Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

"Κώστα μου, δε σε είδα Κώστα μου...." ή αλλιώς " Σάββα μου, δε σε είδα Σάββα μου..." χα χα χα

Σαν όπως σκηνικό μονόπρακτου σε παρακμιακό θέατρο....
Ένα ...καφέμπαρο του κέντρου της Κατερίνης.
Από τα γνωστά στέκια....
Μπαίνοντας δεξιά ο ένας πρωταγωνιστής, με πλάτη στην πόρτα και παρέα με δυο φίλους του. Άντρες.
Ο άλλος, μπαίνει και τραβά, αμέσως αριστερά του κι αντίθετα από τον άλλο...
Και κάθεται με την πλάτη στον προηγούμενο ήρωα του μονόπρακτου.....
Κάθονται και οι δυο και μπλα μπλα μπλα και οι δυο με τους παρατρεχάμενους.
Ο ένας ΑΡΧΩΝ της πόλεως κι ο άλλος ...ΆΡΧΩΝ του κράτους της πόλεως.
Και ξαφνικά....
Σηκώνετε ο δεύτερος και πάει κατά τον πρώτο...
Τον βλέπει ο πρώτος και σηκώνεται με "χαρά" ώ τι χαρά....
Αγκαλιάζονται και φιλιούνται δυνατά και δυνατά....

Δεύτερος: "Κώστα μου, δε σε είδα ώ Κώστα μου.... Πω πω...."
Πρώτος: "Σάββα μου, δε σε είδα ώ Σάββα μου... Πω πω....."
Δεύτερος με περισσότερο πάθος και φωναχτά κι όλο το μαγαζί να γυρίζει να κοιτά: "Αμάν ρε Κώστα μου. Δε σε είδα Κώστα μου..."
(Γέλια και χα χα χα και χου χου χου)
Πρώτος με περισσότερο πάθος και φωναχτά: "Αμάν ρε Σάββα μου. Δε σε είδα Σάββα μου..."
(Γέλια και χα χα χα και χου χου χου)

Κι ύστερα;;;;
Και ξανά κι οι δύο στις παρέες τους και πάλι πλάτη πλάτη....
Και ο ένας να λατρεύει τον άλλον..
Πουλάκια την ώρα της συνεύρεσης των και πεταλουδίτσες και ροζ φιογκάκια να πετούν πάνω από τις αγκαλιές τους!!!
Με πολύ πολύ αγάπη.....
χα χα χα χα χα
~ ΤΕΛΟΣ ~