Βιώνουμε την πιο βάρβαρη επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής μας, αναφέρει σε ανακοίνωση της η ΠΟΕ-ΟΤΑ, καλώντας τους δημοτικούς υπαλλήλους της χώρας να συμμετάσχουν στην Πανελλαδική απεργία στις 23 Φεβρουαρίου, αλλά και στις κινητοποιήσεις που εξήγγειλε η Ομοσπονδία τους.
Η κυβέρνηση και η τρόικα, με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τα προβλήματα του δημοσίου χρέους, μέσα από το μνημόνιο, αφαιρούν ένα – ένα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας, για να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των δανειστών, των κερδοσκόπων, των τραπεζιτών και των εργοδοτών.
Η επίθεση που δεχόμαστε αφορά το σύνολο των δικαιωμάτων μας. Τα εισοδήματά μας μειώνονται με τις περικοπές του 13ου και 14ου μισθού και των επιδομάτων, με τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, με τις αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, των διοδίων, με την ακρίβεια και την ασυδοσία της αγοράς. Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα καταργούνται με τους αντιασφαλιστικούς Νόμους.
Συγχωνεύουν, καταργούν, υποβαθμίζουν τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τις Δημόσιες Επιχειρήσεις με μοναδικό κριτήριο τον περιορισμό των δαπανών και την εξεύρεση πόρων για τους δανειστές. Αποδιαρθρώνουν τις Δημόσιες συγκοινωνίες, τη Δημόσια Παιδεία, τη Δημόσια Υγεία με τις καταργήσεις υπηρεσιών και μεταφέρουν το κόστος στις πλάτες των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις και τα συλλογικά δικαιώματα προκειμένου να διασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη στους εργοδότες.
Η πολιτική που ακολουθούν παρά τις δραματικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και την κοινωνία οδηγεί σε νέα αδιέξοδα.
Νέα επώδυνα μέτρα με τα επικαιροποιημένα μνημόνια προωθούνται σε βάρος μας σε ένα παράλογο, αντικοινωνικό και αδιέξοδο κατήφορο.
Το νέο μισθολόγιο γίνεται «όχημα» για τη διαιώνιση της λιτότητας και την περαιτέρω περικοπή των εισοδημάτων μας.
Το μισθολόγιο που περιλαμβάνεται στη συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα και προβλέπεται στο μνημόνιο, θα αποτελέσει ένα ακόμη εργαλείο για τον περιορισμό των εισοδημάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κυβέρνηση για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και τα σενάρια που διοχετεύονται και αναπαράγονται συστηματικά από τα Μ.Μ.Ε., το μισθολόγιο δεν προωθείται για να αποκατασταθούν οι αδικίες στο Δημόσιο και να βελτιωθεί η θέση της πλειοψηφίας των Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά για να «νομιμοποιήσει» και νέες περικοπές.
Το γεγονός ότι θα διατεθούν 2,7 δις. ευρώ λιγότερα για το νέο μισθολόγιο από αυτά που διατέθηκαν το 2009, αποκαλύπτει ότι πρόκειται για ένα μισθολόγιο που θα καταδικάσει στη φτώχεια το σύνολο των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Οι προτάσεις εξάλλου και οι θέσεις που έχουν διατυπωθεί από την κυβέρνηση δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες. (Διάκριση νέων/παλαιών, αμοιβές με βάση τις γενικότερες εξελίξεις στην αγορά εργασίας, πλασματικές συγκρίσεις αμοιβών Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα κ.λ.π.).
Η Επικουρική Ασφάλιση και τα Επικουρικά Ταμεία, γίνονται και πάλι στόχος. Κυβέρνηση και Τρόικα επεξεργάζονται νέες αντι-ασφαλιστικές παρεμβάσεις. Μετά την επίθεση στις κύριες συντάξεις, υλοποιείται σχέδιο για την περικοπή των δικαιωμάτων μας στον τομέα της Επικουρικής Ασφάλισης. Στα πλαίσια του αντιασφαλιστικού Νόμου, το Κράτος αποχωρεί από την Επικουρική Ασφάλιση. Με την πολιτική αυτή περιορίζονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και τα Ασφαλιστικά Ταμεία μετατρέπονται σε Ταμεία ελάχιστων προνοιακών επιδομάτων.
Η πολιτική τους είναι προκλητική. Αφού, για 10ετίες καταλήστευσαν τα αποθεματικά των Ταμείων, τα «χάρισαν» στις επιχειρήσεις για επενδύσεις και συνέχισαν τη λεηλασία μέσα από το χρηματιστήριο, σήμερα που τα δικαιώματα των υπαλλήλων έχουν ωριμάσει, αφήνουν τα Ταμεία στην τύχη τους και προετοιμάζουν τη μεγάλη σφαγή των δικαιωμάτων μας.
Συνεχίζουν απτόητοι και προκαλούν.
Τη στιγμή που τα Ταμεία δεν έχουν πλέον χρήματα εξαιτίας της καταλήστευσης των αποθεματικών τους και των πολιτικών που όλα αυτά τα χρόνια ακολουθήθηκαν, τη στιγμή που εξαιτίας του «παγώματος» των προσλήψεων και της ταυτόχρονης αύξησης του αριθμού των συνταξιούχων, έχει αλλάξει δραματικά η σχέση εργαζομένων - συνταξιούχων, προωθούν τις αναλογιστικές μελέτες για να «νομιμοποιήσουν» το έγκλημά τους σε βάρος των δικαιωμάτων μας. Τα Επικουρικά Ταμεία του Δημοσίου βρίσκονται ήδη σε δραματική κατάσταση, με σοβαρότατες επιπτώσεις για τους ασφαλισμένους, εξαιτίας των παραπάνω πολιτικών. Το Τ.Π.Δ.Υ. παρουσιάζει έλλειμμα 1,7 δις. ευρώ, το έλλειμμα στο Μ.Τ.Π.Υ έχει φτάσει τα 240 εκατ. ευρώ, ενώ παράλληλα οργανικό έλλειμμα παρουσιάζει και το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. Η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερεί η χορήγηση του εφάπαξ για τρία (3) και πλέον χρόνια, να μην χορηγείται το 13ο μέρισμα στους ασφαλισμένους του Μ.Τ.Π.Υ. κ.λ.π.
Διεκδικούμε την άμεση επιχορήγηση των Ταμείων, τη λήψη μέτρων για την βιωσιμότητά τους και την κρατική εγγύηση της Επικουρικής Ασφάλισης.
Η ακρίβεια και οι αυξήσεις στα είδη ευρείας κατανάλωσης και στα δημόσια αγαθά κατατρώγουν τα πενιχρά εισοδήματά μας.
Τα «μεταρρυθμιστικά» και «εκσυγχρονιστικά» τους σχέδια για την κάλυψη των ελλειμμάτων προωθούν ρυθμίσεις που απαξιώνουν τις Δημόσιες Επιχειρήσεις, οδηγούν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση, καταργούν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων και επιβαρύνουν τον πολίτη. Ο «Καλλικράτης» στην Αυτοδιοίκηση και ο νέος «Καλλικράτης» στο Δημόσιο, εξυπηρετούν μόνο τους στόχους του μνημονίου, με δραματικές επιπτώσεις τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους πολίτες.
Οι αυξήσεις των τιμών των αστικών συγκοινωνιών κατά 40%, οι αυξήσεις στα διόδια, οι αυξήσεις στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η., τα πρόσθετα φορολογικά βάρη αποτελούν νέο πλήγμα σε βάρος των πενιχρών και κατακρεουργημένων εισοδημάτων μας.
Ταυτόχρονα, η επίθεση σε βάρος των Δημόσιων-Κοινωνικών αγαθών συνεχίζεται στο χώρο τόσο της Υγείας όσο και της Παιδείας. Ενοποιείται ο Ο.Π.Α.Δ. με της Υπηρεσίες Υγείας του Ι.Κ.Α., με βασικό στόχο την αποχώρηση του Κράτους από τις δαπάνες περίθαλψης, την υποβάθμιση των παροχών υγειονομικής περίθαλψης και τη νέα οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων.
Παράλληλα, αναμένεται όξυνση των προβλημάτων και στο χώρο της Δημόσιας Παιδείας, μέσω των καταργήσεων και των συγχωνεύσεων των Σχολικών Μονάδων και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος με γνώμονα τις «απαιτήσεις» της αγοράς.
Συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση και η τρόικα σφαγιάζουν τα δικαιώματά μας για τους δανειστές και τους κερδοσκόπους. Με τις επιλογές τους υποβαθμίζουν το βιοτικό μας επίπεδο, την ίδια μας τη ζωή.
Προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν για να υποταχτούμε στα αντιλαϊκά σχέδιά τους.
Μας μιλούν και πάλι για μονόδρομους. Στους ίδιους νεοφιλελεύθερους μονόδρομους μας καλούσαν να υποκύψουμε τις τελευταίες δεκαετίες για να «σωθεί η πατρίδα».
Οι πολιτικές τους ήταν και είναι αδιέξοδες για την κοινωνία και τον τόπο μας. Οδηγούν τους εργαζόμενους και την κοινωνία στη φτώχεια και την εξαθλίωση και αυξάνουν τα προνόμια των οικονομικά ισχυρών, αυτών που ευθύνονται για την κρίση.
Υποστηρίζουν μύθους του τύπου: «Σε ένα - δύο χρόνια θα ξεπεραστεί η κρίση και θα έλθουν καλύτερες μέρες».
Με τις επιλογές που προωθούνται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για το χρέος, στοχεύουν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των δανειστών και των κερδοσκόπων και να βάλουν στο «γύψο» τα δικαιώματα και τη ζωή μας για ολόκληρες 10ετίες.
Με τον αγώνα μας μπορούμε να τους σταματήσουμε. Απαιτούμε μια άλλη πολιτική, με δίκαιη επαναδιαπραγμάτευση του χρέους υπέρ της κοινωνίας και όχι των δανειστών, που θα φορολογεί τον πλούτο, την περιουσία της εκκλησίας, θα αυξάνει τα εισοδήματα, θα ενισχύει τα κοινωνικά δικαιώματα και θα οδηγεί στην ανάπτυξη.
Έχουμε συλλογική και προσωπική ευθύνη για μας και τα παιδιά μας, για την επιτυχία των αγώνων μας.
Η επίθεση που δεχόμαστε αφορά το σύνολο των δικαιωμάτων μας. Τα εισοδήματά μας μειώνονται με τις περικοπές του 13ου και 14ου μισθού και των επιδομάτων, με τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, με τις αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, των διοδίων, με την ακρίβεια και την ασυδοσία της αγοράς. Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα καταργούνται με τους αντιασφαλιστικούς Νόμους.
Συγχωνεύουν, καταργούν, υποβαθμίζουν τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τις Δημόσιες Επιχειρήσεις με μοναδικό κριτήριο τον περιορισμό των δαπανών και την εξεύρεση πόρων για τους δανειστές. Αποδιαρθρώνουν τις Δημόσιες συγκοινωνίες, τη Δημόσια Παιδεία, τη Δημόσια Υγεία με τις καταργήσεις υπηρεσιών και μεταφέρουν το κόστος στις πλάτες των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις και τα συλλογικά δικαιώματα προκειμένου να διασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη στους εργοδότες.
Η πολιτική που ακολουθούν παρά τις δραματικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και την κοινωνία οδηγεί σε νέα αδιέξοδα.
Νέα επώδυνα μέτρα με τα επικαιροποιημένα μνημόνια προωθούνται σε βάρος μας σε ένα παράλογο, αντικοινωνικό και αδιέξοδο κατήφορο.
Το νέο μισθολόγιο γίνεται «όχημα» για τη διαιώνιση της λιτότητας και την περαιτέρω περικοπή των εισοδημάτων μας.
Το μισθολόγιο που περιλαμβάνεται στη συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα και προβλέπεται στο μνημόνιο, θα αποτελέσει ένα ακόμη εργαλείο για τον περιορισμό των εισοδημάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κυβέρνηση για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και τα σενάρια που διοχετεύονται και αναπαράγονται συστηματικά από τα Μ.Μ.Ε., το μισθολόγιο δεν προωθείται για να αποκατασταθούν οι αδικίες στο Δημόσιο και να βελτιωθεί η θέση της πλειοψηφίας των Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά για να «νομιμοποιήσει» και νέες περικοπές.
Το γεγονός ότι θα διατεθούν 2,7 δις. ευρώ λιγότερα για το νέο μισθολόγιο από αυτά που διατέθηκαν το 2009, αποκαλύπτει ότι πρόκειται για ένα μισθολόγιο που θα καταδικάσει στη φτώχεια το σύνολο των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Οι προτάσεις εξάλλου και οι θέσεις που έχουν διατυπωθεί από την κυβέρνηση δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες. (Διάκριση νέων/παλαιών, αμοιβές με βάση τις γενικότερες εξελίξεις στην αγορά εργασίας, πλασματικές συγκρίσεις αμοιβών Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα κ.λ.π.).
Η Επικουρική Ασφάλιση και τα Επικουρικά Ταμεία, γίνονται και πάλι στόχος. Κυβέρνηση και Τρόικα επεξεργάζονται νέες αντι-ασφαλιστικές παρεμβάσεις. Μετά την επίθεση στις κύριες συντάξεις, υλοποιείται σχέδιο για την περικοπή των δικαιωμάτων μας στον τομέα της Επικουρικής Ασφάλισης. Στα πλαίσια του αντιασφαλιστικού Νόμου, το Κράτος αποχωρεί από την Επικουρική Ασφάλιση. Με την πολιτική αυτή περιορίζονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και τα Ασφαλιστικά Ταμεία μετατρέπονται σε Ταμεία ελάχιστων προνοιακών επιδομάτων.
Η πολιτική τους είναι προκλητική. Αφού, για 10ετίες καταλήστευσαν τα αποθεματικά των Ταμείων, τα «χάρισαν» στις επιχειρήσεις για επενδύσεις και συνέχισαν τη λεηλασία μέσα από το χρηματιστήριο, σήμερα που τα δικαιώματα των υπαλλήλων έχουν ωριμάσει, αφήνουν τα Ταμεία στην τύχη τους και προετοιμάζουν τη μεγάλη σφαγή των δικαιωμάτων μας.
Συνεχίζουν απτόητοι και προκαλούν.
Τη στιγμή που τα Ταμεία δεν έχουν πλέον χρήματα εξαιτίας της καταλήστευσης των αποθεματικών τους και των πολιτικών που όλα αυτά τα χρόνια ακολουθήθηκαν, τη στιγμή που εξαιτίας του «παγώματος» των προσλήψεων και της ταυτόχρονης αύξησης του αριθμού των συνταξιούχων, έχει αλλάξει δραματικά η σχέση εργαζομένων - συνταξιούχων, προωθούν τις αναλογιστικές μελέτες για να «νομιμοποιήσουν» το έγκλημά τους σε βάρος των δικαιωμάτων μας. Τα Επικουρικά Ταμεία του Δημοσίου βρίσκονται ήδη σε δραματική κατάσταση, με σοβαρότατες επιπτώσεις για τους ασφαλισμένους, εξαιτίας των παραπάνω πολιτικών. Το Τ.Π.Δ.Υ. παρουσιάζει έλλειμμα 1,7 δις. ευρώ, το έλλειμμα στο Μ.Τ.Π.Υ έχει φτάσει τα 240 εκατ. ευρώ, ενώ παράλληλα οργανικό έλλειμμα παρουσιάζει και το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. Η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερεί η χορήγηση του εφάπαξ για τρία (3) και πλέον χρόνια, να μην χορηγείται το 13ο μέρισμα στους ασφαλισμένους του Μ.Τ.Π.Υ. κ.λ.π.
Διεκδικούμε την άμεση επιχορήγηση των Ταμείων, τη λήψη μέτρων για την βιωσιμότητά τους και την κρατική εγγύηση της Επικουρικής Ασφάλισης.
Η ακρίβεια και οι αυξήσεις στα είδη ευρείας κατανάλωσης και στα δημόσια αγαθά κατατρώγουν τα πενιχρά εισοδήματά μας.
Τα «μεταρρυθμιστικά» και «εκσυγχρονιστικά» τους σχέδια για την κάλυψη των ελλειμμάτων προωθούν ρυθμίσεις που απαξιώνουν τις Δημόσιες Επιχειρήσεις, οδηγούν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση, καταργούν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων και επιβαρύνουν τον πολίτη. Ο «Καλλικράτης» στην Αυτοδιοίκηση και ο νέος «Καλλικράτης» στο Δημόσιο, εξυπηρετούν μόνο τους στόχους του μνημονίου, με δραματικές επιπτώσεις τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους πολίτες.
Οι αυξήσεις των τιμών των αστικών συγκοινωνιών κατά 40%, οι αυξήσεις στα διόδια, οι αυξήσεις στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η., τα πρόσθετα φορολογικά βάρη αποτελούν νέο πλήγμα σε βάρος των πενιχρών και κατακρεουργημένων εισοδημάτων μας.
Ταυτόχρονα, η επίθεση σε βάρος των Δημόσιων-Κοινωνικών αγαθών συνεχίζεται στο χώρο τόσο της Υγείας όσο και της Παιδείας. Ενοποιείται ο Ο.Π.Α.Δ. με της Υπηρεσίες Υγείας του Ι.Κ.Α., με βασικό στόχο την αποχώρηση του Κράτους από τις δαπάνες περίθαλψης, την υποβάθμιση των παροχών υγειονομικής περίθαλψης και τη νέα οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων.
Παράλληλα, αναμένεται όξυνση των προβλημάτων και στο χώρο της Δημόσιας Παιδείας, μέσω των καταργήσεων και των συγχωνεύσεων των Σχολικών Μονάδων και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος με γνώμονα τις «απαιτήσεις» της αγοράς.
Συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση και η τρόικα σφαγιάζουν τα δικαιώματά μας για τους δανειστές και τους κερδοσκόπους. Με τις επιλογές τους υποβαθμίζουν το βιοτικό μας επίπεδο, την ίδια μας τη ζωή.
Προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν για να υποταχτούμε στα αντιλαϊκά σχέδιά τους.
Μας μιλούν και πάλι για μονόδρομους. Στους ίδιους νεοφιλελεύθερους μονόδρομους μας καλούσαν να υποκύψουμε τις τελευταίες δεκαετίες για να «σωθεί η πατρίδα».
Οι πολιτικές τους ήταν και είναι αδιέξοδες για την κοινωνία και τον τόπο μας. Οδηγούν τους εργαζόμενους και την κοινωνία στη φτώχεια και την εξαθλίωση και αυξάνουν τα προνόμια των οικονομικά ισχυρών, αυτών που ευθύνονται για την κρίση.
Υποστηρίζουν μύθους του τύπου: «Σε ένα - δύο χρόνια θα ξεπεραστεί η κρίση και θα έλθουν καλύτερες μέρες».
Με τις επιλογές που προωθούνται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για το χρέος, στοχεύουν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των δανειστών και των κερδοσκόπων και να βάλουν στο «γύψο» τα δικαιώματα και τη ζωή μας για ολόκληρες 10ετίες.
Με τον αγώνα μας μπορούμε να τους σταματήσουμε. Απαιτούμε μια άλλη πολιτική, με δίκαιη επαναδιαπραγμάτευση του χρέους υπέρ της κοινωνίας και όχι των δανειστών, που θα φορολογεί τον πλούτο, την περιουσία της εκκλησίας, θα αυξάνει τα εισοδήματα, θα ενισχύει τα κοινωνικά δικαιώματα και θα οδηγεί στην ανάπτυξη.
Έχουμε συλλογική και προσωπική ευθύνη για μας και τα παιδιά μας, για την επιτυχία των αγώνων μας.
