Δευτέρα 6 Απριλίου 2009
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΣΧΟΙΝΑ ΣΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΜΩΥΣΙΑΔΗ
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Σε λίγους μήνες συμπληρώνετε μια θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως Βουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της Νέας Δημοκρατίας. Πέρα από την πολιτική χροιά αυτής της πενταετίας, θα ήθελα να μου επισημάνετε απ’ την προσωπική σας οπτική γωνία, τι αντιμετωπίσατε ως Ευρωβουλευτής πλέον, τι σας φάνηκε παράξενο, τι αντιμετωπίσατε και τι εχέγγυα σας έδωσε η πενταετία αυτή για να διεκδικήσετε εκ νέου μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο.
- - Μαργαρίτης Σχοινάς: Είναι γνωστό ότι έχω αφιερώσει είκοσι χρόνια απ’ τη ζωή μου στην Ευρώπη, εργαζόμενος πρώτα επαγγελματικά και μετά ως Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Μ’ αυτήν την έννοια η Ευρώπη για μένα είναι μια συναρπαστική περιπέτεια την οποία υπηρετώ με συνέπεια. Λίγο μ’ ενδιαφέρει το μετερίζι από το οποίο το κάνω, αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι να μπορώ να είμαι χρήσιμος, να μπορώ να βρίσκω φίλους για τη χώρα μου, να υπερασπίζω τα συμφέροντά μας και να αμύνομαι τις όποιες επιθέσεις δεχόμαστε. Πιστεύω πως έχω δουλέψει με αυταπάρνηση και πολύ κέφι ως Μακεδόνας Ευρωβουλευτής και έχω τη φιλοδοξία να συνεχίσω να προσφέρω στον τομέα των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, αλλά δεν θέλω σε καμία περίπτωση να προεξοφλήσω τις αποφάσεις που θα πάρει το κόμμα και ο Πρόεδρος ο οποίος ήδη με τίμησε με την απόφασή του να με συμπεριλάβει στο Ευρωψηφοδέλτιο πριν πέντε χρόνια.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Ο Εθνικός Βουλευτής και ο Ευρωβουλευτής ισαπέχουν απ’ τα προβλήματα του Έλληνα πολίτη;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Τα προβλήματα της καθημερινότητας του Έλληνα πολίτη, σ’ ένα ποσοστό που ίσως ξεπερνάει το 85 με 90% συμπλέκονται άμεσα με τις Ευρωπαϊκές πολιτικές. Σκεφτείτε ότι η άμυνα απέναντι στην οικονομική κρίση, η κατοχύρωση του κοινωνικού μοντέλου με τις θέσεις εργασίας, με το 48ωρο, η προστασία του περιβάλλοντος, η μάχη κατά της εγκληματικότητας, οι πολιτικές λαθρομετανάστευσης… Όλα αυτά είναι θέματα καθημερινότητας που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις κοινοτικές πολιτικές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα κοινοβούλιο μάχης. Παλεύουμε εκεί μέσα, ακριβώς με όρους καθημερινότητας, στις χώρες προέλευσής μας. Και αν μου επιτρέπατε κι ένα σχόλιο, θα σας έλεγα ότι ο δικός μας ο ρόλος είναι λίγο πιο δύσκολος απ’ τον του εθνικού βουλευτή, γιατί στα εθνικά κοινοβούλια υπάρχει μια σχηματισμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτό το δεδομένο δεν υπάρχει. Καλούμαστε συνεχώς να βρούμε μια πλειοψηφία λέξη προς λέξη, τροπολογία προς τροπολογία. Είναι ένας συνεχής αγώνας. Γι’ αυτό η δουλειά του Ευρωβουλευτή είναι πιο δύσκολη και πιο συναρπαστική.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Η Ευρωπαϊκή πραγματικότητα έχει φτάσει στην πόρτα του Ελληνικού νοικοκυριού; Τα προβλήματα της Ε.Ε. γίνονται σίγουρα και δικά μας. Γιατί όμως δεν μοιραζόμαστε και την ποιότητα των υπηρεσιών; Ίδιες μισθολογικές συνθήκες; Πότε θα υπάρξει μια συνάφεια, μια σύγκλιση επιτέλους σε ζωτικής σημασίας πεδία;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Συμφωνώ απόλυτα με τη διαπίστωσή σας κ. Μωυσιάδη, ότι παρόλο αυτό το πάντρεμα του Ευρωπαϊκού με το Εθνικό, η αντίληψη του μέσου πολίτη ότι η Ευρώπη είναι παράγοντας λύσεων στη ζωή του, δεν είναι δεδομένη. Γι’ αυτό υπάρχει ευθύνη και υπάρχει ευθύνη συλλογική. Υπάρχει ευθύνη πρώτα των πολιτικών οι οποίοι έχουν μια τάση να οικειοποιούνται τα καλώς κείμενα σε εθνικό επίπεδο και να στέλνουν στις Βρυξέλλες τα κακώς κείμενα. Υπάρχει επίσης μια ευθύνη των συναδέλφων σας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης οι οποίοι ορισμένες φορές δεν μπαίνουν στη βάσανο να εξηγήσουν “ποιος κάνει τι” σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγώ θα ‘λεγα πως υπάρχει και μια ευθύνη των παραγωγικών τάξεων, που παρόλο που έχουν επωφεληθεί πολύ από την Ευρώπη και τις πολιτικές της, τις θεωρούν κατά κάποιο τρόπο αυτονόητες και δεν τις υπερασπίζονται. Πιστεύω λοιπόν πως η Ευρώπη θα περάσει το κατώφλι του μυαλού μας, όταν σε βάθος χρόνου όλοι αυτοί οι παράγοντες αρχίσουν να την απομυθοποιούνε και να την απενοχοποιούν. Παρουσιάζοντας στο μέσο πολίτη απλά και με εύληπτο αντικειμενικό τρόπο, την τεράστια σημασία που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην καθημερινή μας ζωή και στα προβλήματά μας.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο το 70% των Ελλήνων απαντά ότι η Ε.Ε. μας ωφέλησε, αλλά μόλις το 40% τη χαρακτηρίζει ως “κάτι καλό”. Πως το εξηγείτε;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Ένα από τα προβλήματα που έχουμε, 30 χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. είναι ότι ολόκληρες γενιές πολιτών θεωρούν την Ευρώπη δεδομένη. Ό,τι έχει να κάνει με χρηματοδοτήσεις, ταμεία κτλ. θεωρείται κάτι αυτονόητο, σαν να ήταν ένα ιστορικό χρέος της Ε.Ε. προς τη χώρα μας. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι που φοιτούν σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια με υποτροφίες Erasmus ή που εργάζονται σε μια ευρωπαϊκή χώρα χωρίς να χάνουν τα εργασιακά τους δικαιώματα δεν αντιμετωπίζουν το γεγονός ως ευρωπαϊκή κατάκτηση αλλά ως κάτι δεδομένο. Ίσως οι Ευρωεκλογές είναι μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε αυτήν την προίκα της Ευρώπης.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Σε επίπεδο Ευρωπαϊκού συνόλου, υπάρχει στόχευση για την επόμενη πενταετία; Ή λειτουργεί και η Ένωση παραταξιακά;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Η επόμενη πενταετία 2009 – 2014 και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα προκύψει απ’ τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου, πιστεύω ότι θα είναι από τα πιο κρίσιμα πεδία μάχης στην ιστορία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και θα έχει και καταλυτική σημασία για ‘μας. Στην επόμενη πενταετία θα κριθεί εν πολλοίς σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η πορεία των τριών ανοιχτών εθνικών μας θεμάτων. Το Σκοπιανό, το Κυπριακό και οι Ευρω-Τουρκικές σχέσεις, που είναι θέματα αιχμής για ‘μας, θα κριθούν σε επίπεδο κοινοτικό στα επόμενα πέντε χρόνια. Δεύτερο μεγάλο διακύβευμα για την επόμενη πενταετία είναι το μέλλον του κοινοτικού προϋπολογισμού και των διαρθρωτικών πόρων που αφορά άμεσα και το μέλλον της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Γεωργίας. Όπως γνωρίζετε καλά κ. Μωυσιάδη, το τέταρτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης, το Ε.Σ.Π.Α. φτάνει μέχρι το 2013. Ήδη όμως από το 2010 θ’ αρχίσει η διαπραγμάτευση για το νέο πλαίσιο, την πέμπτη προγραμματική περίοδο των χρηματοδοτήσεων δηλαδή, όπου πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να πολεμήσουμε, να διαπραγματευτούμε τους αναγκαίους πόρους που θα χρειαστούμε για την επόμενη περίοδο. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για μια πολύ κρίσιμη πενταετία, όπου και η Ευρώπη και η χώρα μας θα πρέπει να απαντήσουν σε σημαντικά και υπαρκτά ζητήματα.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Εσείς είστε ευχαριστημένος απ’ την εκπροσώπηση της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνολικά;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Θεωρώ ότι η ομάδα των εικοσιτεσσάρων ευρωβουλευτών είναι επαρκέστατη και πως έχουμε δώσει δείγματα γραφής και σύμπνοιας σε κρίσιμα εθνικά θέματα. Χωρίς βέβαια να σημαίνει αυτό πως παραγνωρίζουμε τις διαφορές μας, τις οποίες και εκφράζουμε εκεί που πρέπει. Στην επόμενη θητεία θα είμαστε είκοσι δύο Έλληνες Ευρωβουλευτές, γι’ αυτό πιστεύω ότι τα κόμματα πρέπει να κάνουνε μια μεγάλη προσπάθεια έτσι ώστε αυτοί οι είκοσι δύο άντρες και γυναίκες που θα μας εκπροσωπήσουν, να μπορούν να έχουν τη δημοκρατική νομιμοποίηση αλλά και τις εξειδικευμένες γνώσεις που απαιτούνται έτσι ώστε να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της χώρας μας σ’ ένα πολύ απαιτητικό περιβάλλον. Σ’ ένα περιβάλλον που δεν εξαντλείται στις επίσημες αίθουσες των συνεδριάσεων, αλλά πολλές φορές εξαρτάται άμεσα από τις παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις στους διαδρόμους, σε εστιατόρια, σε καφενεία και σε κλειστά δωμάτια. Πρέπει λοιπόν τα κόμματα ν’ αναδείξουν το πολιτικό προσωπικό που θα έχει αυτά τα ιδιαίτερα προσόντα για την επόμενη πενταετία.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Ξεκινήσαμε στην Ευρώπη των 6 και φτάσαμε στην Ευρώπη των 27. Πόσο ενιαία είναι αυτή η Ευρώπη;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Είναι αλήθεια ότι οποιοδήποτε αυτοκίνητο σχεδιάζεται για ένα συγκεκριμένο αριθμό επιβατών. Αν μετά προστεθούν πολύ περισσότεροι, χωρίς θεαματικές αλλαγές στο όχημα, παρουσιάζονται δυσκολίες και στην άνεση και στην επιτάχυνση. Η τελευταία διεύρυνση που έφερε 12 καινούρια κράτη-μέλη αλλοίωσε την ομοιογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλες οι υπόλοιπες χώρες, πλην Κύπρου και Μάλτας, μπήκαν στην Ε.Ε. όχι από πολύ μεγάλη πίστη στην Ευρώπη αλλά από την ανάγκη να κατοχυρώσουν τη δημοκρατία, μετά από δεκαετίες υπαρκτού σοσιαλισμού. Και γι’ αυτό πολλές φορές το πρώτο τους ρεφλέξ δεν είναι τόσο φιλοευρωπαϊκό όσο φιλοαντλαντικό. Νομίζω όμως ότι σε 5-10 χρόνια όλα τα κράτη -μέλη θα συγκλίνουν στην κοινή προστιθέμενη ευρωπαϊκή αξία.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Σεις είστε αισιόδοξος όσον αφορά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών για τη Νέα Δημοκρατία;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Είναι λίγο νωρίς ακόμα για να μιλήσουμε με όρους αποτελέσματος για τις Ευρωεκλογές. Προτιμώ σ’ αυτή τη φάση να μιλάω με όρους διακυβεύματος. Σε κάθε περίπτωση όμως οι Ευρωεκλογές θα είναι ένα σημαντικό τεστ της απήχησης της Ευρωπαϊκής ιδέας στην Ελληνική κοινωνία αλλά και αξιολόγησης των θέσεων των Ελληνικών κομμάτων για την Ευρώπη. Έχω τυφλή εμπιστοσύνη στον Κώστα Καραμανλή και διακατέχομαι από μεγάλη αισιοδοξία πως η Νέα Δημοκρατία και στα δυο αυτά επίπεδα θα μπορέσει να είναι πρώτο κόμμα έστω και με μια ψήφο διαφορά.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Πιστεύετε πως σε βάθος τετραετίας οι επιλογές Καραμανλή, θα δικαιώσουν τους Έλληνες;
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Ευρώπη και Ελλάδα βρίσκονται στο μέσο μιας μεγάλης πρωτοφανούς δημοσιονομικής καταιγίδας. Το μέλλον της εξέλιξης αυτής και το εύρος των συνεπειών της είναι προς το παρών άδηλες. Πιστεύω όμως ότι σε καιρούς δύσκολους η κοινωνία και οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από τον τιμονιέρη που αποδεδειγμένα μπορεί να βγάλει το πλοίο από την καταιγίδα. Βλέποντας την κατάσταση στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας αυτήν τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση από τη διακυβέρνηση Καραμανλή ως συστατικό διεξόδου από την κρίση.
- Λευτέρης Μωυσιάδης: Κ. Σχοινά σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας, αλλά φοβάμαι πως κάπου εδώ πρέπει να κλείσουμε γιατί έχω την αίσθηση πως προσγειωνόμαστε σε λίγο.
- Μαργαρίτης Σχοινάς: Εγώ σας ευχαριστώ κ. Μωυσιάδη και συνάμα θέλω να επωφεληθώ αυτής της συνέντευξης που γίνεται σ’ ένα αεροπλάνο στα πέντε χιλιάδες πόδια, για να πω στο λαό της Πιερίας ότι ως Βορειοελλαδίτης Ευρωβουλευτής αισθάνομαι βαριά την ευθύνη και την υποχρέωση αντιπροσώπευσης όλου του φάσματος του βορειοελλαδίτικου χώρου και των πολιτών της Μακεδονίας στα Ευρωπαϊκά δρώμενα.