Τι
λέτε ορέ αδέρφια, θα κάνουμε κάτι με το παρατημένο πάρκο των παιδικών μου
αναμνήσεων; Γιατί να είναι παρατημένο; Μήπως να γεμίσουμε με νερό το σιντριβάνι
και να πάμε εκεί όλα τα παιδιά των σχολείων να βγουν την αναμνηστική τους
φωτογραφία για να νοιώσουν λίγο σαν τον μπαμπά, την μαμά ή τον παππού και την
γιαγιά; Μακάρι Σάββα μου Χιονίδη να έδινες λίγο περισσότερη σημασία στο
παρατημένο πάρκο μας!
