Οι νεόπτωχοι της κρίσης εκπέμπουν SOS! Τρία εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά παλεύουν να επιβιώσουν σε οικογένειες που αδυνατούν να τους προσφέρουν τα βασικά, διατροφή και θέρμανση. Ενδεικτικό της...
κρίσης και της φτώχειας που έχει πλήξει τους Έλληνες είναι το γεγονός ότι τα συσσίτια της Εκκλησίας ξεπερνούν τις 250 χιλιάδες μερίδες φαγητού σε ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ μόνο από τα συσσίτια του Δήμου Αθηναίων τρέφονται καθημερινά περισσότεροι από 8 χιλιάδες άνθρωποι!
Για να αντιληφθεί κανείς πόσοι νεόπτωχοι έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, αρκεί να αναλογιστεί ότι πριν από μία τετραετία τα συσσίτια που διανέμονταν από την εκκλησία δεν ξεπερνούσαν τα 40 χιλιάδες πανελλαδικά. Συσσίτια διοργανώνουν εξάλλου και οι κατά τόπους δήμοι, ενώ γεύματα αγάπης στήνονται συχνά-πυκνά σε γειτονιές και πλατείες. Ακόμη, δεκάδες είναι τα «κοινωνικά παντοπωλεία» που έχουν ξεφυτρώσει και τα οποία διαθέτουν είδη σε πολύ χαμηλές τιμές και τυγχάνουν ιδιαίτερης ανταπόκρισης από τον κόσμο, ενώ σε πολλά σχολεία δίνεται κολατσιό σε παιδιά οι γονείς των οποίων αδυνατούν να τους δώσουν ένα ποτήρι γάλα ή ένα τοστ για πρωινό. Οι ατέλειωτες ουρές ανέργων, συνταξιούχων, αλλά και απλήρωτων εργαζομένων στα συσσίτια, μάλιστα, έχουν γίνει θέμα πολλές φορές και σε ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με τίτλους όπως: «Τα συσσίτια της ανέχειας στην Αθήνα φόρεσαν… κουστούμι», «Οι Έλληνες στην ουρά για τα συσσίτια όπως το 1941», «Η μεσαία τάξη στην Ελλάδα αφανίζεται» κ.ά.
Χωρίς σπίτι 40.000 άνθρωποι!
Σοκ προκαλεί ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνονται και οι Έλληνες άστεγοι. Σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, οι άνθρωποι που σήμερα δεν έχουν σπίτι αγγίζουν τους 40 χιλιάδες, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οικογένειες με μικρά παιδιά και γέροντες με προβλήματα υγείας. Όσοι από αυτούς καταφέρουν να φιλοξενηθούν σε κάποιον ξενώνα θεωρούνται «τυχεροί», ωστόσο μια βόλτα στους δρόμους των πόλεων τα βράδια αρκεί για να αντιληφθεί κανείς πόσοι είναι οι «άτυχοι» που στεγάζονται σε παγκάκια, πλατείες, στοές, εγκαταλελειμμένα κτίρια κ.α. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη διετία 2009-2011 οι άνθρωποι που έμειναν στο δρόμο επειδή έχασαν το εισόδημά τους αυξήθηκαν κατά 25%, ενώ τα επίσημα ποσοστά για το 2012 αναμένεται να είναι ακόμα πιο τραγικά, με δεδομένο ότι οι στατιστικές για τους αστέγους πάνε χέρι-χέρι με αυτές για την ανεργία (η οποία, ως γνωστόν, στην Ελλάδα κυριολεκτικά καλπάζει). Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 2011 οι άστεγοι στη χώρα μας ξεπερνούσαν τους 20 χιλιάδες, με τους μισούς από αυτούς να εντοπίζονται στην Αθήνα και τον Πειραιά, ενώ εκατοντάδες είναι και οι άστεγοι που έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε άλλες πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη, τα Χανιά, το Ηράκλειο Κρήτης και τα Τρίκαλα. Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μάλιστα, υπογραμμίζεται ότι λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί ο αριθμός των αστέγων με υψηλή μόρφωση, οι οποίοι είχαν ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, ωστόσο δεν μπορούσαν πλέον να τα βγάλουν πέρα έχοντας χάσει τη δουλειά τους. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σχεδόν αδύνατον να βρουν μια δουλειά, καθώς όχι μόνο δεν υπάρχουν δουλειές, αλλά –με δεδομένη την κατάστασή τους– είναι απίθανο κάποιος να τους προσλάβει. Δυστυχώς οι συνθήκες διαβίωσης για τους αστέγους θα γίνουν ακόμα δυσκολότερες όσο βαδίζουμε προς το χειμώνα, που το κρύο θα κάνει τη ζωή στο δρόμο όχι μόνο δυσβάσταχτη αλλά και επικίνδυνη. Και μπορεί οι διάφορες οργανώσεις να βγουν και πάλι στους δρόμους και να μοιράζουν ρούχα και κουβέρτες, ωστόσο –όπως θυμούνται οι παλιότεροι αναγνώστες του «Καρφιού»– δεν αποκλείεται να θρηνήσουμε θύματα από το κρύο, όπως γινόταν στην Κατοχή.
Αφήνουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα γιατί αδυνατούν να τα ζήσουν!
Συγκλονιστικά είναι και τα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα προ καιρού οι γιατροί που εργάζονται στα Ιατρεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τα οποία αποδεικνύουν ότι η φτώχεια, όταν έρθει παρέα με προβλήματα υγείας, μπορεί να γίνει θανατηφόρα. Συγκεκριμένα οι γιατροί ήρθαν αντιμέτωποι με καρκινοπαθείς που δεν έχουν χρήματα για να συνεχίσουν τη θεραπεία τους, με βρέφη που υποσιτίζονται λόγω έλλειψης χρημάτων των γονέων, αλλά και με μικρά παιδιά που ήταν άρρωστα και παραμελημένα λόγω φτώχειας. Ακόμη –στην «πολιτισμένη» Ελλάδα του 2012– οι γιατροί συνάντησαν δεκάδες μεσήλικες με χρόνια νοσήματα (υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης. στεφανιαία νόσος κ.ά.), που αίφνης έμειναν χωρίς ιατρική τακτική παρακολούθηση και χωρίς φάρμακα, αλλά και έγκυες γυναίκες που δεν είχαν τη δυνατότητα για ιατρικό έλεγχο καθ’ όλο το διάστημα της κύησης. Τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης, εξάλλου, είναι τα παιδιά τα οποία βιώνουν με τον πιο άσχημο τρόπο τι σημαίνει φτώχεια και σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αρκεί να αναφερθεί ότι στην εισαγγελία ανηλίκων δεκάδες είναι οι γονείς που εμφανίζονται καθημερινά και οι οποίοι, επειδή δεν μπορούν να ζήσουν τα παιδιά τους, ζητούν να τα δώσουν σε κάποιο ίδρυμα μέχρι να ορθοποδήσουν.
Κατά 65% είναι αυξημένες οι αιτήσεις στα παιδικά χωριά SOS, στα οποία καταφεύγουν ολοένα και περισσότεροι γονείς που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, καθώς δεν μπορούν να δώσουν στα παιδιά τους ούτε ένα πιάτο φαΐ.
Πέντε ώρες στην ουρά για ένα τσουβάλι πατάτες
Ενδεικτική της ανέχειας και της φτώχειας του Νεοέλληνα είναι και η ανταπόκριση που έχει συναντήσει το Κίνημα του Καταναλωτή, που άλλοτε εμφανίζεται ως κίνημα της πατάτας, άλλοτε ως κίνημα του λαδιού, άλλοτε ως κίνημα του ρυζιού, του οβελία κ.λπ. Είναι συνηθισμένη πλέον η εικόνα κάθε φορά που οργανώνεται αγορά προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς στους καταναλωτές σε δήμους και πλατείες, με τις ουρές για ένα τσουβάλι πατάτες ή ένα πεντόκιλο λάδι να είναι ατελείωτες. Ένα κίνημα που δικαίως έχει αναπτυχθεί, αφού η διαφορά της τιμής από το χωράφι στο ράφι είναι τεράστια, καθώς χρόνια τώρα στην Ελλάδα κανείς υπουργός δεν έχει καταφέρει να χτυπήσει τους μεσάζοντες και να πατάξει την ακρίβεια. Έτσι, αυτό που άλλοτε για κάποιους συμπολίτες μας θα φάνταζε απίθανο, το να περιμένουν δηλαδή τέσσερις και πέντε ώρες προκειμένου να πάρουν ένα φτηνό τσουβάλι με πατάτες, σήμερα είναι κάτι δεδομένο και φυσιολογικό…
Aναρτήθηκε από: ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΛΑΓΙΟΝ
