Εβδομάδα που κρίνει την Ελλάδα του αύριο
Τα ανησυχητικά μηνύματα από Ευρώπη για την ψηφοφορία της Τετάρτης, οι αριθμητικοί συσχετισμοί, οι προβλέψεις του Μαξίμου για το αποτέλεσμα και τα σενάρια της επόμενης μέρας
Είναι τόσο πολλές οι φορές που, σε αυτά τα δυόμιση πέτρινα χρόνια του μνημονίου, ο δημοσιογραφικός λόγος έχει χρησιμοποιήσει το επίθετο «κρίσιμος» για να περιγράψει έναν μήνα, μία ημέρα, μία ψηφοφορία, μία συνεδρίαση, μία σύσκεψη.
Η εβδομάδα που ξεκινάει, σήμερα, ωστόσο, δικαιολογεί στα σίγουρα έναν τέτοιο χαρακτηρισμό. Και τούτο διότι οι αποφάσεις που θα λάβει το πολιτικό σύστημα από την Τετάρτη μέχρι την Κυριακή, θα διαμορφώσουν το πλαίσιο, έτσι ή αλλιώς, για καλό ή για κακό (μάλλον, για κακό ή λιγότερο κακό), του πώς θα ζούμε τα επόμενα χρόνια. Η κοινωνία, πάντως, έχει φθάσει στα όρια της, δεν αντέχει άλλο, ζητάει προοπτική...
Σήμερα κατατίθεται στη Βουλή, σε ένα άρθρο, το Πολυνομοσχέδιο και το νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, σε συνθήκες πρωτοφανούς πολιτικής ρευστότητας. Αύριο εισάγεται στην Επιτροπή Οικονομικών προς επεξεργασία και την Τετάρτη στην Ολομέλεια του –περικυκλωμένου από χιλιάδες διαδηλωτές- ελληνικού κοινοβουλίου προς ψήφιση.
Με δεδομένη την άρνηση της ΔΗΜΑΡ να υπερψηφίσει το νέο πακέτο, εφόσον έρχεται σε ένα άρθρο και περιλαμβάνει τα εργασιακά, η κυβέρνηση δεν μπορεί να ελπίζει σε μία άνετη πλειοψηφία που θα ισοδυναμούσε με ένα αποφασιστικό μήνυμα προς τους Ευρωπαίους εταίρους.
Μάλιστα, ο πρωθυπουργός είναι ιδιαίτερα ανήσυχος από χθες το βράδυ, όταν του διαμηνύθηκε από Βερολίνο και Βρυξέλλες ότι σε περίπτωση οριακής πλειοψηφίας δεν θα εκταμιευτεί το σύνολο της δόσης των 31,5 δισ.ευρώ, αλλά ένα μέρος αυτής.
Εάν κάτι τέτοιο επαληθευτεί, στην κυβέρνηση φοβούνται δριμείες αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο που μπορεί να πυροδοτήσουν μεγάλη ένταση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η Πέμπτη θα ξημερώσει ως μία πολύ διαφορετική μέρα για την πολιτική σκηνή του τόπου. Αυτή τη στιγμή παίζουν όλα τα σενάρια, από ανασχηματισμό με έντονο φιλοευρωπαϊκό και τεχνοκρατικό προφίλ μέχρι πρόωρες εκλογές-τις οποίες ζήτησε χθες, για πρώτη φορά με τόσο καθαρό τρόπο, ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την ομιλία του στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδεικτικά των ανακατατάξεων που επίκεινται είναι το χθεσινό κλείσιμο του ματιού του κ. Τσίπρα προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που σκέφτονται να καταψηφίσουν, αλλά και το άνοιγμα του Αντώνη Σαμαρά στην «κεντρώα-εκσυγχρονιστική» τάση του ΠΑΣΟΚ.
Την Πέμπτη ξεκινάει στην Ολομέλεια και η συζήτηση επί του προϋπολογισμού, για να ολοκληρωθεί την Κυριακή τα μεσάνυχτα με ονομαστική ψηφοφορία. Η ΔΗΜΑΡ, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις, που αποκάλυψε πρώτη η Voria.gr, τελικά φαίνεται ότι θα υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό, μετά τη δέσμευση του πρωθυπουργού για συμπερίληψη ρήτρα αποκατάστασης των αδικιών μόλις η χώρα καταφέρει να πετύχει πλεονάσμα. Αλλά, η Κυριακή, παρότι απέχει μόλις έξι μέρες, σήμερα μοιάζει πολύ μακρινή.
Οι αριθμητικοί συσχετισμοί
Μετά τις διαγραφές και τις ανεξαρτητοποιήσεις, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αθροίζουν 159 βουλευτές. Τα βλέμματα στρέφονται κυρίως προς Ιπποκράτους μεριά, παρότι και στη Συγγρού φοβούνται μία-δύο περιπτώσεις «δυσάρεστών εκπλήξεων» της τελευταίας στιγμής. Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε φάση πλήρους αποσύνθεσης και, από τους 32 βουλευτές του, ο ένας(Θ.Παραστατίδης) έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι θα καταψηφίσει το νέο πακέτο, ενώ τουλάχιστον άλλοι πέντε είναι ύποπτοι για ανταρσία(Σκανδαλίδης, Κουτσούκος, Τζάκρη, Μπόλαρης και Δριβελέγκας). Στον αντίποδα, υπάρχουν δύο βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, Οικονόμου και Ψαριανός, που δεν αποκλείεται να σπάσουν την κομματική γραμμή και να ψηφίσουν «ναι».
Στο Μαξίμου λένε ότι το χειρότερο σενάριο βγάζει πλειοψηφία 152 βουλευτών και το καλύτερο 158 βουλευτών. Όλα αυτά εάν η ΔΗΜΑΡ επιλέξει «παρών» οπότε χρειάζεται η πλειοψηφία των 151. Εάν απόσχει, ο πήχης της απαιτούμενης πλειοψηφίας πέφτει στους 142 βουλευτές. Αλλά, ακόμα κι έτσι, στο Μαξίμου ούτε που θέλουν να σκέφτονται για πλειοψηφία κάτω των «151», διότι, κατά τα ψέματα, μία μόνο κατά νόμο, τυπική , πλειοψηφία δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει το τσουνάμι των αντιδράσεων που θα προκληθούν.