Σε στάση «αμήχανης αναμονής», βρίσκονται οι παραγωγικοί φορείς της Θεσσαλονίκης, καθώς, παρότι σχεδόν έφτασαν οι ημέρες της φετινής ΔΕΘ, ακόμη δεν γνωρίζουν εάν θα γίνουν οι ....παραδοσιακά σταθερές συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, ενώ, το σημαντικότερο, ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί ποια είναι η ...
κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής.
«Η τωρινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά, εμφανίζουν αδυναμία σφαιρικής αντιμετώπισης των πραγμάτων. Τώρα όλοι ασχολούνται με τα 11,5 δισ., που γίνονται 13,5 και... πάει λέγοντας», τονίζει μέλος της διοίκησης φορέα που εκπροσωπεί τον παραγωγικό κόσμο της βόρειας Ελλάδας.
Αυτό που θέλουν να μάθουν παραγωγοί, μεταποιητές, εξαγωγείς, είναι αν ασχολείται κάποιος με την παραγωγική βάση της χώρας, εάν αυτή είναι προτεραιότητα για την κυβέρνηση, αν αντιλαμβάνονται το μέγεθος των προβλημάτων και της κρίσης και εάν έχουν συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Στο μεταξύ, βρίσκονται σε αναμονή μίας πολυπόθητης συνάντησης, αφού μέχρι σήμερα, αυτή την ώρα, το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι ο πρωθυπουργός θα έρθει σε μία επίσκεψη- αστραπή στη Θεσσαλονίκη, ειδικά για τα εγκαίνια της ΔΕΘ.
Στις επόμενες ώρες πιθανόν θα είναι γνωστό, εάν θα έχει θετική έκβαση η πρωτοβουλία του υπουργού Μακεδονίας – Θράκης Θ. Καράογλου, για τον ορισμό συνάντησης, με εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων.
Παρά ταύτα, συνεδριάσεις γίνονται, υπομνήματα ετοιμάζονται για την περίπτωση που θα σταθεί δυνατή η πραγματοποίηση μίας τέτοιας συνάντησης, ενώ ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, που κάθε χρόνο κατέβαινε στην Αθήνα παραμονές της Έκθεσης, για να παρουσιάσει τις θέσεις του, έχει από τις αρχές καλοκαιριού υποβάλει σχετικό αίτημα και ακόμη αναμένει απάντηση.
Τελικά μάλλον θα επιβεβαιωθεί η πληροφορία που θέλει τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων να συναντώνται με τον υπερυπουργό Ανάπτυξης & Υποδομών, Κωστή Χατζηδάκη.
Πάντως, από όλες τις πλευρές, το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα, ακούει στη λέξη «ρευστότητα». Οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες, υποφέρουν από υποχρηματοδότηση ή, μάλλον, από έλλειψη χρηματοδότησης.
Από εκεί και μετά, τους εμπόρους απασχολεί το παρεμπόριο, τους εξαγωγείς η διαμόρφωση εθνικής εξαγωγικής πολιτικής, τους μεταποιητές ζητήματα φορολογίας και προγραμμάτων στήριξης της ανάπτυξης, όλοι, δε, θέλουν να δοθεί μία γερή ώθηση στο ΕΣΠΑ. Αυτά σε γενικές γραμμές, σε μία οικονομική φάση διαρκείας που χαρακτηρίζεται αποκλειστικά από προβλήματα, που συνδέονται με το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας, την εξαντλητική υπερφορολόγηση και την ανύπαρκτη οικονομική διπλωματία από πλευράς ελληνικής διοίκησης.
