ΠΕΤΡΟΚΤΙΣΤΟ ΚΤΙΣΜΑ, Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΙΝΔΡΟ, ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΙΕΡΙΕΙΣ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ

O ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ....

Ο Ιερός Ναός του Αγ. Γεωργίου ανήκει στην 9^η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και αποτελεί ένα κειμήλιο για τον Κολινδρό. Ο ιερέας του Ναού με χαρά δέχτηκε να μας φιλοξενήσει στον Οίκο του Θεού και να μας βοηθήσει να γνωρίσουμε πολλά πράγματα για την ιστορία του.

Ο Πατήρ Παναγιώτης Τιμαμόπουλος, νέος σε ηλικία, μόνο 33 ετών είναι τα τελευταία 12 χρόνια στον Αγ. Γεώργιο, 3 χρόνια ως Διάκος και άλλα 9 ως ιερέας και έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια πολυμελή οικογένεια, η οποία αποτελείται από τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι.

Στην ερώτηση πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι το να είσαι ιερέας, η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη: «Η θέση του ιερέα είναι λειτούργημα, πολύ το βλέπουν βέβαια σαν επάγγελμα. Ο έγγαμος κληρικός έχει σαν προτεραιότητές του πρώτα την εκκλησία και μετά την οικογένεια. Έχει ένα ποίμνιο για το οποίο φεύγοντας από την ζωή έχει να δώσει λόγο στον Θεό. Γενικά, θα λέγαμε ότι είναι δύσκολο σαν λειτούργημα και ειδικά στις μέρες μας που εκκλησία αμφισβητείται από πολλούς. Ο ιερέας είναι ο Διαμεσολαβητής μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Δεν είναι αναμάρτητος και έχει την ανάγκη από την προσευχή του κόσμου και ο κόσμος έχει την ανάγκη της προσευχής του.»

 

 

Ξεκινώντας την ξενάγηση στον Αγ. Γεώργιο ο Πατήρ-Παναγιώτης μας ενημέρωσε ότι ο Ναός είναι ένα πετρόκτιστο κτίσμα του 18^ου αιώνα (σύμφωνα με τους Βυζαντινολόγους). Μέχρι το 1920 ήταν η έδρα της επισκοπής Κίτρους, η οποία αργότερα μεταφέρθηκε στην Κατερίνη. Ο ρυθμός του Ναού είναι τρίκλιτη βασιλική, το πάχος της τοιχοποιίας του κυμαίνεται μεταξύ 75-80 cm και όλη του η οροφή στηρίζεται σε κορμούς δέντρων (κολόνες). 

 Το τέμπλο του είναι χειροποίητο, ξυλόγλυπτο και κατασκευάστηκε σε δύο χρονικές περιόδους. Την μία έγιναν τα λυπηρά επάνω και το κάτω διάζωμα με φύλλα χρυσού και την άλλη κατασκευάστηκε το μεσαίο διάζωμα. Στα λυπηρά απεικονίζεται η Παναγία, ο Χριστός στον σταυρό και γύρω από Αυτόν οι 4 Απόστολοι και ο Ιωάννης. Αξιοσημείωτο είναι ότι το μέγεθος τους είναι δυσανάλογο σε σχέση με το μέγεθος του τέμπλου.

Μια αμφιπρόσωπη εικόνα υπάρχει σαν κειμήλιο στον Ναό. Χαρακτηρίζεται έτσι γιατί έχει 2 όψεις. Στην μία υπάρχει η Παναγία και στην άλλη ο Παντοκράτορας. Στην μεριά που απεικονίζεται η Παναγία παλιότερα από πάνω της υπήρχε άλλη εικόνα και από κάτω από την ήδη υπάρχουσα διακρίνεται φύλλο χρυσού που μαρτυρά την ύπαρξη και τρίτης εικόνας. Η εικόνα είναι Παλαιολόγια και εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε το 1400 μ.Χ.

 Άλλες τρεις παλιές εικόνες, του Αγ. Γεωργίου, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και του Αγ. Δημητρίου του Μυροβλύτη (πολιούχος του Κολινδρού)  κοσμούν τον τοίχο του αντρικού κλίτους και οι οποίες παλιότερα συντηρούνταν σε κρύπτες.

Η εικόνα του Δεσποτικού χρειάστηκε 3 κιλά κόλλα για να κολληθεί.

 Το καμπαναριό είναι και αυτό της ίδιας εποχής με τον Ναό. Παρατηρούμε ότι δεν είναι κολλημένα τα δύο κτίσματα.

Ο άμβωνας είναι και αυτό παλιό κειμήλιο αλλά δεν είναι σε λειτουργική χρήση. 

 Στον γυναικωνίτη εκκλησιάζονται οι γυναίκες. Παλιότερα υπήρχε το καφασωτό για να μην βλέπουν οι άντρες τις γυναίκες και αργότερα χωρίστηκαν τα κλίτη δεξιά και αριστερά.  

 Το δεύτερο κλίτος κατασκευάστηκε το 1960.

 Οι θέσεις των ψαλτών.

 

Το Ιερό σύμφωνα με το Ευαγγέλιο είναι το μέρος στο οποίο έμπαινε ο ιερέας μία φορά τον χρόνο. Τώρα πλέον αυτό έχει αλλάξει και κατ’ οικονομία μπαίνουν και οι άντρες οι οποίοι διακονούν τον ιερέα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Χριστός υποτίμησε την γυναίκα, γιατί ο Χριστός ήρθε στον κόσμο από γυναίκα και κατά την Πρώτη Ανάσταση εμφανίστηκε πρώτα στην Παναγία και στις Μυροφόρες.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΙΜΑΜΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ, ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΕΘΕΣΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΟΥ

ΠΗΓΗ : KOLINDROS FIRE