PIERIA-GR ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 2008 ΤΟ ΠΡΩΤΟ BLOG ΤΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

Στη γειτονιά των θεών του Ολύμπου.

PIERIA-GR ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ...ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΜΕ

ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΡΕ ...ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

ΤΟ E-MAIL ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ KERAILIDISDIM@GMAIL.COM

Γιατί εμείς ΓΡΑΦΟΥΜΕ, υποΓΡΑΦΟΥΜΕ και δεν ΑΝΤΙγράφουμε

"METROPOLIS 106,7" ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

Η ομάδα του PIERIA GR σας καλώς ορίζει στη γειτονιά των θεών του Ολύμπου.

ΕΠΟΧΗ "ΝΤΟΥΜΟΥ" - ΔΗΜΑΡΧΟΥ, ΖΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΙ ΟΧΙ "ΔΗΜΑΡΧΟΥΛΗΔΩΝ" ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
(Κείμενο του Δημητρίου Π. Κεραηλίδη)

Ο παλιός χρόνος έφυγε. Ήρθε το 2024 και τώρα στις πρώτες μέρες του, για Κατερίνη, ας τονίσουμε την εποχή που ήρθε. Τώρα;;; Τώρα απλά θα πούμε, ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΥΜΟ καλή αρχή. Καλή επιτυχία στο έργο σου για μια Κατερίνη ριγμένη, πονεμένη, ατιμασμένη, επί χρόνια μέσα στα δεινά.... Που έχει ανάγκη από ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ. Αυτά. ΥΓ: Να πως πως ζούμε την Κατερίνη του Ντούμου κι όχι των άλλων εκκολαπτόμενων δημαρχούληδων, που κυκλοφορούν πλέον στο κέντρο. Σαν όπως οι πρώην του πρώην Δημάρχου Κατερίνης. Γιατί η ιστορία έγραψε: Ο Κουκοδήμος έχασε κι όχι ο Νταντάμης, ο Κυριακίδης, ο Μπουσνάκης, ο Συμεωνίδης ή ο ή Μορφακίδης. Αυτά...

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Περί ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α' του Πιερίας και των ...απέναντι! ΑΜΉΝ

Σε εσάς τους περίεργους, που την "πέφτετε" στον Γεώργιο τον Α' της Πιερίας μου, να πω, πως θα δείτε, πως στο τέλος πάντα το καλό νικά...
Και επειδή όλοι σας είστε από εκείνους τους προηγούμενους, που κάνατε πάρτι μετά την αρρώστια του Μεγάλου Αγαθόνικου, του Πιερίας, θα πέσετε μέσα στις γούρνες που σκάβετε για να τον παραχώσετε.
Και ξέρετε γιατί;
Επειδή εκείνος έχει δίκιο κι εσείς άδικο.
Εκεί που κατά καιρούς, βέβαια στην αρχή, έκανε λάθη, εδώ ήμασταν και τα φωνάζαμε. Κι άκουγε. Και διόρθωνε...
Να θυμηθώ ένα;
Το "Ευλογημένος ο ερχόμενος" στην είσοδο....
Τους έκραξε και το κατέβασαν, αμέσως....
Κι άλλα.
Μήπως κάποιοι από σας χάσατε την μάσα;;;
Τέλος πάντων...
Όλα κι όλοι κρίνονται...
Κι απ' την άλλη, εγώ ξέρω πως με ότι κάνει είναι δίπλα στον λαό.
Τι έκανε με τις άδειες των γάμων;;;
Τελείωσε το πάρτι για κάποιους.
Τι έκανε με τους νέους;;;;
Είναι δίπλα τους.
Τι έκανε με τις πλούσιες εκκλησίες;
Προστάτευσε τους παπάδες, να μην τους λένε λαμόγια....
Κι άλλα...
Που δεν πρέπει να αναφερθούν.
Κι ύστερα;
Αγαθόνικος: Εγώ ξέρω, πως τον έχει όπως πρέπει. Με σεβασμό.
Ας λένε όποιοι λένε..
Νομίζω πως και σε αυτό άκουσε τις φωνές μας, σαν μια εποχή κράζαμε. Κι από δω...
Νομίζω πως κατάλαβε ο Γεώργιος ο Α' πως είναι δικός μας και ίσως και δικός μας για πάντα.
Εκτός αν, τον δούμε ...ψηλότερα!!!!
Αλλά και πάλι θα είναι για πάντα δικός μας.
Γιατί η πρώτη φορά δεν ξεχνιέται.
Αμήν...

ker@ilidis

ΧΑΡΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ, Η ΜΙΚΡΗ ΝΕΦΕΛΗ ΣΤΙΣ 27 ΘΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΓΙΑ ΖΩΗ - ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ

Μια ευχάριστη ανακοίνωση έκανε το πρωί της ο Ιατρικός Σύλλος Αθηνών ενημερώνοντας ότι συγκεντρώθηκαν τα χρήματα προκειμένου η 10χρονη Νεφέλη να μεταβεί στην Ιταλία και εκεί να υποβληθεί στην εξειδικευμένη επέμβαση προκειμένου να αντιμετωπιστεί το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.
 Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση «η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πρωτοφανής και συγκινητική. Εκατοντάδες συμπολίτες μας απ’ όλο τον κόσμο ανταποκρίθηκαν άμεσα στην έκκληση του ΙΣΑ και συμμετείχαν στην προσπάθεια να στηρίξουμε τη Νεφέλη στη μάχη που δίνει για τη ζωή της».
Η περιπέτεια της μικρής Νεφέλης ξεκίνησε όταν διαγνώστηκε τον Ιούλιο με εκτεταμένο σάρκωμα Ewing στη διάφυση της δεξιάς κνήμης.
«Αρχικά ένα πρωινό όταν ξύπνησε, ένας έντονος πόνος εμφανίστηκε στο δεξί πόδι της και συγκεκριμένα στην κνήμη της. Πήγαμε

ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΤΟ "ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΝ...

Πόσες φορές στη ζωή σου έχεις δει αυτή την εικόνα;
Εγώ, πολύ λίγες.
Κι όμως.
Όσες φορές κι αν την είδα, συγκινήθηκα.
Έ, και;;;
Τι να πω.
Πάντα μπουκώνω, σαν κάποιοι το "για πάντα" το έχουν σταυρό στο λαιμό τους κι ύστερα;;;
Κι ύστερα, σαν ο ένας φεύγει, ο άλλος απλά τελειώνει. Και φεύγει αμέσως κι εκείνος...
Γιατί το "για πάντα" για κάποιους εννοείται...
Δεν λέγεται...

ker@ilidis

Άρωμα Σχολείου.... Έ ρε εποχές!!!

Σου μύρισε σχολείο;;;
Εμένα ναι...
Έ ρε εποχές...
Τότε που τα θρανία μου ήταν με ξύλο και άρωμα ...βερνίκι!!!
Τότε που στους τοίχους είχε για πόστερ νότες και για φώτα, απλά παράθυρα!
Άρωμα Σχολείου.... Έ ρε εποχές!!!
Μια φορά κι έναν καιρό στο σχολείο μου του τότε, που δεν είχε υπολογιστές, μα είχε λογισμούς αγάπης...
Αγάπη για μάθημα, για παιχνίδι, για φιλίες, για ζωή...
Τώρα; Κινητά. Τάμπλετ. Πι Σι. Έξυπνα κινητά.
Και μη χειρότερα...
Βέβαια οι εποχές αλλάζουν. Κι άνθρωποι επίσης...
Καλή ζωή αδέρφια μου.
Εγώ όμως γουστάρω τις θύμισες του τότε.

ker@ilidis