Αχ και να μπαίναμε στο μυαλό αυτού του παιδιού, που τότε χαιρετούσε στρατιωτικά και σήμερα;;; |
Εμείς τ' αγόρια κι αν δεν παίξαμε πόλεμο;;;
Κάποια παιδιά κάνανε τον στρατιωτικό χαιρετισμό ζωή...
Κάνανε τον στρατιωτικό αυτό χαιρετισμό του τότε ....ΖΩΗ τους!!!
Να και ο δικός μας.
Στη συνέχεια φόρεσε τα χακί κι έφτασε ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ.
Και μη μου πείτε πως έγινε απλά ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ;;;
Κι ακόμα ψηλότερα...
Πού ψηλότερα;;;
Να, έγινε και ΔΗΜΑΡΧΟΣ στον τόπο που γεννήθηκε.
Έγινε Δήμαρχος του τόπου που μεγάλωσε.
Έγινε ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΩΛΑΣ και ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΥΔΝΑΣ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ.
Δεν έχει ύστερα.
Ο Ανέστης της Πιερίας χαιρετούσε στρατιωτικά μικρούλης - κι ύστερα χαιρετούσε ως Στρατηγός και τώρα χαιρετά ως Δήμαρχος!!!
Παιδί - Στρατηγός κι ύστερα όχι αποστρατεία μα ...Δήμαρχος του τόπου που γεννήθηκε κι αναστήθηκε |
Εύγε και σ' ανώτερα.
Τα ανώτερα είναι να επιτύχεις φίλε ως ΔΗΜΑΡΧΟΣ της ΠΟΝΕΜΕΝΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΠΙΕΡΙΑΣ.
Γιατί εκεί οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από Δημάρχους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ κι όχι ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ.
ker@ilidis