Ολο το καλοκαίρι η κυβέρνηση κατατριβόταν με το φοβερό και τρομερό θέμα των δόσεων για την αποπληρωμή του πολυεκκαθαριστικού της Εφορίας - και τελικά, κατάφερε να κάνει μια τρύπα στο νερό...
Επτά μηνιαίες δόσεις, αντί των κλασικών τριών διμηνιαίων. Καλά, χρειαζόταν τόση συζήτηση - ακόμα και με την...
τρόικα, που θα τα άκουγαν οι άνθρωποι και δεν θα τα πίστευαν - για να καταλήξουν σε μια ρύθμιση ελάχιστα διαφορετική από εκείνη που ίσχυε μέχρι τώρα;
Και τι θα κερδίσει ο φορολογούμενος; Αντί να μαζεύει, για παράδειγμα, δύο χιλιάρικα το δίμηνο για να τα δώσει στην Εφορία, θα πρέπει να μαζέψει ένα χιλιάρικο τον μήνα. Μα, αν κάποιος μπορεί να μαζέψει ένα χιλιάρικο τον μήνα, μπορεί να συγκεντρώσει και το διχίλιαρο στο δίμηνο.
Υστερα ήλθαν οι τράπεζες και άρχισαν να διαφημίζουν τα εφοριοδάνειά τους. Θέλετε να πληρώσετε την Εφορία με δόσεις; Ορίστε, δώδεκα μηνιαίες και άτοκες. Αρα, τι κάθονταν και το συζητούσαν τόσο καιρό στο υπουργείο; Δεν πήγαιναν κατευθείαν στους τραπεζίτες;
Χωρίς μπόνους
Υποτίθεται ότι το Δημόσιο ήξερε τη δυσκολία που έχουν οι φορολογούμενοι και με τη ρύθμιση των επτά μηνιαίων δόσεων θέλησε να διευκολύνει εκείνους που θέλουν, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν. Τότε, γιατί δεν σκέφτηκαν να δώσουν ένα μεγαλύτερο μπόνους, μια καλύτερη έκπτωση σε εκείνους που μπορούν ακόμα να πληρώνουν μετρητοίς τις φορολογικές τους υποχρεώσεις;
Αφήστε και το άλλο: όλη η Ελλάδα έχει πληροφορηθεί ότι αν το χρέος καταστεί ληξιπρόθεσμο - αν δεν πληρωθεί στην ώρα του, δηλαδή - τότε με μια επίσκεψη στον έφορο πετυχαίνεις πολύ περισσότερες δόσεις από εκείνες που προέβλεψε το υπουργείο Οικονομικών!
Είναι γνωστό πως όλα τα τραβάμε λόγω των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων μας. Φαίνεται όμως ότι το μεγαλύτερο έλλειμμά μας είναι στην κοινή λογική!