Φιλική συνεργασία
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
ΠΟΛΛΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ και e-mail, για τη στήλη. Να ξέρετε όμως ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε.
ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ, που βιώνουμε καθημερινά, δεν προήλθαν από παρθενογέννηση. Από τη μια τα σκάνδαλα και τα φαινόμενα διαπλοκής που οδήγησαν το 2004 το ΠΑΣΟΚ στην «πτώση» του και από την άλλη η σκανδαλολογία από την οποία περιβάλλεται η ΝΔ, βασισμένα, στη λογική ότι για να διατηρηθείς στην εξουσία χρειάζεται η εύνοια της διαπλοκής. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου πληρώνει αυτό το παρελθόν και η ΝΔ του Καραμανλή, εισπράττει την απογοήτευση του κόσμου που περίμενε τη ρήξη, την επανίδρυση, τη δημιουργία, την ανάπτυξη, τις καλύτερες ημέρες. Περίμενε μια καλύτερη Ελλάδα, με όραμα και ελπίδα. Αντ' αυτού, το μόνο που βλέπουμε αυτές τις μέρες, είναι το ΠΑΣΟΚ, να λιθοβολεί με τις «αποκαλύψεις» του και τη ΝΔ αντί να μετουσιώσει σε πράξη την εμπιστοσύνη του λαού, να τρέχει πίσω από την σκανδαλολογία των ημερών, προσπαθώντας να αμυνθεί. Ο Παπανδρέου, προσπαθεί να ανασυνταχθεί και η φθινοπωρινή επίθεση φαίνεται να αποδίδει, αν λάβουμε υπόψη τις δημοσκοπήσεις και την επιστροφή ψηφοφόρων από τον ΣΥΝ. Ο Καραμανλής είναι η ώρα να κάνει τη ρήξη. Τώρα. Ο λαός καταλαβαίνει γι' αυτό τον έχει ψηλά ακόμη σε εκτίμηση σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Και θα είναι πάλι μαζί του. Φτάνει να καθαρίσει την «κόπρο του Αυγεία», που αμαυρώνει την εικόνα της κυβέρνησης του, όσο είναι καιρός, να «επικοινωνήσει» το έργο των ημερών του και να σκήψει την καθημερινότητα του πολίτη.
ΤΟ ΚΚΕ, είναι η φωνή της αντίδρασης, της λαϊκής πάλης, της επανάστασης του προλεταριάτου, της σταθερής φωνής αντίδρασης σε κάθε μορφή ιμπεριαλισμού, καπιταλισμού και των μονοπωλίων. Αλλά χρόνια μετράει τα κουκιά του. Ούτε πάνω ούτε κάτω. Παραδοσιακά και κομουνιστικά! Γιατί έτσι είναι το αντίπαλο δέος και εκφραστής ενός κομματιού της κοινωνίας, που θέλει να αντιστέκεται για να αντιστέκεται. Αν δεν υπήρχε ΚΚΕ θα έπρεπε να το εφεύρουμε... Ακόμη και όταν στις τάξεις της υποδέχθηκε την Λιάννα Κανέλη, αυτό το νέο ύφος ίσως το τρόμαξε. Γιατί το ΚΚΕ, έχει συνηθίσει στην ξύλινα γλώσσα και το στείρο πολιτικό λόγο. Αν είχε να αντιπροτείνει, σε όσα καταγγέλλει θέσεις και προτάσεις ρεαλιστικές, αν έκανε «ανοίγματα» στην κοινωνία, ίσως η δύναμή του να ήταν πιο ισχυρή, ίσως να είχε άλλα ερείσματα μες την κοινωνία και να είχε εξασφαλίσει διψήφιους αριθμούς στην καταγραφή της δύναμής του. Αλλά αυτό είναι δική του δουλειά.
Ο ΣΥΝ με την αλλαγή ηγεσίας, δίνοντας ο Αλέκος στον Αλέξη το δαχτυλίδι, έκανε την έκπληξη. Κατ' αρχήν είναι μεγάλη υπέρβαση να είσαι αρχηγός κόμματος και να παραδίδεις την καρέκλα της κομματικής σου εξουσίας. (Εδώ Υπουργοί και Υφυπουργοί δεν παραιτούνται με τίποτα αν δεν πιέσουν τα ΜΜΕ!) Η τόλμη του Αλέκου δικαιώθηκε από την επιλογή του. Νέος, ωραίος, με ρητορική ευφράδεια, ο Αλέξης Τσίπρας, το παιδί της παρέας, προκάλεσε ενθουσιασμό και ελπίδες, ως εκφραστής του καινούριου και της νεολαίας, που βράζει το αίμα στις φλέβες της και λιθοβολεί την κοινωνία και το κατεστημένο. Όμως η μέχρι τώρα πορεία, κρίνοντας τις δημοσκοπήσεις, από το 18% στο 11%, δείχνει ότι εκτός από την εικόνα και το Life Style, χρειάζεται νέα πρόταση. Ενδεχομένως να περιμένουν στον ΣΥΝ το κατάλληλο timing για να καταθέσει την πρότασή του. Νέες ιδέες. Ουσία και τόλμη. Να αφουγκραστεί τα μηνύματα της κοινωνίας που τον βλέπει με συμπάθεια. Για να κερδίσει το παιχνίδι και τους ψηφοφόρους στη νέα γενιά και τους αιρετικούς που φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ. Για να ζεστάνει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. Να αντιληφθεί, ότι όπως στον έρωτα, όλοι θέλουν ένα πανέμορφο θηλυκό στο κρεβάτι τους αλλά φοβούνται να το παντρευτούν...
Ο ΛΑΟΣ, είναι η άλλη φωνή. Η φωνή του λαού. Για την πατρίδα, τη θρησκεία, την ισονομία, τη δικαιοσύνη, για τα δίκαια του λαού. Ο Καρατζαφέρης, κατόρθωσε να αγγίξει την ψυχή του κόσμου, αυτών που έχουν άλλα ιδανικά και τολμούν να τα λένε και να τα εκφράζουν χωρίς να φοβούνται ότι θα τους κατηγορήσουν για εθνικισμό, πατριδοκαπηλία και τα συναφή. Ο αρχηγός τους ΛΑΟΣ με σκληρούς αγώνες, με προτάσεις και καθαρή φωνή, κατόρθωσε να μπει στη Βουλή, αυτό που ούτε ο Στεφανόπουλος, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Αρσένης, ούτε ο Μάνος, ούτε ο Αβραμόπουλος, μπόρεσαν. Αυτή τη δυνατή φωνή, το ασυμβίβαστο, την τόλμη για σύγκρουση και διεκδίκηση για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη διαφάνεια, κόντρα στο σύστημα και τους ισχυρούς, ο κόσμος τη στήριξε, την επικρότηση. Οι δημοσκοπήσεις ήδη καταγράφουν πολύ σημαντική άνοδο στο κόμμα του που φαίνεται να εδραιώνεται στα ...έδρανα της βουλής. Οι κατά καιρούς δηλώσεις του Καρατζαφέρη ότι «θα κυβερνήσει» δε δείχνουν μόνο την αισιοδοξία του αλλά και ότι είναι πεπεισμένος ότι θα έλθει η ώρα που θα παίξει το δικό του ρόλο, αν συνεχίσει να πλήττεται ο δικομματισμός. Ο Πρόεδρος–δημοσιογράφος και Καναλάρχης, ξέρει την τηλεοπτική πρακτική της ατάκας και κάθε δήλωσή του είναι στοχευμένη πάντα με ένα πετυχημένο λογοπαίγνιο. Όμως εκτός απ' τις επικοινωνιακές ατάκες, μάλλον θα πρέπει να μιλάει περισσότερο για τις προτάσεις του κόμματός του.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ήταν αρχικά η τέχνη του να εμποδίζεις τους άλλους να ανακατεύονται σε ό,τι τους αφορά. Τώρα είναι η τέχνη του να αναγκάζεις τους άλλους να αποφασίζουν γι' αυτά που δεν καταλαβαίνουν. Για όσους δεν καταλαβαίνουν, είναι ώρα να πούμε την αλήθεια... και για να πούμε την αλήθεια πρέπει να τη γνωρίζουμε και για να τη γνωρίσουμε πρέπει να την καταλάβουμε... Τέρμα τα παραμύθια και τα παραμυθιάσματα. Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Πίσω από κάθε γεγονός και αποκάλυψη, υπάρχει ο ...εσωτερικός εχθρός. Υπάρχουν αυτοί που ανοίγουν την κερκόπορτα.
SMS: Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ δε «μίλησε» ακόμη. Περίμενε και θα δεις.
ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας, μετά τον εμφύλιο μέχρι σήμερα, και όμως η ράτσα μας, μπορεί να μεγαλουργεί. Φανταστείτε, το πολιτικό σύστημα και η κρατική μηχανή να λειτουργούσαν σε κανονικές... και όχι σε ελληνικές-συνθήκες, πόσα χρόνια μπροστά θα ήμασταν...
Ο ΣΜΠΙΡΟΣ μου είπε, ότι μπορεί η Ελλάδα να καίγεται το καλοκαίρι, αλλά μια φωτιά που θα ανάψει στο ΠΑΣΟΚ φθινοπωριάτικα, φωτιά –ΦΩΤΙΑ, - δης.
e-mail: Αν-εντιμότατοι φίλοι μου, σε λίγο θα πιστέψουμε ότι η ΝΔ φταίει που έφαγε το μήλο η Εύα στον παράδεισο…
Λόγια της μπάρας: «δύο πυλώνες έχει η κυβέρνηση. Το έναν θα τον γκρεμίσουν γιατί πάτησε σε ναρκο-πέδι. Μετά ελπίζουν ότι θα λυγίσει και ο άλλος». (στο Baltasarclub)
Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ Che fece.... il gran rifiuto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς
το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ όχι το σωστό εις όλην την ζωή του.
