχαίρια και ο ΛΑ.Ο.Σ. ανάμεσα σε όλα. Από λίγο και...καθόλου... Αν κανείς από όλους αυτούς δημιουργεί μια προσδοκία, γράψτε μου (...στο e-mail μου).





ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ; ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ, αγκαλιά με την οικογένεια, τους δικούς μας ανθρώπους, που μας αγαπούν αληθινά και τους αγαπούμε, τη δουλειά μας και το σπίτι μας... Τα κοινά, έγιναν τόσο ...κενά...





ΑΝΤΙΘΕΤΑ με αυτές τις εικόνες που «μπούκαραν» μες τα σπίτια μας και παραλίγο να ...καούμε, να τσουρουφλιστούμε όλοι μηδενός εξαιρουμένου, η πόλη μας, η Κατερίνη στολίστηκε ίσως όσο ποτέ ξανά, όχι μόνο στο κέντρο, αλλά και περιφερειακά, στους κόμβους, στις εξόδους και εισόδους... Μήπως και «ζεσταθούμε», μήπως και ξεχαστούμε, μήπως και χαμογελάσουμε, μήπως και κινηθούμε: στην αγορά, στα μαγαζιά, στην πιάτσα. Με καλό κουμάντο και έξυπνες επιλογές... Μπορούμε. Οι έλληνες πάντα μπορούν...

Σεμνά και ταπεινά

Είμαστε όλοι ένοχοι

Την Κυριακή που μας πέρασε ήταν μια απ΄ τις λίγες φορές που συμφώνησα με αυτά που έγραφε – και κυρίως με αυτά που εννοούσε και υπονοούσε- ο Γιάννης Πρετεντέρης. Ότι δηλαδή στην εποχή της απόλυτης ευκολίας και της γενικής σαχλαμάρας, η κρίση ήρθε επιτέλους να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να τους «γυρίσει όλους στα κυβικά τους». Οι Έλληνες φοβούνται μήπως επιδεινωθεί η κατάσταση της ζωής τους στην οποία, όσο κι αν την θεωρούν «χάλια», έχουν φτάσει με «ολίγη» εργασία, υπερβολική έως ανόητη και απόλυτα κατευθυνόμενη κατανάλωση, αλόγιστο δανεισμό και παραγωγή… μηδέν. Και τώρα, τώρα που «ξέσπασε η κρίση», τα κεφάλια μέσα και έκαστος εφ ω ετάχθη. Τώρα, η κοινωνία μας θα πρέπει να συνταχθεί, να βάλει «το κεφάλι μέσα» και να πάρει σοβαρές αποφάσεις. Για τον τρόπο ζωής και εργασίας , για τον ελεύθερο χρόνο, για την ανάπτυξη, για την πολιτική ηγεσία. Τέρμα πλέον η εξουσία του «άδραξε τη μέρα». Ήρθε η επιτακτική ανάγκη του «Σκέψου το αύριο και το τι μπορείς να κάνεις εσύ γι' αυτό».
Τέρμα η αποενοχοποίηση του «απλού πολίτη» που θεωρεί ότι απλώς παρακολουθεί κάποιους άλλους διότι ξημέρωσε η εποχή της «συμμετοχής» του και της ανάγκης συνειδητοποίησης της «συνευθύνης» του.
Τέρμα οι φράσεις του τύπου «πως τά' χετε καταντήσει» και «κάντε κάτι» και «εσείς εκεί πέρα» γιατί οι φράσεις αλλάζουν σε «πως τά' χουμε καταντήσει και «ας κάνουμε κάτι» και «εμείς εδώ πέρα».
Ουδείς «αθώος» υπάρχει πλέον. Είμαστε όλοι ένοχοι. Κι αυτοί που εργάζονται κι αυτοί που κοροϊδεύουν κι αυτοί που δεν έχουν δουλειά κι αυτοί που δεν θέλουν να πάνε να δουλέψουν και οι δημοσιογράφοι και οι δικαστές και οι επιχειρηματίες και οι πολιτικοί. Έχουμε όλοι ευθύνη. Κανείς δεν είναι παρατηρητής.
Όσοι θέλουν να ζήσουν το σήμερα και το αύριο με τους κανόνες του χθες, είναι καταδικασμένοι. Έχουμε μπει αναπόφευκτα σε μια νέα εποχή, σε μια νέα περίοδο που εμείς οι ίδιοι της ανοίξαμε την εξώπορτα και την προσκαλέσαμε. Γιατί δεν δουλεύαμε, γιατί ξοδεύαμε αυτά που δεν είχαμε, γιατί παραπονιόμασταν και γκρινιάζαμε αλλά αγοράζαμε με δανεικά αυτά που μας έπειθαν να αγοράσουμε, ακολουθώντας ρυθμούς και πρότυπα που μας πειθανάγκαζαν να ακολουθήσουμε και ψηφίζοντας με γνώμονα το προσωπικό μας συμφέρον, πιστεύοντας ανθρώπους που μας έβλεπαν ως «πελάτες».
Ανοίξτε το παράθυρο. Κοιτάξτε έξω την καινούργια μέρα. Και αντιμετωπίστε την. ΕΣΕΙΣ οι ίδιοι.
ΑΠΟ ΤΟ SITE ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ WWW.KONSTANTARAS.GR

ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ

Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 23.00 ΕΞΩ ΒΡΕΧΕΙ...ΡΙΧΝΕΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ, ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΣΟΥΣ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ ΕΞΩ...15ΧΡΟΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...
ΕΧΟΥΝ ΑΓΡΙΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;