Η 19η Μαΐου, είναι ημέρα ιστορικής μνήμης για τα 353.000 θύματα της γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου. Είναι επέτειος απόδοσης τιμής αλλά και στοχασμού, πάνω στα διδάγματα της Ιστορίας. Είναι ευκαιρία να αναλογιζόμαστε την ιστορική σύγκριση που εμπνέει αυτή η Ημέρα.
Οι Έλληνες του Πόντου, βίωσαν την τραγωδία της εθνοκάθαρσης και άντεξαν. Αντιμετώπισαν μια καλά οργανωμένη επιχείρηση ολοκληρωτικού ξεριζωμού από τις πατρογονικές εστίες και παρέμειναν ενωμένοι.
Ανασυγκρότησαν τις δυνάμεις τους, διεκδίκησαν με πείσμα και κατέκτησαν τη συνέχεια της δημιουργικής τους παρουσίας στην Ελλάδα και τη θέση τους στην Ελληνική Ιστορία. Βγήκαν από την κρίση, λαβωμένοι ίσως, αλλά ζωντανοί και με ακέραιες τις μνήμες τους.
Αυτές οι μνήμες, ζητούν τη δικαίωσή τους από την Παγκόσμια Κοινότητα κι από την Παγκόσμια Ιστορία με την οφειλόμενη αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Σήμερα ζούμε μια οικονομική κρίση που εξελισσόμενη σε κοινωνική, απειλεί να τραυματίσει την ποιότητα ζωής που έχουμε κατακτήσει.
Σήμερα, τιμώντας τη μνήμη της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, ας αναλογιστούμε πως οι Έλληνες του Πόντου βρήκαν τη δύναμη αναμετρήθηκαν με τον αφανισμό και επιβίωσαν. Αυτός ο αγώνας, αποτελεί πλέον κομμάτι της Εθνικής μας συνείδησης.
Ας γίνει αυτός ο αγώνας και αυτή η δύναμη, δύναμη όλων μας για να ξεπεράσουμε ενωμένοι την πρόσκαιρη κρίση.
Έτσι τιμούμε, με τον καλύτερο τρόπο, τη Μνήμη εκείνων που χάθηκαν.
