Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης η προγραμματισμένη διάλεξη της Σχολής Γονέων Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κατερίνης με ομιλητή τον κ. Γεώργιο Ράπτη, φιλόλογο - συγγραφέα και θέμα: «Η Ιστορία της Πιερίας από τη χαραυγή των αιώνων μέχρι σήμερα».
Ο κ. Ράπτης
Ο κ. Γ. Ράπτης ενώπιον ενός πολυπληθούς ακροατηρίου ξετύλιξε με γλαφυρό τρόπο το κουβάρι της Ιστορίας της Πιερίας και μεταξύ άλλων τόνισε και τα εξής:
Ζούμε σε έναν από τους αρχαιότερους χώρους που δημιουργήθηκαν πάνω στον πλανήτη μας. Η περιοχή του Ολύμπου ήταν η πρώτη στερεά ύλη στην οποία μπόρεσε να εμφανιστεί έμβιο ον. Ζούμε σε ένα χώρο φωτισμένο. Αρχαιολογικά ευρήματα στην Πιερία αποδεικνύουν ότι η γη της κατοικούνταν από το 4500 π.Χ. Κι αυτό γιατί η περιοχή προσφερόταν για την ανθρώπινη παρουσία, αφού διέθετε και διαθέτει εύφορη γη, νερό και γενικά καλό κλίμα. Πλειάδα αρχαίων πόλεων στη γύρω περιοχή του Ολύμπου όπως Λύβηθρα, Πύθιο, Δολίχη, Άζορος αποδεικνύουν ότι η παρολύμπια περιοχή έσφυζε από ζωή κατά τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους.
Η Πιερία είναι βεβαίως γνωστή και από τους κλασικούς χρόνους. Όμως γίνεται πασίγνωστη από τους αρχαίους Μακεδόνες. Από την εποχή του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου η ιστορία της Πιερίας είναι πλήρως γνωστή. Από εδώ ξεκίνησε ο Μ. Αλέξανδρος την εποποιία του για την Ανατολή. Οι Μακεδόνες με τους πολέμους εναντίον των Περσών διέσωσαν όχι μόνο τον ελλαδικό χώρο από την κυριαρχία τους αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Την Ελλάδα και την Ευρώπη σημαδεύει μια μάχη. Η συγκλονιστική μάχη της Πύδνας της 21ης - 22ας Ιουνίου του 167 π.Χ. Τότε σε μία ώρα σκοτώθηκαν 25.000 Μακεδόνες στρατιώτες. Ήταν μια μαύρη μέρα για την ιστορία της Πιερίας αλλά και ολόκληρης της Μακεδονίας. Παρόλα αυτά οι Ρωμαίοι αναγνώρισαν κάποια δικαιώματα στην περιοχή του Δίου.
Στη συνέχεια η ιστορία της Πιερίας ταυτίζεται με την ιστορία της υπόλοιπης Ελλάδος. Αργότερα, την εποχή του Βυζαντίου εγκαταστάθηκαν στην Πιερία και άλλοι λαοί, όπως οι Βάνδαλοι, οι Σλάβοι κλπ. Το 1430 μ.Χ. οι Τούρκοι κατέλαβαν το κάστρο του Πλαταμώνα και τη Θεσσαλονίκη.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας έχουμε στην περιοχή μας τους κλεφταρματωλούς του Ολύμπου και των Πιερίων με ονομαστή την οικογένεια των Λαζαίων, που πρόσφερε πάνω από 400 πολεμιστές στον αγώνα της ελευθερίας. Καύχημα της τιμής και της θυσίας αυτής της οικογένειας υπήρξε ο Γιωργάκης Ολύμπιος. Οι Λαζαίοι είχαν την έδρα τους στο Λιβάδι Ολύμπου και τον πύργο τους στη Μηλιά Πιερίας. Ο Γ. Ολύμπιος μέλος της Φιλικής Εταιρείας συμμετέχει στους αγώνες των παραδουνάβιων περιοχών και βρίσκει ηρωικό θάνατο στη Μονή του Σέκου στη Ρουμανία.
Οι Λαζαίοι συνέχισαν τους αγώνες τους στην περιοχή μας με κύρια τη μάχη της Μηλιάς στις 2 Απριλίου 1822 αλλά και αργότερα το 1830, 1835 προσπαθούν ν απελευθερώσουν περιοχές του τόπου μας. Αμέσως μετά έχουμε το κίνημα του 1878 στο Λιτόχωρο και στον Κολινδρό. Δυστυχώς το κίνημα αυτό κατεστάλη από υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις. Όμως η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου ανατράπηκε και περάσαμε στη συνθήκη του Βερολίνου η οποία περιόρισε τη μεγάλη Βουλγαρία.
Από εκεί και πέρα η περιοχή μας βρίσκεται σε ένα διαρκή αναβρασμό, ώσπου στις 16 Οκτωβρίου 1912 απελευθερώνεται. Βεβαίως προΰπαρξε ο Μακεδονικός αγώνας στον οποίο έλαβαν μέρος και Πιεριείς. Μετά το 1912 η περιοχή μας προσπαθεί ν αναπτυχθεί αφού προηγουμένως εμπλουτίστηκε από τους πρόσφυγες του 1922. Έλαβε μέρος στον αγώνα του 1940 αλλά και στον εμφύλιο που δυστυχώς ακολούθησε.
