Οι πολίτες της Πιερίας βρίζουν καθημερινά(ιδιαίτερα όταν βρίσκονται μέσα στο Νοσοκομείο μας) αυτούς που κυβέρνησαν τη χώρα, από το 1974 μέχρι σήμερα και δεν κατάφεραν(ή καλύτερα δεν θέλησαν!) να χτίσουν στην πόλη μας ένα σύγχρονο Νοσοκομείο! Είναι αδιανόητο, για την εποχή μας, οι κυβερνώντες να μην βρίσκουν χρήματα για το ζήτημα της υγείας μας, όταν γύρω μας υπάρχουν, Τράπεζες, Εφραίμ, Μάξιμοι και τόσοι άλλοι με αμύθητα πλούτη, κλεμμένα από τις τσέπες του ελληνικού λαού, του πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου. Αλλά τι να περιμένει κανείς από την κυβέρνηση και τους βουλευτές της στην Πιερία, όταν –εδώ και μήνες- δεν μπόρεσαν να διορίσουν ούτε Διοικητή στο παλιό Νοσοκομείο μας!!
Τα εργατικά ατυχήματα(διάβαζε εργοδοτικά εγκλήματα!) δεν έχουν τελειωμό! Κάθε μήνα 11 εργάτες χάνουν τη ζωή τους(110 αδικο-σκοτωμένοι υπάρχουν ήδη από την αρχή της χρονιάς!)κυρίως από έλλειψη μέτρων προστασίας από την ασύδοτη εργοδοσία. Τα κέρδη, τα περισσότερα κέρδη, τα υπερβολικά κέρδη είναι η φιλοσοφία του ληστρικού καπιταλισμού, που κυβερνάει τη χώρα μας. Και οι εργοδότες πιστοί στη φιλοσοφία αυτή προσπαθούν να ξεζουμίσουν τους εργάτες και για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αποφεύγουν να πάρουν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας που λέει ο νόμος. Και να υπάρχει κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα, η οποία να μην τιμωρεί τους εγκληματίες εργοδότες-παραβάτες των νόμων και να υπάρχει Άρειος Πάγος και να υπάρχουν Δικαστές και Εισαγγελείς σε όλες τις πόλεις και υπάρχει Αστυνομία. Κανένας, μα κανένας δεν νοιάζεται για τον εργάτη, για τον απλό ανθρωπάκο που πουλάει τη δύναμή του επί οχτώ ώρες, για να πάρει ένα μεροκάματο 31 ευρώ! Ποτέ δεν συλλαμβάνονται, δεν δικάζονται και δεν φυλακίζονται οι ένοχοι εργοδότες. Αίσχος, Αίσχος, Αίσχος! Και μόνο γι αυτήν την τρομερή αδικία πρέπει το καπιταλιστικό σύστημα να ανατραπεί! Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!!
Ένα από τα πιο απεχθή –αόρατα- εγκλήματα που συμβαίνουν καθημερινά στην κοινωνία μας είναι η τοκογλυφία! Άνθρωποι, που κατά τα άλλα φαίνονται να είναι αξιοπρεπείς, εκμεταλλεύονται την απόλυτη ανάγκη ορισμένων συνανθρώπων μας για χρήματα και τους δανείζουν ένα ποσό και παίρνουν από το «θύμα» μια επιταγή, 40 περίπου ημερών, που αναγράφει διπλάσιο ποσό από αυτό που δάνεισαν(επιτόκιο δηλαδή 100%!)! Και από εκεί και πέρα είναι όλα –τυπικά- εντάξει για τον «θύτη» για να μη συλληφθεί και για το ταλαίπωρο «θύμα» να προσπαθεί να πληρώσει το χρέος του στην ώρα του ζητώντας δανικά, ίσως, από έναν άλλο παρόμοιο τοκογλύφο!
Δεν θα ήθελα να γνωρίσω κανέναν τέτοιο «άνθρωπο»(κι όμως ίσως να γνώρισα και να ήπια και κρασί μαζί του, χωρίς να το ξέρω!). Πάντως πιστεύω βαθιά πως όσοι συλλαμβάνονται πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Βέβαια και η τοκογλυφία είναι προϊόν του άγριου και απάνθρωπου καπιταλισμού της εποχής μας!!
Ο πολιτισμός και η ανθρωπιά ενός σύγχρονου κράτους κρίνεται από την καλή ή κακή συμπεριφορά του απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που είναι ανήμπορες και πάσχουν! Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι κρατούμενοι στις φυλακές της χώρας μας.
Έχουμε 20 φυλακές που χωράνε 7.000 φυλακισμένους και οι κρατούμενοι είναι 14.000(το 45% αλλοδαποί!)! Και λείπουν οι κατάλληλοι γιατροί και είναι πολλοί οι υπόδικοι(ένας στους τρεις!) και είναι όλοι μαζί, άλλοι με μικρά αδικήματα και άλλοι με μεγάλα και παραπονούνται πως οι ποινές τους είναι πολύ αυστηρές και γι αυτό από σήμερα κατέρχονται σε αποχή συσσιτίου και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών συμπαρίσταται στον αγώνα τους και «καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των κρατουμένων και τους δικαστικούς λειτουργούς να φέρονται με μέτρο και αναλογικότητα κατά την απαγγελία των ποινών και των προφυλακίσεων». Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως η φυλακή «βγαίνει» δύσκολα ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι κανονικές. Η προσωπική εμπειρία μου από τις φυλακές της Χούντας(1968-1973), με δίδαξε πως και οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι και πως πρέπει να έχουν τα βασικά δικαιώματα!!
91 χρόνια συμπληρώνονται την Παρασκευή 7 του Νοέμβρη από την έκρηξη «της μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία, το1917, η οποία άνοιξε αντικειμενικά το πέρασμα της ανθρωπότητας από την εκμεταλλευτική κοινωνία προς την σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η νικηφόρα έκβαση της Σοσιαλιστικής Επανάστασης ήταν καρπός, αποτέλεσμα της ωρίμανσης όλων των αντικειμενικών και υποκειμενικών προϋποθέσεων. Η Οχτωβριανή Επανάσταση αποτελεί κοσμοϊστορικό γεγονός, το μεγαλύτερο στον 20ο αιώνα, που σφράγισε επί δεκαετίες την πορεία της ανθρωπότητας»
«…Επομένως, τι θα κάνει ο κόσμος στο όνομα της κρίσης; Τα κεφάλια έξω λέμε εμείς. Καμία πρόταση της κυβέρνησης δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή. Αλλά και αυτά, τάχα, ότι υπάρχει μια σοσιαλδημοκρατική παραλλαγή λίγο ή περισσότερο Κέυνς. Αυτά είναι πρώτα-πρώτα πράγματα τα οποία συνέβησαν στο παρελθόν, έδωσαν ό,τι έδωσαν, έχουν εξαντληθεί όλα αυτά. Επομένως, είναι διεκδίκηση, είναι θέμα συσχετισμού δύναμης και σε τελευταία ανάλυση βεβαίως είναι θέμα συνολικής ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική και σύγκρουση. Δεν είναι θέμα αν έχεις προτάσεις δέκα σελίδες ή τριάντα. Το θέμα είναι ή με τα μονοπώλια ή με το λαό. Αν θέλετε, τώρα πια, τέλειωσε η παγκοσμιοποίηση που θα μας έσωζε, η Ευρωπαϊκή Ένωση που θα μας έσωζε, όλα αυτά έχουν φύγει… Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θεωρούμε ότι είναι εγγύηση. Είμαστε ένα κόμμα με πείρα, ατσαλωμένο. Ξέρουμε να τα βγάζουμε πέρα και στις ανηφόρες και στις κατηφόρες. Και αυτό που παίζει ρόλο είναι τα κεφάλια του λαού έξω και να βγουν στην πάλη όσοι δεν έχουν βγει. Σε τέτοιες συνθήκες ή κάνεις ένα βήμα μπροστά ή κάνεις δυο πίσω. Και είμαστε αισιόδοξοι ότι η συσσωρευμένη πείρα δε θα αφήσει το λαϊκό κίνημα, δε θα το αδρανοποιήσει στην πιο επικίνδυνη φάση που έχουμε ζήσει την τελευταία εικοσαετία»! (από την παρέμβαση της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή, στις 31-10-2008)
Μνήμη του μεγάλου ποιητή και στιχουργού Τάσου Λειβαδίτη που πέθανε πριν από 20 χρόνια(1922-1988), ο οποίος έγραψε για τους καταφρονεμένους και τους ταπεινούς της χώρας μας και όλης της Γης!
«Γράφω για `κείνους που δεν ξέρουν να διαβάζουν για τους εργάτες που γυρίζουν το βράδυ με τα μάτια κόκκινα από την άμμο
Για σας, χωριάτες, που ήπιαμε μαζί στα χάνια τις χειμωνιάτικες νύχτες του αγώνα
ενώ μακριά ακούγονταν το ντουφεκίδι των συντρόφων μας
Γράφω να με διαβάζουν αυτοί που μαζεύουν χαρτιά απ` τους δρόμους και σκορπίζουνε τους σπόρους όλων των αυριανών μας τραγουδιών
γράφω για τους καρβουνιάρηδες, για τους γυρολόγους και τις πλύστρες.
Γράφω για σας
αδέρφια μου στο θάνατο
σύντροφοί μου στην ελπίδα..»
Τα εργατικά ατυχήματα(διάβαζε εργοδοτικά εγκλήματα!) δεν έχουν τελειωμό! Κάθε μήνα 11 εργάτες χάνουν τη ζωή τους(110 αδικο-σκοτωμένοι υπάρχουν ήδη από την αρχή της χρονιάς!)κυρίως από έλλειψη μέτρων προστασίας από την ασύδοτη εργοδοσία. Τα κέρδη, τα περισσότερα κέρδη, τα υπερβολικά κέρδη είναι η φιλοσοφία του ληστρικού καπιταλισμού, που κυβερνάει τη χώρα μας. Και οι εργοδότες πιστοί στη φιλοσοφία αυτή προσπαθούν να ξεζουμίσουν τους εργάτες και για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αποφεύγουν να πάρουν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας που λέει ο νόμος. Και να υπάρχει κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα, η οποία να μην τιμωρεί τους εγκληματίες εργοδότες-παραβάτες των νόμων και να υπάρχει Άρειος Πάγος και να υπάρχουν Δικαστές και Εισαγγελείς σε όλες τις πόλεις και υπάρχει Αστυνομία. Κανένας, μα κανένας δεν νοιάζεται για τον εργάτη, για τον απλό ανθρωπάκο που πουλάει τη δύναμή του επί οχτώ ώρες, για να πάρει ένα μεροκάματο 31 ευρώ! Ποτέ δεν συλλαμβάνονται, δεν δικάζονται και δεν φυλακίζονται οι ένοχοι εργοδότες. Αίσχος, Αίσχος, Αίσχος! Και μόνο γι αυτήν την τρομερή αδικία πρέπει το καπιταλιστικό σύστημα να ανατραπεί! Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!!
Ένα από τα πιο απεχθή –αόρατα- εγκλήματα που συμβαίνουν καθημερινά στην κοινωνία μας είναι η τοκογλυφία! Άνθρωποι, που κατά τα άλλα φαίνονται να είναι αξιοπρεπείς, εκμεταλλεύονται την απόλυτη ανάγκη ορισμένων συνανθρώπων μας για χρήματα και τους δανείζουν ένα ποσό και παίρνουν από το «θύμα» μια επιταγή, 40 περίπου ημερών, που αναγράφει διπλάσιο ποσό από αυτό που δάνεισαν(επιτόκιο δηλαδή 100%!)! Και από εκεί και πέρα είναι όλα –τυπικά- εντάξει για τον «θύτη» για να μη συλληφθεί και για το ταλαίπωρο «θύμα» να προσπαθεί να πληρώσει το χρέος του στην ώρα του ζητώντας δανικά, ίσως, από έναν άλλο παρόμοιο τοκογλύφο!
Δεν θα ήθελα να γνωρίσω κανέναν τέτοιο «άνθρωπο»(κι όμως ίσως να γνώρισα και να ήπια και κρασί μαζί του, χωρίς να το ξέρω!). Πάντως πιστεύω βαθιά πως όσοι συλλαμβάνονται πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Βέβαια και η τοκογλυφία είναι προϊόν του άγριου και απάνθρωπου καπιταλισμού της εποχής μας!!
Ο πολιτισμός και η ανθρωπιά ενός σύγχρονου κράτους κρίνεται από την καλή ή κακή συμπεριφορά του απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που είναι ανήμπορες και πάσχουν! Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι κρατούμενοι στις φυλακές της χώρας μας.
Έχουμε 20 φυλακές που χωράνε 7.000 φυλακισμένους και οι κρατούμενοι είναι 14.000(το 45% αλλοδαποί!)! Και λείπουν οι κατάλληλοι γιατροί και είναι πολλοί οι υπόδικοι(ένας στους τρεις!) και είναι όλοι μαζί, άλλοι με μικρά αδικήματα και άλλοι με μεγάλα και παραπονούνται πως οι ποινές τους είναι πολύ αυστηρές και γι αυτό από σήμερα κατέρχονται σε αποχή συσσιτίου και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών συμπαρίσταται στον αγώνα τους και «καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των κρατουμένων και τους δικαστικούς λειτουργούς να φέρονται με μέτρο και αναλογικότητα κατά την απαγγελία των ποινών και των προφυλακίσεων». Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως η φυλακή «βγαίνει» δύσκολα ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι κανονικές. Η προσωπική εμπειρία μου από τις φυλακές της Χούντας(1968-1973), με δίδαξε πως και οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι και πως πρέπει να έχουν τα βασικά δικαιώματα!!
91 χρόνια συμπληρώνονται την Παρασκευή 7 του Νοέμβρη από την έκρηξη «της μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία, το1917, η οποία άνοιξε αντικειμενικά το πέρασμα της ανθρωπότητας από την εκμεταλλευτική κοινωνία προς την σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η νικηφόρα έκβαση της Σοσιαλιστικής Επανάστασης ήταν καρπός, αποτέλεσμα της ωρίμανσης όλων των αντικειμενικών και υποκειμενικών προϋποθέσεων. Η Οχτωβριανή Επανάσταση αποτελεί κοσμοϊστορικό γεγονός, το μεγαλύτερο στον 20ο αιώνα, που σφράγισε επί δεκαετίες την πορεία της ανθρωπότητας»
«…Επομένως, τι θα κάνει ο κόσμος στο όνομα της κρίσης; Τα κεφάλια έξω λέμε εμείς. Καμία πρόταση της κυβέρνησης δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή. Αλλά και αυτά, τάχα, ότι υπάρχει μια σοσιαλδημοκρατική παραλλαγή λίγο ή περισσότερο Κέυνς. Αυτά είναι πρώτα-πρώτα πράγματα τα οποία συνέβησαν στο παρελθόν, έδωσαν ό,τι έδωσαν, έχουν εξαντληθεί όλα αυτά. Επομένως, είναι διεκδίκηση, είναι θέμα συσχετισμού δύναμης και σε τελευταία ανάλυση βεβαίως είναι θέμα συνολικής ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική και σύγκρουση. Δεν είναι θέμα αν έχεις προτάσεις δέκα σελίδες ή τριάντα. Το θέμα είναι ή με τα μονοπώλια ή με το λαό. Αν θέλετε, τώρα πια, τέλειωσε η παγκοσμιοποίηση που θα μας έσωζε, η Ευρωπαϊκή Ένωση που θα μας έσωζε, όλα αυτά έχουν φύγει… Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θεωρούμε ότι είναι εγγύηση. Είμαστε ένα κόμμα με πείρα, ατσαλωμένο. Ξέρουμε να τα βγάζουμε πέρα και στις ανηφόρες και στις κατηφόρες. Και αυτό που παίζει ρόλο είναι τα κεφάλια του λαού έξω και να βγουν στην πάλη όσοι δεν έχουν βγει. Σε τέτοιες συνθήκες ή κάνεις ένα βήμα μπροστά ή κάνεις δυο πίσω. Και είμαστε αισιόδοξοι ότι η συσσωρευμένη πείρα δε θα αφήσει το λαϊκό κίνημα, δε θα το αδρανοποιήσει στην πιο επικίνδυνη φάση που έχουμε ζήσει την τελευταία εικοσαετία»! (από την παρέμβαση της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή, στις 31-10-2008)
Μνήμη του μεγάλου ποιητή και στιχουργού Τάσου Λειβαδίτη που πέθανε πριν από 20 χρόνια(1922-1988), ο οποίος έγραψε για τους καταφρονεμένους και τους ταπεινούς της χώρας μας και όλης της Γης!
«Γράφω για `κείνους που δεν ξέρουν να διαβάζουν για τους εργάτες που γυρίζουν το βράδυ με τα μάτια κόκκινα από την άμμο
Για σας, χωριάτες, που ήπιαμε μαζί στα χάνια τις χειμωνιάτικες νύχτες του αγώνα
ενώ μακριά ακούγονταν το ντουφεκίδι των συντρόφων μας
Γράφω να με διαβάζουν αυτοί που μαζεύουν χαρτιά απ` τους δρόμους και σκορπίζουνε τους σπόρους όλων των αυριανών μας τραγουδιών
γράφω για τους καρβουνιάρηδες, για τους γυρολόγους και τις πλύστρες.
Γράφω για σας
αδέρφια μου στο θάνατο
σύντροφοί μου στην ελπίδα..»
(Για την Δευτέρα της 3ης Νοεμβρίου του 2008-ΠΟΛΙΤΕΙΑ)