Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

Ακόμα γελάνε και τα πλακάκια που πατούσαμε πάνω τους και μας άκουγαν. χα χα χα Είμαστε τελικά αδιόρθωτοι....

Έρχεται ο άλλος, είναι και φίλος μου και μου λέει...
Ναι.
Αυτός θα έπρεπε να φύγει, για να έρθει ο άλλος.
Εκείνος με τον οποίο είναι τώρα.
Και γιατί να φύγει ρε, του απαντώ;
Μα, έτσι τους είπε.
Και δεν έφυγε;
Όχι μου είπε.
Και γιατί δεν έφυγε ρε; Του λέω.
Κι εκείνος.
Γιατί ήταν ασυνεπής.
Κι ο δικός σου;
Ο δικός μου μόλις είδε πως ο άλλος δεν έφυγε, έφυγε μόνος του.
ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ... Φώναξα.
Και πόσο καιρό μετά το λάθος που τον ακολούθησε ρε συ; Του λέω.
Κι εκείνος μου απάντησε, μετά από 16χρόνια και βάλε....
χα χα χα
Ακόμα γελάνε και τα πλακάκια που πατούσαμε πάνω τους και μας άκουγαν.
χα χα χα
Είμαστε τελικά αδιόρθωτοι....
χε χε χε....
Τόσα και τόσα χρόνια ήταν καλός και τώρα;
Γιατί ρε φίλε δεν έφυγες την πρώτη χρονιά, που όπως λες τώρα, αυτός δεν ήταν σωστός κι έκανες υπομονή;
Την πρώτη χρονιά ήταν ικανός;
Την δεύτερη επίσης.
Και την τρίτη.
Και την τέταρτη.
Και...
χα χα χα
15 και βάλε χρόνια για να καταλάβεις πως ο άλλος δεν κάνει;;;;
χα χα χα
Ρε τι θα ζήσουμε;;;;
χα χα χα

Ker@ilidis