|
Κάτι που δεν ξέρουν πολλοί εκεί έξω, είναι πως ο Νίκος, έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του εδώ στην Πιερία (Σεβαστή) βόσκοντας τα γελάδια του χωριού ως "τσοπανάκος" - εξ ου και το "ο γιός του Ολύμπου", γιατί λάτρευε τον Όλυμπο... |
Απ' το ΦΩΣ παίρνω το δημοσίευμα τους αφιέρωμα στον ΝΙΚΟ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ...
<<Στα 74 του, η μεγάλη δόξα της Ελληνικής Πετοσφαίρισης - και για πολλούς ο κορυφαίος επιθετικός όλων των εποχών - και ο πρώτος Έλληνας αθλητής που πήρε μεταγραφή στο εξωτερικό (από τον Ηρακλή στην Ρασίνγκ Παρί), έχασε τη μεγάλη “μάχη”. Το άλμα του ήταν εκπληκτικό και άφηνε άφωνους όσους τον έβλεπαν να καρφώνει!
Ο Νίκος Αντωνιάδης ήταν ο κορυφαίος Έλληνας βολεϊμπολίστας εκείνης της εποχής, ξεκίνησε το βόλεϊ από το 6ο γυμνάσιο Θεσσαλονίκης με τον αείμνηστο δάσκαλο Ξενοφώντα Καλογερόπουλο για να γίνει αρχηγός του Ηρακλή και της Εθνικής ομάδας.
Διετέλεσε μέλος της "γαλανόλευκης" από το 1967 έως και το 1978 και μέτρησε περισσότερες από 200 συμμετοχές. Στη Γαλλία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, το 1976, το 1977, και το 1978>>.Ενώ η αδερφή μου η Φούλα, έγραψε για την απώλεια του δικού μας Νίκου Αντωνιάδη, του Έλληνα και γιου του Ολύμπου:
<<Καλό παράδεισο αγαπημένε μας ξάδελφε ,Νίκο ,γιε του Ολύμπου ,Ζορμπά, Nikolas Le Gree ,αρχηγέ της εθνικής Ελλάδος βόλεϋ , του Ηρακλή ,καθηγητή πανεπιστημίου κ χιλιάδες μετάλλια στο συρτάρι ,παρέμεινες ένα ορφανό παιδί ,αδικημένο από την ζωή ,πολύ σκληρά ,χτυπημένος από τα 45 με αρρώστιες κ αδικίες κ αχαριστίες ,το τίμημα της αγάπης κ της καλοσύνης ,σ όλους .
Μόνο τα δεκαπέντε χρόνια που έκανες καριέρα στο Παρίσι ήταν υπέροχα …μετά ,παιδί κ μεσήλικας χάθηκες στην σκληρότητα της ζωής ….λυπόμαστε κ θρηνούμε πολύ, για σένα ,ο ξάδελφος κ αδελφός σου , Κώστας ,ο μόνος που ξέρει όλη την πορεία της ζωής σου ,κρατηθήκατε γερά από το χέρι ,από παιδιά ,μέχρι το τέλος έστω κατά καιρούς ,κ νοερά .Περιμέναμε να τα καταφέρεις , στον άνισο αγώνα σου εδώ κ τρεις μήνες στην εντατική ,αλλά δυστυχώς ,κουράστηκες κ διάλεξες να φύγεις στο Θεό ,ελπιζω να εισαι στην αγκαλιά της είκοσιπεντάχρονης μανούλας σου ,που πέθανε άδικα κ αγωνιούσε για τα δυο ορφανά παιδάκια της !!! καλό
παράδεισο Νίκο!!!! Ησουν αξιοπρεπής ,κύριος ,καλοσυνάτος ,κιμπάρης, υπέροχος πατέρας ,ζούσες κ ανέπνεες, μόνο για τα παιδιά σου ,( μόνο εμείς το ζήσαμε, ποσο μάτωνες ,που ήσουν μακριά ,στο Παρίσι τότε για θεραπείες ,)ήσουν άρχοντας καρτερικός ,μαχητής ,άφησες την σφραγίδα σου σ αυτόν τον μάταιο κόσμο ,εισέπραξες αδικίες κ πλήρωσες αλλωνων λάθη ,χωρίς να φταις .Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει ,κ επιτέλους να βρεις την γαλήνη>>.
ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ/ΚΕΡΑΗΛΙΔΟΥ