Λίγοι καλοί αγώνες, ελάχιστες οι καλές ενέργειες και σπάνια τα ωραία γκολ......
 |
| Χ. ΠΑΠΑΘΕΟΦΑΝΟΥΣ |
Η αποθέωση… των αυτογκόλ (σημειώθηκαν 10, αριθμός – ρεκόρ για τέτοια διοργάνωση) και κανένα γκολ με απευθείας εκτέλεση φάουλ.
Το παρήγορο είναι ότι το κατέκτησε η καλύτερη ομάδα η οποία για όσους ξέρουν μπάλα, ήταν φαβορί πριν την έναρξη της διοργάνωσης.
Δυστυχώς δικαιώνεται ο προπονητής της Ουρουγουάης, Μαρσέλο Μπιέλσα ο οποίος μετά τον ημιτελικό Ουρουγουάη – Βραζιλία 4-2 (στα πέναλτι) για το Κόπα Αμέρικα (7-7-2024) δήλωσε ότι «σε λίγα χρόνια οι παίκτες που θα αξίζουν να καθίσεις να τους παρακολουθήσεις θα είναι λιγότεροι και το προϊόν θα είναι λιγότερο απολαυστικό.
Το ποδόσφαιρο αποκτά όλο και περισσότερους θεατές, αλλά γίνεται ολοένα και λιγότερο ελκυστικό.
Αυτή η τεχνητή αύξηση θεατών θα τελειώσει.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο 5 λεπτά με highlights. Το ποδόσφαιρο είναι περισσότερα από αυτό.
Δεν έχει σημασία πόσος κόσμος παρακολουθεί το άθλημα εάν δεν διασφαλίσουμε ότι ο κόσμος θα έχει κάτι ευχάριστο για να παρακολουθήσει, διαφορετικά μόνο οι μπίζνες θα επωφεληθούν».
Αυτή είναι η σκληρή… πραγματικότητα.
Βλέπουμε ποδοσφαιριστές που δείχνουν ότι κάνουν αγγαρεία όταν παίζουν με τις εθνικές ομάδες.
Ποδοσφαιριστές αδιάφοροι, κουρασμένοι, καταπονημένοι, κατάκοποι, καμένοι…, στραγγιγμένοι… λόγω των πολλών αγώνων που έχουν δώσει με τους συλλόγους στους οποίους ανήκουν.
Συνοπτικά σχόλια για τις ομάδες
– Ισπανία: Από το 2008 και μετά είναι μακράν η κορυφαία εθνική ομάδα στον κόσμο και η μόνη ευρωπαϊκή που δεν έχει κομπλεξισμό απέναντι στους Γερμανούς.
– Αγγλία: Δεν άξιζε τίποτα πέρα από την πρόκριση στους «16». Θα ήταν κρίμα για το ποδόσφαιρο αν επικρατούσαν οι προκρίσεις στις παρατάσεις και στα πέναλτι, καθώς και τα γκολ στις καθυστερήσεις.
Απεδείχθη ακόμη ότι Γουόκερ και Μπέλιγχαμ πέτυχαν στους συλλόγους τους διότι συνεργάζονται με Ισπανούς και όχι μόνο. Πόσο ηττοπαθής είναι ο Κέιν;
– Γερμανία: Μήπως νόμιζε ότι θα έφτανε μέχρι τον τελικό (τουλάχιστον) λόγω έδρας και οικονομικής κατάστασης κράτους (κορυφαία οικονομία στην Ευρώπη);
– Ιταλία: Μήπως νόμιζε ότι θα τα κατάφερνε με την αύρα… της κατόχου του τροπαίου;
– Γαλλία: Τα αυτογκόλ και η θωριά του λαβωμένου Εμπαπέ δεν ήταν αρκετά για να επιστρέψει στην κορυφή.
– Πορτογαλία: Έδωσε την εντύπωση ότι ενδιαφερόταν περισσότερο για τα ατομικά ρεκόρ των «γηραλέων» Ρονάλντο και Πέπε.
– Ολλανδία: Η γνωστή κομπλεξική Ολλανδία στους νοκ άουτ αγώνες.
– Σλοβενία: Μήπως είχε την ψευδαίσθηση ότι με ισοπαλίες θα έφτανε μέχρι τον τελικό;
– Κροατία και Βέλγιο: Τέλος εποχής για τις σπουδαίες γενιές ποδοσφαιριστών αμφότερων των σπουδαίων εθνικών ομάδων.
– Βαλκανικό ποδόσφαιρο: Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μόνο η Κροατία «κρατά ψηλά τη σημαία» δείχνοντας ότι η συγκεκριμένη χερσόνησος εξακολουθεί να υπάρχει ποδοσφαιρικά σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Πού είναι η παλιά Ρουμανία; Πού είναι η παλιά Βουλγαρία; Πού είναι η παλιά Σερβία;
Οι εκπομπές και τα σχόλια της ΕΡΤ
Ας απαντήσουν γιατί δεν επέλεξαν ελληνικό τίτλο στη βραδινή εκπομπή.
Επίσης πλανώνται αν νομίζουν ότι θα διατηρήσουν τις δουλείες τους ή θα είναι πετυχημένοι με υπερβολικά σχόλια π.χ. να κάνουν λόγο για σπουδαίους αγώνες, ενώ ίσχυε το αντίθετο.
Οι παλαίμαχοι διεθνείς ποδοσφαιριστές – σχολιαστές τους οποίους αποκαλούν «legends» λες και δεν υπάρχει αντίστοιχη ελληνική λέξη, πληρώθηκαν και πόσο;
Όσον αφορά στα σχόλια που έκαναν, ήταν τετριμμένα και ενίοτε άστοχα. Δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω.
Σχόλια του τύπου «έπρεπε να στείλει την μπάλα εκεί, να κάνει αυτό κλπ», αυτοί σε παρόμοιες φάσεις τι έκαναν όταν ήταν εν ενεργεία;
Μετά το Ευρωπαϊκό του 2004 ο ένας από αυτούς προτίμησε να γίνει παράγοντας (ήταν 31 ετών), ενώ οι άλλοι τρεις είχαν πτωτική πορεία.
Μάλιστα ο ένας από αυτούς τα τελευταία χρόνια το παίζει σχολιαστής στην τηλεόραση (σχετικό άρθρο του γράφοντος δημοσιεύτηκε στις 29/1/2019. Διαβάστε εδώ: http://new–economy.gr/2019/01/29/close–ki–open–sto–total–football/).
Έκανε και προτροπές για ομαδικότητα, λες και αυτός ήταν ομαδικός όταν έπαιζε.
Σχετικά με τον παρουσιαστή που αποτελεί πρόσληψη των τελευταίων 8 μηνών (στην ΕΡΤ βρήκε επαγγελματική στέγη αφότου αποτέλεσε παρελθόν από ιδιωτικό κανάλι), απεδείχθη ότι δεν είναι αυτό που λείπει από την κρατική τηλεόραση.
Επαναλαμβανόταν και πέταγε… «κρύα» αστεία.
Θυμίζουμε ότι η κυριακάτικη εκπομπή που συμπαρουσίαζε σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό (πριν πάει στην ΕΡΤ), μόνο πετυχημένη δεν ήταν (σχετικό άρθρο του γράφοντος δημοσιεύτηκε στις 29/1/2019 http://new-economy.gr/2019/01/29/close-ki-open-sto-total-football/).
Ας μάθουν ακόμη ότι δεν υπάρχει μεγάλη νικήτρια (ειπώθηκε στην τελευταία εκπομπή) διότι δεν υπάρχει μικρή νικήτρια.
Πόσες φορές αναφέρθηκαν στην τελευταία εκπομπή στους Τσάβι και Ινιέστα; 2024 καλεί… «Euro nights».
Δεν άξιζε να ξενυχτάς για να τους βλέπεις.
Ας σημειωθεί ότι η ομάδα της ΕΡΤ δεν αποτελείται μόνο από τους σχολιαστές – «legends», τον παρουσιαστή και τους περιγραφείς των αγώνων (δυστυχώς αυτούς παρουσίαζε η κρατική τηλεόραση ότι είναι η ομάδα της). Υπάρχουν και εργαζόμενοι πίσω από τις κάμερες. Έλεος πια.
Ιδέες για θέματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, αλλά δεν έχουμε υποχρέωση να τους τις δώσουμε.
Τα απρεπή σχόλια για τον Φίγκο
Σχετικά με τις δηλώσεις Φύσσα και Ζαγοράκη για τον τεράστιο Λουίς Φίγκο, παρότι ο δεύτερος προσπάθησε να τα μπαλώσει… μέσω διευκρινιστικής δήλωσης, όταν αποδέχεσαι να σε αποκαλούν «legend» πρέπει να δείχνεις ανωτερότητα. Φράσεις του τύπου «τον έτσουξε» ή «δεν μπορεί να το χωνέψει», δεν τους τιμούν.
Πόσες φορές πια πρέπει να χαιρετίσει τον Ζαγοράκη;
Μην ξεχνάμε ότι αμφότεροι δεν έχουν παίξει ούτε σε αλάνα… την μπάλα που έχει παίξει ο Πορτογάλος. Εννοείται ότι δεν έχουν κάνει την καριέρα του Φίγκο ούτε στα όνειρά τους.
Ο Ίβηρας έχει κατακτήσει χρυσή μπάλα, Τσάμπιονς Λιγκ, Διηπειρωτικό, Κυπελλούχων Ευρώπης, Ευρωπαϊκά Σούπερ Κύπελλα, τίτλους σε Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, 4η θέση σε Μουντιάλ (Ζαγοράκης και Φύσσας δεν έχουν παίξει στην κορυφαία διοργάνωση ποδοσφαίρου).
Ακόμη ήταν αρχηγός της Μπαρτσελόνα, παίκτης της Ρεάλ και της Ίντερ, τεράστιοι σύλλογοι και ανώτεροι από Λέστερ, Χαρτς, Μπολόνια και Μπενφίκα. Μη δίνουν την εντύπωση ότι τους «τσούζει» λόγω του ότι είναι πολύ ανώτερός τους ή ότι ενοχλούνται (αδυνατούν να «χωνέψουν») διότι η ποδοσφαιρική υφήλιος ασχολείται με τον Φίγκο και όχι με αυτούς οι οποίοι το 2004 έτυχε να τον νικήσουν.
Χρήστος Παπαθεοφάνους, Αθλητικός συντάκτης
(τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ και ΠΣΑΤ, βραβευμένος από τον ΠΣΑΤ το 2012)
