ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΕΡΑΗΛΙΔΗΣ
- Κάτι πρέπει να γίνει με το Πάρκο μας.
- Με το πάρκο που εκεί μέσα μεγαλώσαμε.
- Γενιές παιδιών εκ Κατερίνης μεγάλωσαν εκεί μέσα.
- Φωτογραφίες στο συντριβάνι και άλλες πόζες εκεί μέσα στα λουλούδια του. Κι ύστερα πιο μέσα στις κούνιες. Εκεί που παίζαμε και παίζαμε. Και το ραντεβού για Σάββατα ή Κυριακές ήταν εκ των ουκ άνευ. Κι ύστερα; Ήρθε ο Αμοιρίδης και γκρέμισε τους τοίχους του. Γκρέμισε τις μάντρες κι υποτίθεται πως το έδωσε σε μας να το ...γουστάρουμε. Κι αντίθετα από αυτό που αυτός ήθελε και πάλι το πάρκο δεν έγινε δικό μας.
- Όπως τότε......
- Μια φορά κι έναν καιρό το πάρκο ήταν δικό μας. Των Ελλήνων και των Κατερινιωτών. Μιά φορά κι έναν καιρό το πάρκο ήταν εμάς των παιδιών και των παππούδων που εκεί στα παγκάκια του, λέγανε τα παλιά, για πόλεμο και κατοχή, για αγάπες και λουλούδια ή για πολιτικά. Τότε εκείνοι προσπαθούσαν. Τότε εκείνοι γούσταραν και μας είχαν κι υπό την προστασία τους.
- Που να τολμούσε εκεί στο πάρκο να έρθει ανώμαλος. Κι αν το τολμούσε του έβγαζαν τα μάτια οι παππούδες κι οι καλοί γονείς, που είχαν τα μάτια τους 14 για πάρτι μας.
- Τώρα το πάρκο είναι άλλων. Τώρα το πάρκο είναι άλλ΄ αντ΄ άλλων!!!
- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΆΝΤΩΣ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟ ΠΑΡΚΟ.
- Το πάρκο δεν είναι των παιδιών της Κατερίνης μήτε των ηλικιωμένων, όπως θα έπρεπε.
- Βέβαια ποιός νοιάζεται;;;;
- Μήπως ο Σάββας και κυρ Σάββας;
- Μήπως ο Μάκης και Μάκης;
- ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΟΥ ΧΡΟΝΩΝ.
- Τώρα το πάρκο είναι των περιέργων ΞΕΝΩΝ και του υπόκοσμου.......
- ΆΝΤΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!!!
- Κι ίσως κάποτε να ξαναγίνει των ΠΑΙΔΙΩΝ και των ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ της ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ!
- ΑΜΗΝ και πότε......
