Δεν ξέρω αν εσύ ρε μεγάλε εκεί έξω, νιώθεις το ίδιο με μένα εδώ στο
κέντρο Πόλεως Κατερίνης και περιχώρων. Ναι. Νομίζω πως αυτός ο τόπος δεν
έχει γιατρειά. Αυτοί οι πολιτικοί μου, όλοι μαζί, έναν δεν κάνουν.
Θέλετε να κάνω την πρόσθεση; Το προσπαθώ. Μα δε μου βγαίνει πρόσθεση,
ότι στην πολιτική στην Πιερία μου. Μόνο διαίρεση μου βγαίνει ρε μεγάλε.
Μόνο διαίρεση. Θέλεις τότε με το ΠΑΣΟΚ, ή με την ΝουΔούλα. Ή τώρα με τα
ΣΥΡΙΖΑΚΙΑ… Το ίδιο πάλι. Ίδια πράξη. Μόνο διαίρεση. Τίποτα άλλο ρε
γαμώτο μου. Ποιον να πιάσω και να πάω παραπάνω. Ή παρακάτω; Ο μόνος που
μπορεί, μα δεν κάνει τίποτα, ή κάνει κάτι, είναι ο Σάββας ο Χιονίδης.
Δεν κάνει, ξέρεις γιατί; Επειδή έχει το μυαλό στα μεγάλα ρε πούστη μου
και ξεχνάει τα μικρά. Μα ρε Σάββα και κυρ Σάββα κι αφέντη
τσουτσουλομύτη, ξεχνάς πως ρε συ ζούμε με τα μικρά; Ζούμε με τις
γούρνες, τα χαντάκια, την ξεφλουδισμένη πλατεία Ελευθερίας και τις
εξαφανισμένες παιδικές χαρές μας. Το ξεχνάει αυτό, μα δεν είναι της
παρούσης. Πάω στην διαίρεση κι όχι στην πρόσθεση. Με την πρόσθεση, εγώ
κι εσύ κι άλλος ένας κάνουμε τρείς και δυνατούς. Με την διαίρεση, εγώ κι
εσύ κι άλλος ένας κάνουμε ένα μεγάλο μηδενικό. Όπως ακριβώς η Πιερία
μου. Ψάχνω ρε πούστη μου τον Τράμπ της Πιερίας, που κόντρα στο σύστημα
και στους συστημικούς, θα πάρει τον τόπο πάνω του και θα τον ανεβάσει
πάνω στην κορυφή του Ολύμπου. Που θα πάει ρε γαμώτο; Θα βγει κάποτε ένας
κι εδώ που θα πει, η Πιερία στους Πιεριείς κι όχι στα Lidl, στη
Vodafone, ή την Wind και τον ΟΤΕ των κωλογερμαναράδων. Η Πιερία στους
Πιεριείς ρε μαλάκα γιατί εδώ είμαστε υπέρ της πράξης της πρόσθεσης κι
όχι της διαίρεσης… Αμήν αμήν λέγω υμήν κι ημήν!