ΑΘΗΝΑ 28-11-2008
Για τη "Βαλίτσα".
Με σοκάρισε στην κυριολεξία η "Βαλίτσα".
Είναι ένα πολύ καλογραμμένο θεατρικό έργο για δυο πρόσωπα που όμως μετέχουν πολλοί.
Όλοι εμείς.
Είναι παρμένο από τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.
Και εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο το γιατί οι νέοι ΔΕΝ παντρεύονται...νέοι ή και γιατί δεν παντρεύονται καθόλου.
Γιατί να παντρευτούν; Για να καταντήσουν σαν τους ήρωες της "Βαλίτσας";
Σαν το ...διπλανό και το παραδιπλανό ζευγάρι και το ζευγάρι απέναντι;
Το θεατρικό έργο του Χάρη Μπικηρόπουλου ΔΕΝ είναι αλληγορία.
ΔΕΝ είναι δράμα, ούτε κωμωδία, ούτε τραγωδία, ούτε σάτιρα,
ούτε αβάν γκάρντ που λέμε.
Δεν είναι τίποτε απ΄ αυτά.
Είναι ένα χρονογράφημα.
Είναι βγαλμένο απ ευθείας από την υποθηκευμένη, χρεωκοπημένη οικογενειακή μας πραγματικότητα.
Είναι κομμάτι της ίδιας μας της ζωής.
Θα θελα να το χλευάσω.
Να το καταδικάσω.
Να το απορρίψω.
Αλλά δεν μπορώ.
Πως να χλευάσεις και να απορρίψεις την αλήθεια;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
