Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Η Δεξιά και η Αριστερά στην Ελλάδα, μιλάνε πλέον καλά Ελληνικά


ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ

Η Δεξιά και η Αριστερά στην Ελλάδα, μιλάνε πλέον καλά Ελληνικά
Ακούγοντας τις προάλλες μια ομιλία του Γιώργου Καρατζαφέρη και "στο καπάκι", ακούγοντας και δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα για τα ίδια περίπου θέματα της πολιτικής και κοινωνικής μας επικαιρότητας, έκανα ένα συνειρμό που για πολλούς μπορεί να ακούγεται μέχρι και...ανόητος. Δεν πιστεύω ότι είναι. Έγραψα λοιπόν στην εφημερίδα της Καβάλας "Νέα Εγνατία" το παρακάτω χρονογράφημα:

" Μερικές από τις φράσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη στη συνέντευξη τύπου που έδωσε στη Θεσσαλονίκη, κάποιο «κλικ» κάνουν σε όλους μας, άσχετο αν τον στηρίζουμε ή τον ψηφίζουμε, άσχετο αν ανήκουμε σε άλλο κομματικό χώρο, άσχετο αν συμφωνούμε με όλη του την πολιτική «συμπεριφορά».Είναι γιατί ο άνθρωπος αυτός έχει μεγάλη δημοσιογραφική εμπειρία και «βγάζει τίτλους», είναι γιατί έχει ευφυία πολύ πάνω από το μέσο όρο και βρίσκει τα κατάλληλα λόγια να πει αυτό που δεν λένε οι άλλοι , είναι γιατί λέει πράγματα που όλοι κάποια στιγμή έχουμε σκεφτεί αλλά δεν βρίσκουμε τρόπους να εκφράσουμε ;
Κάτι απ΄ όλα και όλα μαζί.

Το βέβαιο είναι ότι με τον Καρατζαφέρη και τον Τσίπρα ( τον αναφέρω κι αυτόν πάλι άσχετα του αν τον στηρίζουμε, τον ψηφίζουμε ή τον εγκρίνουμε) φτάσαμε σε μια περίοδο που αντικειμενικά η Αριστερά και η Δεξιά στην Ελλάδα, βρήκαν εκφραστές τους που δεν συνθηματολογούν απλώς αλλά μιλούν με επιχειρήματα, με χιούμορ, με ευρηματικότητα και ξεφεύγουν από αυτά που ξέραμε.

Για να τα δικαιολογήσω αυτά τα κάπως…ακραία που λέω, σας προτείνω να πάρετε πρόσφατες ομιλίες ή δηλώσεις των δυό τους και να τις βάλετε δίπλα δίπλα με ομιλίες ή δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Αντώνη Σαμαρά, της Αλέκας Παπαρήγα, του Κώστα Καραμανλή, του Κώστα Σημίτη με τα κακά Ελληνικά τους, τα λάθη, τα σαρδάμ, τα ακατανότητα επιχειρήματα, την ξύλινη γλώσσα, την έλλειψη φρεσκάδας, την έλλειψη χιούμορ, την κακή ορθοφωνία τους και να τις συγκρίνετε.

Εντάξει, ξέρω ότι όλα αυτά τα στοιχεία που ανέφερα και τα οποία ήταν και είναι άκρως εμφανή σ΄ όλους αυτούς τους πολιτικούς αρχηγούς δεν σημαίνουν αναγκαστικά ότι τα συγκεκριμένα άτομα δεν ήταν ή δεν είναι καλοί πολιτικοί ή δεν εκφράζουν σωστές – για την περίπτωσή τους- πολιτικές απόψεις. Δεν σημαίνει ίσως και πολλά πράγματα το να μιλάς καλά εάν λες τα λάθος – για τον καθένα από εμάς- πράγματα ή , τέλος, αν μπορείς και θέλεις να πραγματοποιήσεις αυτά που λες.

Ωστόσο ο Καρατζαφέρης και ο Τσίπρας έχουν καταφέρει να μιλάνε τη γλώσσα που μιλάει και καταλαβαίνει ο κόσμος, να χρησιμοποιούν απλά επιχειρήματα που δεν χρειάζονται σεμινάρια για να τα αντιληφθεί ο κόσμος, να δείχνουν συμπαθείς και πειστικοί και να σε κάνουν – ανεξάρτητα του που ψηφίζεις ή ποιον ψηφίζεις εκ πεποιθήσεως να …σκάει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σπου όταν τους ακούς και σε πολλές περιπτώσεις να λες – από μέσα σου τις περισσότερες φορές- αυτή τη μαγική φράση κοινής λαικής αποδοχής «Πέστα χρυσόστομε».
Μένω σε μερικά από τα τελευταία «καλά» του Καρατζαφέρη:
«Το ΠΑΣΟΚ προχωράει με τα βήματα του μεθυσμένου»
«Η Ευρώπη διαλύεται και η Μέρκελ το παίζει φεουδάρχης»
«Πέστε μας, θα το χτυπήσουμε τελικά το κουδούνι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;»
«Τι χώρα είμαστε όταν μια φράση ανώνυμης διαρροής φέρνει τα πάνω –κάτω σε μια ώρα;»
«Είναι δυνατόν να θεωρείται κακούργημα η ιδιοκτησία και κανείς να μη θέλει πια να κληρονομήσει ούτε ένα σπίτι;»