Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Καθετί το νόμιμο είναι και ηθικό...Τι γίνεται όμως όταν είναι ανήθικος ο νομοθέτης;


Γιατί να πορευόμαστε στη ζωή μας και φυσικά στην καθημέρινότητά μας με βάση τους νόμους

και όχι με βάση την βάση την ηθική; Μα φυσικά διότι οι νόμοι υπάρχουν για να υπηρετούν την ηθική κάποιων.

Ή καλύτερα, τη μη ηθική κάποιων. Καθετί το νόμιμο είναι και ηθικό ε; Ε τότε γιατί τίποτα δεν πάει καλά στην

άμοιρη τούτη χώρα; Γιατί όλοι μπερδευόμαστε μεταξύ κομμάτων, πολιτικών και άχρηστων ή μη νόμων;

Θα συμφωνήσω πως το σύστημα, έτσι όπως έχει δομηθεί τα τελευταία 20 χρόνια, χτυπιέται μόνο από μέσα.

Θα συμφωνήσω όμως επειδή γνωρίζω πως κανείς ποτέ εκτός συστήματος δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά.

Εμένα θα μου άρεσε.Μα είναι ουτοπικό. Ίσως σε μια πενταετία, όταν θα έχουν φαγωθεί τελείως τα πολιτικά

τζάκια, οι μηχανισμοί και οι απλιοκομματικοί παράγοντες, ίσως τότε να είναι εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο.

Σήμερα όχι μόνο φαντάζει αδύνατον, μα κινδυνεύει και τείνει να χαρακτηριστεί και γραφικό.

Εποχές δύσκολες και μπερδεμένες. Εποχές ίσως για εν δυνάμει ήρωες, ναι, μα ποιος έχει όρεξη να κάνει τον Τσε

Γκεβάρα; Και με τι όπλα; Με την καλοσύνη και την αγάπη; Με την άδεια τσέπη και το καταδικασμένο ίσως μέλλον ή

με την Πόρσε και το εξοχικό του μπαμπά; Δεν έχει έρθει ακόμη η στιγμή για να δηλώσουν οι άνθρωποι αδυναμία και

γενική κατάρρευση. Έχει ακόμα αγώνα μπροστά. Κυρίως ηθικό και πολιτιστικό. Ανθρώπινο. Χωρίς οικονομικά παρακινούμενους,

δίχως εύκολες λύσεις.Η γενιά μας ίσως καταστράφηκε από λάθος πολιτικές των πατεράδων μας και των παππούδων μας,

μα για να δηλώσουμε την ήττα μας πρέπει πρώτα να εξαντλήσουμε την κάθε πιθανότητα και σαφώς όλα τα ενδεχόμενα.

Όλα φτιάχνονται και όλα διορθώνονται. Το να μείνουμε κολλημένοι στα λάθη των προηγούμενων είναι δίκαιο θεωρητικά μα

άχρηστο πρακτικά. Θέλει ανανέωση. Μεράκι. Όρεξη. Και μικρούς μικρούς κάθε φορά στόχους.

Χρειάζεται υπομονή δυστυχώς. Και καθαρά μυαλά. Ο καθένας στην μικρή μας κοινωνία έχει τον ρόλο του.

Ας εκμεταλευτούμε τις αρετές του καθενός. Ας πλησιάσουμε λίγο τον δίπλα μας. Ας γνωριστούμε καλύτερα.

Ας μάθουμε να μη λέμε ψέματα. Όλοι μαζί χωρίς ρουφιανιλίκια, πισωγυρίσματα και κωλοτούμπες θα προσφέρουμε

κάτι καλύτερο. Ή θα πάμε όλοι μαζί ή όλοι εναντίον όλων. Πλέον άλλη λύση δεν υπάρχει.

Τριανταφυλλίδης Παναγιώτης – συγγραφέας