Το έργο του βασίζεται στο βιβλίο του Πίτερ Έβανς «Νέμεση», ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Ρόμπερτ Λίντσεϊ και η Λίντια Λέοναρντ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Νάνσι Μέκλερ. Ωστόσο παρά το πλήθος κόσμου που έσπευσε στην πρεμιέρα, οι θεωρίες συνομωσίας του Σέρμαν δεν ενθουσίασαν τους κριτικούς.
Τα πρώτα βέλη ήρθαν από τον Μάικλ Μπίλινγκτον στην Guardian ο οποίος χαρακτήρισε το κείμενο του Σέρμαν «γελοίο» και υπερβολικά στομφώδη την ερμηνεία του Λίντσεϊ, που επανακάμπτει στο θεατρικό σανίδι έπειτα από 25 χρόνια απουσίας.
Το έργο εστιάζει σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του Έλληνα μεγιστάνα, από το 1963 μέχρι το θάνατό του. Στην παράσταση μια ομάδα Ελλήνων σε μια ταβέρνα μιμούνται τον αρχαίο χορό της τραγωδίας, επαναλαμβάνοντας τη φράση «έχουμε ένα μέλλον που ήδη έχει γραφτεί-ονομάζεται πεπρωμένο». Ο Ωνάσης σκιαγραφείται από τον Σέρμαν ως ένας τραχύς και βίαιος χαρακτήρας που συμπεριφέρεται στο γιο του, Aλέξανδρο, απότομα και περιφρονητικά, προκειμένου να του εμφυσήσει τις δικές του αξίες.
Συμπεριφέρεται εξίσου σκληρά στη Μαρία Κάλλας, υποτιμώντας την τέχνη της και τερματίζει το βίο του μόνος και λυπημένος. Σύμφωνα με τον Σέρμαν, «Ο Ωνάσης ήταν ένα τέρας αλλά και μια τραγική φιγούρα που έζησε σε έναν κόσμο ακατανόητο για τους περισσότερους».