Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Τόπαιζε ενάμισι, και, χρόνο, "αραχτός" στο ΄Αμυνας


αφήνοντας τους άλλους να βολοδέρνουν, να σφάζονται και ν΄ απαξιώνονται, μαζεύοντας πόντους για το παιχνίδι της εναλλακτικής λύσης.

Κάποια στιγμή που τα πράγματα ζόρισαν, (συνετέλεσαν κι οι δικοί του βουλευτές αντιδρώντας - στις αρχές Ιουνίου - στο μεσοπρόθεσμο) κι ήρθε ο ανασχηματισμός, τούγινε σκληρό μαρκάρισμα και πιέστηκε φορτικά για να μπει στην πρώτη γραμμή. Αντέδρασε, στην αρχή σθεναρά και ανυποχώρητα, μιας και δεν είχε κάτι τέτοιο στην προσωπική του στρατηγική.

Το ό, τι δέχτηκε, είχε να κάνει με τη σατανικότητά του και την αναπροσαρμογή των σχεδιασμών του, φυσικά, επί το σατανικότερον : αναλαμβάνω το οικονομικών, σε μια στιγμή που ο Πακακωνσταντίνου έχει χρεωθεί μια σειρά σφαγιαστικών μέτρων κι έχει ταυτιστεί μ΄ ένα προφίλ αδίστακτου προς την κοινωνία και άβουλου "yes men" προς την τρόϊκα. Το παίζω ευαίσθητος και φιλολαϊκός, ενώ ταυτόχρονα κοντράρω τους τροϊκανούς, διεκδικώντας το ρόλο του "αντιστασιακού" !

Στις εκλογές που προκαλώ, ξεμπερδεύω με τον ηττημένο (καταποντισμένο...), Παπανδρέου και παίρνω τα ηνία, ως "άλλος", σ΄ ένα "άλλο" ΠΑΣΟΚ, απαλλαγμένο από τα νεοφιλελεύθερα στοιχεία του. Με την εντός μηνών κατρακύλα του Σαμαρά, εμφανίζομαι ως η μοναδική εναλλακτική λύση !