ΚΩΣΤΑΣ ΖΕΡΒΑΣ

Και τώρα που τελείωσαν οι υποχρεώσεις μας με την Ολυμπιακή
Φλόγα, και δρέψαμε τις δάφνες της επιτυχούς διοργάνωσης της άφιξής
της και της τόνωσης του πιερικού πολιτισμού και αθλητισμού μας, και
μας πήραν και οι κάμερες να μας πάνε στο Λονδίνο, ας κάνουμε, λίγο
ψύχραιμα, και την κριτική μας για τα σχετικά μικρότερα και
δευτερεύοντα.
Το παρακάτω γεγονός συνέβη σε μένα, τον πατέρα ενός έφηβου
πρωταθλητή στην κωπηλασία, αλλά θα μπορούσε να συμβεί - και πιθανώς να
συνέβη - και σε άλλους γονείς αθλητών ή πρωταθλητών.
Και εξηγούμαι: Ο γιος μου, Ζέρβας Ρένος, είναι αθλητής
κωπηλασίας του Ναυτικού Ομίλου Κατερίνης, πρωταθλητής στην κατηγορία
''παίδων'' με πανελλήνιο ρεκόρ, πρωταθλητής στην κατηγορία ''εφήβων'',
μέλος της εθνικής ομάδας κωπηλασίας με δυο αργυρά μετάλλια στους
βαλκανικούς αγώνες της Κωνσταντινούπολης, με δεκάδες διακρίσεις σε
διασυλλογικούς αγώνες. Εδώ και αρκετό καιρό ορίσθηκε από το Ν.Ο.ΚΑΤ να
συμμετέχει ως συνοδός στη λαμπαδηδρομία της πόλης μας. Τι μεγαλύτερη
τιμή για έναν αθλητή, επιλεγμένο από την ομάδα και την πόλη του, να
συνοδεύσει, έστω και για λίγο, την Ολυμπιακή Φλόγα!! Ύψιστο όνειρο
για τον καθένα!! Στη συνέχεια έγινε γνωστό στον Ν.Ο.ΚΑΤ ότι θα
συνόδευε το λαμπαδηδρόμο και μεγάλο κωπηλάτη και πρωταθλητή Κώστα
Καρυώτη, ο οποίος αποτελεί και το αθλητικό και κωπηλατικό του ίνδαλμα!
Ο καθένας αντιλαμβάνεται σε τι ύψος ανέβηκε η ψυχολογία του έφηβου
γιού μου, ακόμα δε περισσότερο όταν έμαθε ότι η διαδρομή τους θα ήταν
η τρίτη στη σειρά, δηλαδή αυτή που θα τερμάτιζε στην πλατεία
Ελευθερίας, όπου ήταν και το επίκεντρο των εκδηλώσεων, και ο
λαμπαδηδρόμος θα μεταλαμπάδευε την Ιερή φλόγα στο βωμό. Οι μέρες και
οι στιγμές του στην προπόνηση, στο σπίτι, στο σχολείο και σε κάθε
κοινωνική του σχέση, κυλούσαν με αυτήν τη γλυκιά προσμονή και όλο το
σκηνικό ήταν πλασμένο, σφηνωμένο κι ολοζώντανο στη φαντασία του.
Έτσι, έφτασε η ποθητή μέρα. Στις 10.30' ήταν καθορισμένο ραντεβού των
λαμπαδηδρόμων, των συνοδών, της διοίκησης του διοργανωτή ΟΠΠΑΠ και του
Δημάρχου στο δημαρχείο, για τις τελευταίες λεπτομέρειες. Πάντα οι
τελευταίες λεπτομέρειες μπορούν να προλάβουν και να διορθώσουν πολύ
σημαντικά πράγματα και εξελίξεις, που, όσο προνοητικός και οργανωτικός
και να είσαι, μπορούν να σου ξεφύγουν!!!!!!! Και, ευτυχώς για τους
διοργανωτές!!!!!! Γιατί, τόσο καιρό τώρα, πώς τους είχε ξεφύγει, ότι
ο γιός μου δεν ''έκανε'' να ... τρέξει στην τρίτη και κεντρικότερη
διαδρομή, αλλά στην τελευταία και πιο ασήμαντη;;;;; Ποιος εγκέφαλος
είχε προβεί σε τέτοιο ατόπημα;;;;; Και καλά, όλοι αυτοί εκεί στον
ΟΠΠΑΠ μόνο έναν εγκέφαλο διαθέτουν;; Οι υπόλοιποι;;; Γιόκ;;; Και, αυτό
το μυαλό, ποιος απ' όλους το διαθέτει;;; Λογικά, θα μπορούσε να
σκεφθεί κάθε λογικός, ότι, αφού υπάρχει κάποια ιεραρχία, ο ...ιεράρχης
θα μπορούσε να το διαθέτει!!! Κι αν όχι ολόκληρο, έστω λίγο
περισσότερο από τους ...υπο-ιεράρχες, για να τους ελέγχει, αφού αυτός,
στο κάτω κάτω, αποφασίζει και βάζει την υπογραφή του!!! Γιατί,
βάζοντας την υπογραφή σου, μπορείς και να δοξαστείς, αλλά, καμιά φορά,
μπορεί και να εκτεθείς!!! Και δεν αρμόζει σε ανθρώπους πολιτευόμενους
σε οποιονδήποτε στίβο, να εκτίθενται. Και βέβαια, δεν έχει σημασία
γι' αυτούς αν εκτεθούν στους ... ασήμαντους, αλλά έχει πολύ μεγάλη
σημασία αν εκτεθούν στους σημαντικούς.
Φαίνεται, λοιπόν, πως εκείνο το πρωί κάτι πολύ συνταρακτικό
συνέβη, για να έχει τόσο μεγάλη σημασία η θυσία-απουσία του γιού μου
από τη συγκεκριμένη διαδρομή και η αναπλήρωσή του, αγνοώντας τις
διαμαρτυρίες του σεβαστού προέδρου του Ν.Ο.ΚΑΤ. Μόλις μου έγινε
γνωστό το γεγονός, εξοργισμένος, αναζήτησα και βρήκα τον υπεύθυνο της
εκδήλωσης, τον εκλαμπρότατο πρόεδρο του ΟΠΠΑΠ κ.κ.κ.κ.κ.
παπαδημητρίου, ελπίζοντας πως θα λάβω μια σοβαρή και υπεύθυνη απάντηση
από τον αρχι-υπεύθυνο. Μ' αρέσει να παίρνω πάντα ευθείες και έγκυρες
απαντήσεις από όσο το δυνατόν ''ψηλότερα''. Στο ερώτημά μου ''γιατί
άλλαξες τους συνοδούς στις διαδρομές'', η απάντησή του ήταν ότι
''είναι θέμα οπτικής''!!!!! Η ανταπάντησή μου δεν γράφεται και η οργή
μου δεν περιγράφεται. Νομίζω κάπως έτσι θα αντιδρούσε κάθε πατέρας,
που θα έβλεπε τόση κατάφορη αδικία από τους εξουσιατίσκους προς τον
...τιμώμενο γιό του. Και αναρωτιέμαι: Τι σημαίνει, ρε προεδράρα, ''θέμα
οπτικής'' για σένα; Για τους παρακατιανούς σου; Για τον Ν.Ο.ΚΑΤ; Για
μένα; Για το γιο μου; Για τον καθένα; Ποιος ορίζει την ''οπτική'';
Από πότε, ρε, η τιμή στους πρωταθλητές ''είναι θέμα οπτικής''; Ποιος
σου έδωσε, ρε, το δικαίωμα να παίζεις και να κάνεις σμπαράλια την
παιδική ψυχή; Να τινάζεις στον αέρα το μεγαλύτερο όνειρό του,
δευτερόλεπτα πριν πραγματοποιηθεί; Εσείς, που σε όλη την προετοιμασία
διατεινόσασταν ότι όλα είναι αυστηρά προγραμματισμένα και οργανωμένα,
σύμφωνα με το μνημόνιο που υπογράψατε με την Ολυμπιακή Επιτροπή, πως
δικαιολογείτε, ρε, τέτοια κωλοτούμπα της τελευταίας στιγμής; Τη
δικαιολογία που μου έδωσες, εσύ θα την πίστευες στη θέση μου; Την
πιστεύεις; Τι μάθημα παρέδωσες, ρε, τέτοια μέρα, στον πρωταθλητή, στην
οικογένειά του, στους αθλητές, σ' όλους όσους καταλαβαίνουν; Μάθημα
ήθους, πολιτισμού, αθλητικού ιδεώδους; Θα έδινες το ίδιο μάθημα στα
παιδιά σου; Πως θα αντιδρούσες αν είχαν την ίδια αντιμετώπιση, που
επιφύλαξες εσύ για το γιο μου; Ποια ''ανωτέρα'' δύναμη σου επέβαλε
αυτήν την ανατροπή; Ποιος ήταν ο σκοπός; Το κίνητρο; Πως σκέφτεσαι να
επανορθώσεις αυτό το επαίσχυντο ολίσθημά σου; Έχεις τη δύναμη να
ρωτήσεις κάποιον παιδαγωγό ή ψυχολόγο, για να μάθεις πόση ζημιά
προξένησες σε ένα παιδί, που δεν σου χρώσταγε τίποτα, αλλά έκανε μόνο
το λάθος να είναι πρωταθλητής;
Τα ερωτήματα βέβαια είναι ρητορικά, μιας και έχω αποφασίσει ότι
δεν πρόκειται να πάρω καμία επίσημη και σοβαρή απάντηση. Οι σοβαρές
απαντήσεις δίδονται μόνο από σοβαρούς ανθρώπους.
Στη συνέχεια, με πλημμυρισμένο το μυαλό μου, και το σώμα μου,
και όλο μου το είναι, με οργή και διάθεση για εκδίκηση, παρότρυνα το
γιό μου να τα παρατήσει και να μην συμμετέχει στη συνοδεία της
λαμπάδας, αλλά μου το αρνήθηκε, λέγοντάς μου ότι: ''Μπαμπά, δεν θα το
συγχωρήσω ποτέ στον εαυτό μου, να αφήσω τη Φλόγα, έστω και για λίγο,
ασυνόδευτη''!!!!!!!!!!!
Πού τα μαθαίνουν, ρε πρόεδρε, αυτά τα γράμματα, τα τσογλάνια;;;;;;;
Ευτυχώς, για μένα και τον ίδιο, ο Ρένος μου είναι αθλητής!!!!!!
Δυστυχώς, για σένα, εγώ είμαι πατέρας του!!!!!! Δυστυχώς, για το δήμο
μου, υπεύθυνος για τον Αθλητισμό, τον Πολιτισμό, την Παιδεία κ.λ.π.
είσαι εσύ, ο ολίγιστος!!!!!
Άραγε, πόσα παιδιά ακόμα να έχουν αδικηθεί με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο;
Άραγε, πώς λειτουργείς σε πολύ σοβαρότερα ζητήματα;
Άραγε, τι να λένε τώρα εκεί στο Λονδίνο, για ''το θέμα της οπτικής'' σου;
Άραγε, πόσο ανέβηκε το πολιτικό σου χρηματιστήριο εξ αιτίας μας;
Άραγε, τι σε γεμίζει περισσότερο: Να μιλάνε οι άλλοι για τη δικαιοσύνη
σου ή για τις αδικίες σου;
ΚΡΙΜΑ!!!!!
ΥΓ: Μετά το τέλος της λαμπαδηδρομίας, ο Ρένος πήγε πάλι για
προπόνηση!!!! Βλέπεις, ετοιμάζεται για το παγκόσμιο!!!!!