Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Η προεκλογική καμπάνια που ζούμε _ και μάλιστα σε δύο γύρους _ θα μπορούσε να είναι η χειρότερη της Μεταπολίτευσης.



Εδώ και επτά εβδομάδες τίποτε δεν μας έχει συγκινήσει ιδιαίτερα. Δεν...


υπήρξε πολιτική ομιλία που να ηλεκτρίσει. Δεν υπήρξε - σιγά! - πολιτική συγκέντρωση που να συγκλονίσει. Δεν υπήρξε κομματική αντιπαράθεση που να πολώσει. Δεν υπήρξε πολιτική διαφήμιση που να συζητηθεί.
Η εξαίρεση είναι τελικά η ΝΔ. Στο φινάλε των εκλογών της 6ης Μαΐου η ΝΔ προκάλεσε ελαφρό σοκ μ' εκείνο το μακρόσυρτο σποτ που, αφού απεικόνιζε τον Αντώνη Σαμαρά σε σκηνές πλήθους, περνούσε ένα πλάνο όπου η Αγια-Σοφιά δεν είχε μιναρέδες. Ηταν μια επέμβαση στην Ιστορία με σαφείς εθνοπατριωτικές πινελιές. Δεν εξέπληξε όσους γνωρίζουν την πολιτική προσωπικότητα του προέδρου της ΝΔ. Ή όσους - λιγότεροι εκείνοι - έχουν περάσει από το γραφείο του στη Συγγρού κι έχουν δει - ανάμεσα στις άλλες καδραρισμένες φωτογραφίες - το στιγμιότυπο με τον μοναχό του Αγίου Ορους που κουνάει μια σημαία χαιρετώντας ένα Φάντομ της Πολεμικής Αεροπορίας που περνάει, πετώντας χαμηλά, από πάνω. Μάλιστα το πλάνο είναι κάπως κουνημένο - κάτι που απηχεί μια αίσθηση πατριωτικού ιλίγγου.
ΔΕΚΑ μέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου η ΝΔ έριξε στις τηλεοράσεις το σποτ με τα παιδιά στο σχολείο. Ενας δάσκαλος κάνει μάθημα σε μια τάξη για την ευρωζώνη. Τα κράτη - μέλη της είναι γραμμένα με κιμωλία στον πίνακα. Ενα κοριτσάκι ρωτάει «Και η Ελλάδα, κύριε, η Ελλάδα δεν είναι στο ευρώ;», ενώ ακούγεται μια πολύ δυσοίωνη, υποχθόνια υπόκρουση. Το μήνυμα είναι έμμεσο αλλά σαφές. Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται το μέλλον της χώρας _ ή μάλλον το μέλλον των παιδιών της.
ΑΡΝΗΤΙΚΗ διαφήμιση δεν είναι. Με την έννοια ότι δεν στοχεύει ευθέως τον αντίπαλο. Προκύπτει όμως χωρίς δυσκολία ότι η ΝΔ «δείχνει» τον ΣΥΡΙΖΑ και γενικώς τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, υποδεικνύοντας τους κινδύνους μιας τέτοιας πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι το σποτ, σε διάφορες πειραγμένες παραλλαγές, κάνει θραύση στο YouΤube. Υπάρχει η ωμή εκδοχή, όπου η απάντηση που δίνεται στο κοριτσάκι, όταν πέφτει η μαύρη οθόνη με τα γράμματα, είναι: «Γιατί ο μπαμπάς σου ψήφισε Τσίπρα;». Υπάρχει και η αντιπολιτευόμενη βερσιόν κατά την οποία το ερώτημα είναι «ποιοι είναι οι πολιτικοί αρχηγοί;» και από τον μαυροπίνακα λείπει το όνομα του νυν προέδρου της ΝΔ. Ούτως ή άλλως, το σποτ έχει πετύχει τον πρώτο του στόχο. Συζητείται δηλαδή ευρέως. Ακόμη και για να παρακολουθήσει κανείς την παραμόρφωσή του πρέπει να έχει δει το ορίτζιναλ. Το ερώτημα είναι αν πετυχαίνει τον στόχο.
ΠΟΙΟΣ είναι ο στόχος; Η Συγγρού θέλει να δώσει έναν διλημματικό, ακόμη και δημοψηφισματικό, χαρακτήρα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Πρέπει δηλαδή να κρίνεται όχι ποιος θα έρθει πρώτο κόμμα. Αλλά να ταυτίζονται τα κόμματα με το ευρώ και τη δραχμή. Το παιδικό στοιχείο έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει. Παρά τις αντιρρήσεις, η αλήθεια είναι ότι έχουμε δει κατά κόρον παιδιά σε πολιτικές διαφημίσεις αρχής γενομένης από την περίφημη Αννα στις καμπάνιες του Ανδρέα Παπανδρέου. Η διαφορά είναι ότι ώς τώρα εξέφραζαν ελπίδα, ενώ στο σποτ της ΝΔ τα παιδιά είναι εκφραστές φόβου σε όσους σκηνοθετούν τις εκλογές ως ταινία τρόμου.