Πέρασε ένας χρόνος, από τον περσυνό Μάιο, που ο λαός, τόλμησε και πέτυχε μια σπουδαία ανατροπή του πολιτικού σκηνικού της χώρας αλλάζοντας τις ισορροπίες.
Ένα σημαντικό βήμα, απέναντι στην κυριαρχία του δικομματισμού, με το επίπλαστο προσωπείο(μπροστά για τα μάτια του λαού συγκρούσεις, στο παρασκήνιο μπίζνες, καταλήστευση του κρατικού πλούτου και λαμογιές).
Ο λαός τόλμησε να πετύχει εκείνη τη σπουδαία νίκη, διαψεύδοντας τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις και την αλαζονεία των μνημονιακών.
Αυτή και μόνο η νίκη, πρέπει να είναι ο "οπλισμός" μας στη φαρέτρα, για τις επόμενες μάχες κατά του συστήματος.
Ίσως είναι κι ένα μάθημα για όλους αυτούς που δειλά συμμετείχαν στην ανατροπή, αλλά πισωγύρισαν, καθώς δεν είχε ωριμάσει μέσα τους η δύναμη της προσωπικής νίκης (χωρίς τις πελατειακές εξαρτήσεις από το σύστημα) με τη σκέψη στα μικρά οφέλη του βολέματος.
Τώρα όμως ένα χρόνο μετά, όσοι συμμετείχαν στην πρώτη νίκη της ανατροπής, πιο δυνατοί συνεχίζουν τη νέα πορεία.
Αλλά και αυτοί που αγωνίστηκαν με νύχια και με δόντια για τη διατήρηση του συστήματος, σήμερα, παραδέχονται ότι η επιλογή τους ήταν λάθος, οι προσδοκίες τους διαψεύσθηκαν.
[Ας ελπίσουμε, ότι όσα παραδέχονται κατ ιδίαν, να τολμήσουν να τα αποδείξουν στις επόμενες κάλπες όταν στηθούν...!]
Ο Μάιος του 2012, μας έδειξε το δρόμο και τον τρόπο.
Ένας χρόνος είναι υπερβολικά μεγάλος για σκέψεις και αυτοκριτική. Για να αποφασίσουμε ποιοί είμαστε, τί μπορούμε και πως θα το πετύχουμε.
Το σίγουρο είναι ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε, αυτά που οραματιζόμαστε να τα πετύχουμε.
Φτάνει, ο καθένας να ορίσει τη δική του ευθύνη, απέναντι στα παιδιά του, στους συμπολίτες του και στην πατρίδα....
ΕΔΩ ΚΑΤΕΡΙΝΗ, Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
