Γκουαντανάμο ψυχών (.......)
Πολλοί με ρωτάνε γιατί τόση εμμονή με το κυνοκομείο Κατερίνης, της πόλης που ζω και τι θα γίνει αν μία μέρα δεν επισκεφθούμε οι εθελοντές τα έγκλειστα σκυλιά.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το κυνοκομείο δεν είναι καταφύγιο, όπως αρέσκεται να το χαρακτηρίζει ο δήμος Κατερίνης.
Είναι μία φυλακή τύπου Γκουαντανάμο ανεπιθύμητων σκυλιών, πολλά από τα οποία εγκαταλείφθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους.
Και αντί οι αρμόδιοι να τους καταγγείλουν, τους κάνουν και πλάτες, γιατί φοβούνται το πολιτικό κόστος.
Το κυνοκομείο χτίστηκε για δύο
λόγους.
Ο ένας είναι ο νόμος, καθώς όλοι οι Καλλικρατικοί δήμοι υποχρεούνται να έχουν χώρο περίθαλψης και περισυλλογής αδέσποτων ζώων.
Ο άλλος, είναι η μικρόνοη λογική κάποιων,(.............)καθώς είναι επιδοτούμενο το πρόγραμμα διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Κλασικοί κομπιναδόροι Ελληναράδες δηλαδή και ο βασικός λόγος που τρώμε μούντζες από το σύμπαν.
Το κυνοκομείο της πόλης χτίστηκε εντός του βιολογικού σταθμού Κατερίνης.
Τι εστί βιολογικός σταθμός;
Είναι το μέρος που καταλήγουν τα βιολογικά απόβλητα της πόλης, δηλαδή τα ανθρώπινα σκατά και τα ταμπόν.
Πόσο νόμιμο είναι αυτό; Καθόλου!
Σύμφωνα με το νόμο, απαγορεύεται να χτιστεί οτιδήποτε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου.
Αλλά οι μάγκες εδώ, κατάφεραν και έχτισαν το κυνοκομείο εντός του σταθμού!
Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα του κόσμου, αυτοί οι κύριοι θα ήταν φυλακή.
Εδώ στην Κατερίνη, συνεχίζουν να το παίζουν ελίτ της κοινωνίας και άρχοντες του τόπου.
Φανταστείτε τώρα να είστε σκύλος, με εκατομμύρια οσφρητικές απολήξεις στη μύτη σας και να ζείτε όλη σας τη ζωή σε ένα μέρος που βρωμάει και ζέχνει.
Σας αρέσει;
Δεν νομίζω.
Λόγω των λυμάτων, ο τόπος βρίθει από έντομα όλες τις εποχές του χρόνου.
Οι μύγες σύννεφο, τα κουνούπια το ίδιο.
Κατά καιρούς έχουμε επιδρομές από τσιμπούρια και γεμίζουν οι τοίχοι των κελιών από κρότωνες.
Πώς μεταφράζεται αυτό;
Διροφυλλάρια, ερλείχια, λεϊσμάνια. Και ο νοών νοείτω.
Ας προχωρήσουμε στις εγκαταστάσεις του "Ευρωπαϊκών προδιαγραφών" κυνοκομείου,προϋπολογισμού 500.000 ευρώ, το οποίο κόστισε 491.000 συν ΦΠΑ!
Φανταστείτε ένα χώρο ημιτελή, σαν γιαπί, που ενώ θεωρητικά ολοκληρώθηκε πριν δύο χρόνια, ήδη αρχίζει να γκρεμίζεται.
Οι πόρτες έχουν σκουριάσει στους μεντεσέδες τους, με αποτέλεσμα να ανοίγουν κατά βούληση.
Έχει τύχει σκυλί να πηδήξει πάνω στην πόρτα και αυτή να υποχωρήσει, με αποτέλεσμα να δαγκώσει ένα μικρόσωμο σκυλάκι και αυτό να πεθάνει.
Εξαιτίας αυτού του περιστατικού, δεν μπορούμε να αυλίσουμε πλέον τα σκυλιά, γιατί φοβόμαστε πως θα έχουμε και άλλες άδικες απώλειες.
Φυσικά, έχουμε άπειρους τραυματισμούς και αν δεν ήμασταν εμείς με τις καθημερινές επισκέψεις, ίσως να είχαμε περισσότερους θανάτους από αυτό το λόγο.
Οι τοίχοι και τα δάπεδα, δεν πληρούν καμία προδιαγραφή.
Είναι σκέτοι σοβατισμένοι τοίχοι χωρίς καμία επένδυση και βαμμένο τσιμεντένιο δάπεδο.
Από τη στιγμή που ο χώρος πρέπει να πλένεται κάθε μέρα και έχουμε να κάνουμε με υλικά που δεν προορίζονται για τέτοια χρήση, έχουν φύγει κομμάτια χρώματος και τοίχων.
Επίσης, επειδή τα υλικά είναι πορώδη, δεν απολυμαίνονται επαρκώς.
Αποτελούν ιδανική εστία μικροβίων και μολυσματικών ιογενών λοιμώξεων, που καραδοκούν να επαν-εμφανιστούν σε κάθε ευκαιρία.
Κάθε χρόνο παλεύουμε με εξάρσεις και επιδημίες μόρβας και παρβοεντερίτιδας.
Κάθε χρόνο δεκάδες κουτάβια καταλήγουν, αφού έχουμε κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να τα σώσουμε.
Χωρίς αποτέλεσμα όμως, μια και ο χώρος είναι ωρολογιακή βόμβα ασθενειών.
Τα σκυλιά που ζουν εκεί, δεν έχουν καν τα βασικά και αυτονόητα που ορίζει πρώτος ο νόμος, αλλά και η κοινή λογική.
Ποια είναι αυτά;
Τροφή, νερό, θέρμανση.
Σιτίζονται ανεπαρκώς, κατά το δοκούν, με άθλιες τροφές.
Τα ζώα υποφέρουν από εντερίτιδες, κάνουν κεραμιδί κόπρανα και η διάρροια είναι σύνηθες φαινόμενο.
Αν δεν πηγαίναμε κάθε μέρα, ώστε να ταΐζουμε ξανά όλα τα 160-170 σκυλιά, ιδίως τα κουτάβια, τα άρρωστα και τις μητέρες που θηλάζουν, θα μαζεύαμε νεκρά σκυλιά με τις μπουλντόζες, όπως έχουν αναφέρει ότι γινόταν στο παρελθόν, διάφοροι ενεργοί φιλόζωοι.
Τα σκυλιά πίνουν νερό από ακατάλληλα σκεύη και νερό αμφιβόλου προέλευσης.
Το νερό είναι γεμάτο βδέλλες και βρωμάει.
Τα σκεύη είναι παλιά δοχεία πλαστικών χρωμάτων, με υπολείμματα από ξεραμένες μπογιές.
Στις έντονες διαμαρτυρίες και αιτήσεις μας, ο δήμος έφτιαξε ένα συνεχές λούκι από λαμαρίνα, δήθεν για ποτίστρα, που διατρέχει δέκα κλουβιά στη σειρά.
Δεκάδες σκυλιά έχουν πετσοκόψει τα πόδια τους και τις μουσούδες τους, κάποια τραυματίστηκαν ακόμα σοβαρότερα, με αποτέλεσμα να τρέχουμε στους γιατρούς συνέχεια και να επιβαρυνόμαστε τα έξοδα νοσηλείας, από τις απανθρωπιές του δήμου.
Και κερατάδες, και δαρμένοι που λέει ο σοφός λαός.
Βέβαια, αυτό το αυτόματο ποτιστικό σύστημα δεν έχει λειτουργήσει ποτέ και ούτε πρόκειται φυσικά, μια και θα αποτελέσει υπέροχο σύστημα μετάδοσης περισσότερων ασθενειών.
Ο χώρος των κελιών ως ημιτελής, έχει κενά ανάμεσα από τους τοίχους και τη λαμαρίνα που βρίσκεται το σκέπαστρο, ενώ δεν έχει "λάστιχα" στις πόρτες που οδηγούν στις εξωτερικές μικρές αυλές των κελιών.
Πέρα από το γεγονός ότι είναι φούρνος το καλοκαίρι, το χειμώνα μπάζει νερά από παντού, τα ζώα ζουν σε θερμοκρασίες παγετού και είναι μονίμως βρεγμένα μέχρι το μεδούλι.
Μοναδική ανακούφιση οι στρωμνές που φτιάχνουμε εμείς, πάνω σε παλέτες, με παλιά ρούχα και σκεπάσματα.
Ειδικά πέρσι που είχαμε 70 πόντους χιόνι, για δύο εβδομάδες, καταφέραμε με πολύ αγώνα, να μην πεθάνουν όλα τα σκυλιά από το κρύο.
Και το καλύτερο;
Τις μέρες του παγετού, το διορισμένο προσωπικό δεν εμφανίστηκε ούτε για τα προσχήματα, με τη δικαιολογία του χιονιού!
Αν δεν ήμασταν εμείς, οι εθελόντριες, τρεις γυναίκες, να τρέχουμε σαν τις παλαβές, όλα τα σκυλιά θα ήταν πεθαμένα τώρα.
Χάσαμε έναν παππούλη, που η καρδούλα του δεν άντεξε το κρύο.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, έχουμε έναν παράνομο χώρο, χωρίς άδεια λειτουργίας, που αποτελεί χώρο συστηματικού βασανισμού πλασμάτων, που δεν φταίνε σε τίποτα.
Πλασμάτων, που κάποιοι τα βαρεθήκανε, άλλοι τα κακοποίησαν και κάποιοι συνεχίζουν να κακοποιούν, με επιχορήγηση παρακαλώ...
Έχουμε κάνει άπειρες καταγγελίες, έχουμε πάει στον εισαγγελέα πρωτοδικών και έχουμε καταθέσει μηνυτήρια αναφορά, έχουμε μιλήσει και προτείνει λύσεις στους αρμόδιους, άπειρες φορές.
Μας έχουν κοινώς γραμμένες, εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Αλλά γιατί να μας ακούσουν εμάς οι φωστήρες του δήμου;
Τι ξέρουμε εμείς οι τρελές, που δεν έχουμε δουλειές και ασχολούμαστε με τα ζώα;
Ειλικρινά, θα ήθελα να λειτουργούν όλα ρολόι και εμείς απλά να πηγαίνουμε και να κοινωνικοποιούμε τα σκυλιά και να τα προωθούμε για υιοθεσία.
Γιατί και εγώ, πριν χωθώ στην υπόθεση αυτή, νόμιζα ότι τα ζώα έχουν τουλάχιστον τα απαραίτητα.
Και πολλοί, έτσι πιστεύουν.
Δεν ισχύει, όμως, σε καμιά περίπτωση.
Καταλήξαμε χαμάληδες, λοιπόν, σε καθημερινή βάση, που έχουν δώσει από την τσέπη τους πάνω από 50.000 ευρώ μέσα σε δύο χρόνια, απλά για να κρατήσουμε τα ζώα ζωντανά.
Και ο δήμος συνεχίζει το ανάλγητο έργο του.
Πάντως θέλει πολύ φαντασία για να είσαι τόσο αλήτης, δεν μπορώ να πω.
Κύριοι πολιτικάντηδες, σας βγάζω το καπέλο.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα ήσασταν βαθιά χωμένοι στα σκατά, όπως τα ζώα που παγιδέψατε και τιμωρείτε, λες και είναι οι χειρότεροι εγκληματίες.
Αλλά στη χώρα των ανεγκέφαλων που ζούμε, μάλλον θα ξαναεκλεγείτε.
Εμείς όμως οι τρελές όπως μας λέτε, που δεν έχουμε με τι να ασχοληθούμε, θα σας κυνηγάμε μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Και ελπίζουμε η τιμωρία σας να είναι ανάλογη, σε κάποιο αντίστοιχο βρωμερό κελί, με παρόμοιες συνθήκες διαβίωσης.
Έχουμε ορκιστεί στα ζώα που πέθαναν τόσο άδικα στα χέρια μας.
Και επειδή το άδικο ούτε ο διάολος το θέλει, μάλλον ξεμείνατε από συμμάχους!
Στις φωτογραφίες, το… Eυρωπαϊκών προδιαγραφών Kυνοκομείο Κατερίνης, προϋπολογισμού πολύ πάνω από 400.000 € και οι άμισθοι εθελοντές σε δράση, σε αντίθεση με τους έμμισθους υπαλλήλους του...
Aναρτήθηκε από: ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΛΑΓΙΟΝ
Πολλοί με ρωτάνε γιατί τόση εμμονή με το κυνοκομείο Κατερίνης, της πόλης που ζω και τι θα γίνει αν μία μέρα δεν επισκεφθούμε οι εθελοντές τα έγκλειστα σκυλιά.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το κυνοκομείο δεν είναι καταφύγιο, όπως αρέσκεται να το χαρακτηρίζει ο δήμος Κατερίνης.
Είναι μία φυλακή τύπου Γκουαντανάμο ανεπιθύμητων σκυλιών, πολλά από τα οποία εγκαταλείφθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους.
Και αντί οι αρμόδιοι να τους καταγγείλουν, τους κάνουν και πλάτες, γιατί φοβούνται το πολιτικό κόστος.
Το κυνοκομείο χτίστηκε για δύο
λόγους.
Ο ένας είναι ο νόμος, καθώς όλοι οι Καλλικρατικοί δήμοι υποχρεούνται να έχουν χώρο περίθαλψης και περισυλλογής αδέσποτων ζώων.
Ο άλλος, είναι η μικρόνοη λογική κάποιων,
Κλασικοί κομπιναδόροι Ελληναράδες δηλαδή και ο βασικός λόγος που τρώμε μούντζες από το σύμπαν.
Το κυνοκομείο της πόλης χτίστηκε εντός του βιολογικού σταθμού Κατερίνης.
Τι εστί βιολογικός σταθμός;
Είναι το μέρος που καταλήγουν τα βιολογικά απόβλητα της πόλης, δηλαδή τα ανθρώπινα σκατά και τα ταμπόν.
Πόσο νόμιμο είναι αυτό; Καθόλου!
Σύμφωνα με το νόμο, απαγορεύεται να χτιστεί οτιδήποτε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου.
Αλλά οι μάγκες εδώ, κατάφεραν και έχτισαν το κυνοκομείο εντός του σταθμού!
Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα του κόσμου, αυτοί οι κύριοι θα ήταν φυλακή.
Εδώ στην Κατερίνη, συνεχίζουν να το παίζουν ελίτ της κοινωνίας και άρχοντες του τόπου.
Φανταστείτε τώρα να είστε σκύλος, με εκατομμύρια οσφρητικές απολήξεις στη μύτη σας και να ζείτε όλη σας τη ζωή σε ένα μέρος που βρωμάει και ζέχνει.
Σας αρέσει;
Δεν νομίζω.
Λόγω των λυμάτων, ο τόπος βρίθει από έντομα όλες τις εποχές του χρόνου.
Οι μύγες σύννεφο, τα κουνούπια το ίδιο.
Κατά καιρούς έχουμε επιδρομές από τσιμπούρια και γεμίζουν οι τοίχοι των κελιών από κρότωνες.
Πώς μεταφράζεται αυτό;
Διροφυλλάρια, ερλείχια, λεϊσμάνια. Και ο νοών νοείτω.
Ας προχωρήσουμε στις εγκαταστάσεις του "Ευρωπαϊκών προδιαγραφών" κυνοκομείου,προϋπολογισμού 500.000 ευρώ, το οποίο κόστισε 491.000 συν ΦΠΑ!
Φανταστείτε ένα χώρο ημιτελή, σαν γιαπί, που ενώ θεωρητικά ολοκληρώθηκε πριν δύο χρόνια, ήδη αρχίζει να γκρεμίζεται.
Οι πόρτες έχουν σκουριάσει στους μεντεσέδες τους, με αποτέλεσμα να ανοίγουν κατά βούληση.
Έχει τύχει σκυλί να πηδήξει πάνω στην πόρτα και αυτή να υποχωρήσει, με αποτέλεσμα να δαγκώσει ένα μικρόσωμο σκυλάκι και αυτό να πεθάνει.
Εξαιτίας αυτού του περιστατικού, δεν μπορούμε να αυλίσουμε πλέον τα σκυλιά, γιατί φοβόμαστε πως θα έχουμε και άλλες άδικες απώλειες.
Φυσικά, έχουμε άπειρους τραυματισμούς και αν δεν ήμασταν εμείς με τις καθημερινές επισκέψεις, ίσως να είχαμε περισσότερους θανάτους από αυτό το λόγο.
Οι τοίχοι και τα δάπεδα, δεν πληρούν καμία προδιαγραφή.
Είναι σκέτοι σοβατισμένοι τοίχοι χωρίς καμία επένδυση και βαμμένο τσιμεντένιο δάπεδο.
Από τη στιγμή που ο χώρος πρέπει να πλένεται κάθε μέρα και έχουμε να κάνουμε με υλικά που δεν προορίζονται για τέτοια χρήση, έχουν φύγει κομμάτια χρώματος και τοίχων.
Επίσης, επειδή τα υλικά είναι πορώδη, δεν απολυμαίνονται επαρκώς.
Αποτελούν ιδανική εστία μικροβίων και μολυσματικών ιογενών λοιμώξεων, που καραδοκούν να επαν-εμφανιστούν σε κάθε ευκαιρία.
Κάθε χρόνο παλεύουμε με εξάρσεις και επιδημίες μόρβας και παρβοεντερίτιδας.
Κάθε χρόνο δεκάδες κουτάβια καταλήγουν, αφού έχουμε κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να τα σώσουμε.
Χωρίς αποτέλεσμα όμως, μια και ο χώρος είναι ωρολογιακή βόμβα ασθενειών.
Τα σκυλιά που ζουν εκεί, δεν έχουν καν τα βασικά και αυτονόητα που ορίζει πρώτος ο νόμος, αλλά και η κοινή λογική.
Ποια είναι αυτά;
Τροφή, νερό, θέρμανση.
Σιτίζονται ανεπαρκώς, κατά το δοκούν, με άθλιες τροφές.
Τα ζώα υποφέρουν από εντερίτιδες, κάνουν κεραμιδί κόπρανα και η διάρροια είναι σύνηθες φαινόμενο.
Αν δεν πηγαίναμε κάθε μέρα, ώστε να ταΐζουμε ξανά όλα τα 160-170 σκυλιά, ιδίως τα κουτάβια, τα άρρωστα και τις μητέρες που θηλάζουν, θα μαζεύαμε νεκρά σκυλιά με τις μπουλντόζες, όπως έχουν αναφέρει ότι γινόταν στο παρελθόν, διάφοροι ενεργοί φιλόζωοι.
Τα σκυλιά πίνουν νερό από ακατάλληλα σκεύη και νερό αμφιβόλου προέλευσης.
Το νερό είναι γεμάτο βδέλλες και βρωμάει.
Τα σκεύη είναι παλιά δοχεία πλαστικών χρωμάτων, με υπολείμματα από ξεραμένες μπογιές.
Στις έντονες διαμαρτυρίες και αιτήσεις μας, ο δήμος έφτιαξε ένα συνεχές λούκι από λαμαρίνα, δήθεν για ποτίστρα, που διατρέχει δέκα κλουβιά στη σειρά.
Δεκάδες σκυλιά έχουν πετσοκόψει τα πόδια τους και τις μουσούδες τους, κάποια τραυματίστηκαν ακόμα σοβαρότερα, με αποτέλεσμα να τρέχουμε στους γιατρούς συνέχεια και να επιβαρυνόμαστε τα έξοδα νοσηλείας, από τις απανθρωπιές του δήμου.
Και κερατάδες, και δαρμένοι που λέει ο σοφός λαός.
Βέβαια, αυτό το αυτόματο ποτιστικό σύστημα δεν έχει λειτουργήσει ποτέ και ούτε πρόκειται φυσικά, μια και θα αποτελέσει υπέροχο σύστημα μετάδοσης περισσότερων ασθενειών.
Ο χώρος των κελιών ως ημιτελής, έχει κενά ανάμεσα από τους τοίχους και τη λαμαρίνα που βρίσκεται το σκέπαστρο, ενώ δεν έχει "λάστιχα" στις πόρτες που οδηγούν στις εξωτερικές μικρές αυλές των κελιών.
Πέρα από το γεγονός ότι είναι φούρνος το καλοκαίρι, το χειμώνα μπάζει νερά από παντού, τα ζώα ζουν σε θερμοκρασίες παγετού και είναι μονίμως βρεγμένα μέχρι το μεδούλι.
Μοναδική ανακούφιση οι στρωμνές που φτιάχνουμε εμείς, πάνω σε παλέτες, με παλιά ρούχα και σκεπάσματα.
Ειδικά πέρσι που είχαμε 70 πόντους χιόνι, για δύο εβδομάδες, καταφέραμε με πολύ αγώνα, να μην πεθάνουν όλα τα σκυλιά από το κρύο.
Και το καλύτερο;
Τις μέρες του παγετού, το διορισμένο προσωπικό δεν εμφανίστηκε ούτε για τα προσχήματα, με τη δικαιολογία του χιονιού!
Αν δεν ήμασταν εμείς, οι εθελόντριες, τρεις γυναίκες, να τρέχουμε σαν τις παλαβές, όλα τα σκυλιά θα ήταν πεθαμένα τώρα.
Χάσαμε έναν παππούλη, που η καρδούλα του δεν άντεξε το κρύο.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, έχουμε έναν παράνομο χώρο, χωρίς άδεια λειτουργίας, που αποτελεί χώρο συστηματικού βασανισμού πλασμάτων, που δεν φταίνε σε τίποτα.
Πλασμάτων, που κάποιοι τα βαρεθήκανε, άλλοι τα κακοποίησαν και κάποιοι συνεχίζουν να κακοποιούν, με επιχορήγηση παρακαλώ...
Έχουμε κάνει άπειρες καταγγελίες, έχουμε πάει στον εισαγγελέα πρωτοδικών και έχουμε καταθέσει μηνυτήρια αναφορά, έχουμε μιλήσει και προτείνει λύσεις στους αρμόδιους, άπειρες φορές.
Μας έχουν κοινώς γραμμένες, εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Αλλά γιατί να μας ακούσουν εμάς οι φωστήρες του δήμου;
Τι ξέρουμε εμείς οι τρελές, που δεν έχουμε δουλειές και ασχολούμαστε με τα ζώα;
Ειλικρινά, θα ήθελα να λειτουργούν όλα ρολόι και εμείς απλά να πηγαίνουμε και να κοινωνικοποιούμε τα σκυλιά και να τα προωθούμε για υιοθεσία.
Γιατί και εγώ, πριν χωθώ στην υπόθεση αυτή, νόμιζα ότι τα ζώα έχουν τουλάχιστον τα απαραίτητα.
Και πολλοί, έτσι πιστεύουν.
Δεν ισχύει, όμως, σε καμιά περίπτωση.
Καταλήξαμε χαμάληδες, λοιπόν, σε καθημερινή βάση, που έχουν δώσει από την τσέπη τους πάνω από 50.000 ευρώ μέσα σε δύο χρόνια, απλά για να κρατήσουμε τα ζώα ζωντανά.
Και ο δήμος συνεχίζει το ανάλγητο έργο του.
Πάντως θέλει πολύ φαντασία για να είσαι τόσο αλήτης, δεν μπορώ να πω.
Κύριοι πολιτικάντηδες, σας βγάζω το καπέλο.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα ήσασταν βαθιά χωμένοι στα σκατά, όπως τα ζώα που παγιδέψατε και τιμωρείτε, λες και είναι οι χειρότεροι εγκληματίες.
Αλλά στη χώρα των ανεγκέφαλων που ζούμε, μάλλον θα ξαναεκλεγείτε.
Εμείς όμως οι τρελές όπως μας λέτε, που δεν έχουμε με τι να ασχοληθούμε, θα σας κυνηγάμε μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Και ελπίζουμε η τιμωρία σας να είναι ανάλογη, σε κάποιο αντίστοιχο βρωμερό κελί, με παρόμοιες συνθήκες διαβίωσης.
Έχουμε ορκιστεί στα ζώα που πέθαναν τόσο άδικα στα χέρια μας.
Και επειδή το άδικο ούτε ο διάολος το θέλει, μάλλον ξεμείνατε από συμμάχους!
Στις φωτογραφίες, το… Eυρωπαϊκών προδιαγραφών Kυνοκομείο Κατερίνης, προϋπολογισμού πολύ πάνω από 400.000 € και οι άμισθοι εθελοντές σε δράση, σε αντίθεση με τους έμμισθους υπαλλήλους του...
Aναρτήθηκε από: ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΛΑΓΙΟΝ
