Η γεύση, που άφησε αυτή η «συνέντευξη» του Ευάγγελου Βενιζέλου, μάλλον περισσότερο με… πρόβα τζενεράλε έμοιαζε. Η εμφάνιση του αντι-προέδρου της κυβέρνησης ήταν αντάξια ενός ηγέτη. Βγήκε μπροστά, πήρε πάνω του όλα τα μέτρα και αποφασίζει, με τους δικούς του όρους, να στείλει τη χώρα στη μάχη με την τρόικα. Μπορεί να μας πετάει στην αρένα με τα λιοντάρια, αλλά το κάνει με… τρόπο.
Κάποιοι άρχισαν να συζητούν για τη «βελούδινη επανάσταση» του Βενιζέλου κατά τη διάρκεια του Υπουργικού Συμβουλίου που προηγήθηκε.
Κάποιοι άλλοι, μάλιστα, άρχισαν να σιγοψιθυρίζουν «ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο νέος βασιλιάς»… Λέτε πίσω από τις κλειστές πόρτες να άλλαξαν… δακτυλίδια;
Λέτε ο Γιώργος Παπανδρέου, παίρνοντας στα σοβαρά τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών και κάνοντας τον «λογαριασμό» της διακυβέρνησής του, να σκέφτηκε το ενδεχόμενο μίας πρόωρης… συνταξιοδότησης από την κυβέρνηση; Πολύ βαριά τα δύο καρπούζια, που αποφάσισε να βάλει στην ίδια μασχάλη. Ήρθε κιόλας ο καιρός να τα πάρει ένας πολιτικός με διαφορετικό «πολιτικό βάρος» πάνω του;
Άνθρωποι, φίλα προσκείμενοι στον υπουργό Οικονομικών, πάντως, από την πρώτη στιγμή μιλούσαν για το «μεγάλο στοίχημα» όταν αποφάσισε να πει « ναι» στην ηλεκτρική καρέκλα, που άφηνε ορφανή ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Ζάππειο – Μαξίμου, λίγα χρόνια δρόμος;
