Αλήθεια είναι αυτό.
Εγώ έχω φίλους.
Έχω φίλους στην Πιερία μου.
Και μάλιστα φίλους που διαχρονικά είναι μαζί μου.
Άσχετα αν μαλώσαμε.
Άσχετα αν με μάλωσαν, ή τους μάλωσα.
Η μάνα μου η κυρά Μαρούλα μου λέει πάντα "Παιδί μου εκείνος που σε κάνει να κλαις, εκείνος και σε αγαπά"...
Κι εγώ την ακούω και μαθαίνω ακόμα από αυτή....
Μπορεί οι φίλοι να είναι σαν την ΚΑΡΕΤΑ ΚΑΡΕΤΑ, ΣΠΑΝΙΟ ΕΙΔΟΣ, όμως δεν είναι ανύπαρκτο.
ker@ilidis
