Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Δασών Πιερίας, οι μηνύσεις για λαθροϋλοτομία είναι διπλάσιες τα τελευταία χρόνια, όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα ημερίδας που διοργάνωσαν για το θέμα οι Φίλοι Περιβάλλοντος της Πιερίας.
Έξαρση παρουσιάζει η λαθροϋλοτομία (και) στα Πιερικά Δάση, σύμφωνα με τη Διεύθυνση Δασών Πιερίας, όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα ημερίδας που διοργάνωσαν οι Φίλοι του Περιβάλλοντος στις αρχές του Φθινοπώρου. Τα συμπεράσματα, δημοσιοποιήθηκαν μόλις χθες από τους Φίλους του Περιβάλλοντος και καταγράφουν με σαφήνεια την κατάσταση που επικρατεί στα Πιερικά δάση, αλλά και τις ελλείψεις γύρω από την προστασία τους.
Στα συμπεράσματα αναφέρεται ότι η λαθροϋλοτομία γίνεται κυρίως για την παραγωγή καυσόξυλων «και έχει συμβεί ακόμη και εντός του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου». Η στροφή στην παραγωγή των καυσόξυλων δεν είναι αδικαιολόγητη, αφού συνδέεται με την αύξηση τιμής του πετρελαίου, καθώς αυξάνει η ζήτηση για ξύλο «αν και οι τελικές τιμές για τον καταναλωτή, σε σχέση με το πετρέλαιο, δεν είναι πολύ διαφορετικές», όπως εκτιμάται. Πάντως, η γενική εκτίμηση είναι ότι τα κρούσματα θα αυξηθούν στο μέλλον και χρειάζεται πρόληψη και καταστολή.
Ένα σημείο που επίσης ευνοεί την λαθροϋλοτομία, είναι οι δρόμοι που διανοίγονται για την διευκόλυνση των υλοτομιών και την μεταφορά της ξυλείας ή για άλλους λόγους. Εκτός από τη «διευκόλυνση» στην μεταφορά της λαθραίας ξυλείας, δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα όχλησης σε ορισμένα είδη και διευκολύνουν λαθροθήρες.
Η παραγωγή καυσόξυλων γίνεται με την διαχείριση των δασών, κυρίως των δρυών, με αποψιλωτικές υλοτομίες. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός «πυκνού πρεμνοφυούς δάσους». Οι αποψιλωτικές υλοτομίες υποβαθμίζουν το δάσος, καθώς υλοτομείται ολοκληρωτικά κάθε 20-30 χρόνια και κατακερματίζεται η συνέχεια. Για το λόγο αυτό υπάρχει πρόβλεψη μιας συγκεκριμένης διαδικασίας που με επιλεκτικές υλοτομίες θα παράγεται ξυλεία και για άλλες χρήσεις. «Η ανόρθωση των δασών μπορεί μακροπρόθεσμα να προσφέρει περισσότερα έσοδα και ποιοτικά προϊόντα και ταυτόχρονα βελτιώνει όλες τις λειτουργίες του δάσους», αναφέρεται στα συμπεράσματα, όπου τονίζεται μεταξύ άλλων πως η πρόβλεψη ανόρθωσης των αποψιλωτικά διαχειριζόμενων δασών υπάρχει σε νόμους αλλά δεν εφαρμόζεται συστηματικά ή εφαρμόζεται σε ένα μικρό βαθμό σε δημόσια δάση.
Όπως υπογραμμίζεται, η ξυλεία επαρκεί για τους παραδασόβιους πληθυσμούς, στους οποίους διατίθεται σε προνομιακή τιμή υπό την εποπτεία της Δασικής Υπηρεσίας. «Η μεγάλη ζημιά γίνεται από αυτούς που κάνουν εμπόριο από παράνομη υλοτομία», αναφέρεται στα συμπεράσματα της ημερίδας, την οποία χαρακτηρίζουν «ληστρική», καθώς προκαλεί μεγάλες καταστροφές, αφού γίνεται χωρίς σχεδιασμό και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την αναγέννηση του δάσους.
Η λαθροϋλοτομία, με δεδομένο τη συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση των οικονομικών των πολιτών, τείνει να αποτελέσει την σημαντικότερη αιτία καταστροφής των δασών μας, μετά τις πυρκαγιές. Οι λύσεις που προτείνονται για την αντιμετώπισή της, μέσα από τα συμπεράσματα, είναι ένα μείγμα πολιτικών αποφάσεων, αλλά και δραστηριοποίησης των πολιτών, ακόμη και των καταναλωτών ξυλείας για θέρμανση.
Η καταγγελία, δεν είναι ρουφιανιά
Για την αντιμετώπισή της προτείνεται αυξημένη φύλαξη από την δασική υπηρεσία αλλά και συμμετοχή των πολιτών. «Η καταγγελία δεν είναι ρουφιανιά», όπως τονίζεται, σημειώνοντας πως η δασική υπηρεσία δέχεται και εξετάζει και ανώνυμες καταγγελίες. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, απαραίτητη προϋπόθεση είναι το Κράτος να κατανοήσει την αξία του δάσους για την τοπική οικονομία και να αποφασίσει να στελεχώσει με όσο προσωπικό απαιτείται τις δασικές υπηρεσίες. Χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και δασοφύλακες που θα περιπολούν με μεγαλύτερη συχνότητα στο δάσος, μόνο από τύχη θα εντοπίζονται περιστατικά λαθροϋλοτομίας.
Η δασική υπηρεσία ελέγχει τα φορτηγά που μεταφέρουν ξυλεία αν έχουν δελτία αποστολής. Δεν πραγματοποιούνται έλεγχοι στις μάντρες καθώς δεν είναι ολοκληρωμένο το πλαίσιο ελέγχου της εμπορίας της ξυλείας. Το νομικό πλαίσιο ελέγχου της εμπορίας θα πρέπει να ολοκληρωθεί στην ΕΕ και στη χώρα μας. Οι έμποροι ξυλείας πρέπει να μπορούν, σε ολόκληρη την αλυσίδα προμήθειας, να προσδιορίζουν τους φορείς εκμετάλλευσης ή τους χονδρεμπόρους που προμήθευσαν την ξυλεία και τα προϊόντα ξυλείας.
Επίσης προτείνεται στους δευτερεύοντες δασικούς δρόμους η τοποθέτηση μπαρών ελεγχόμενης πρόσβασης οχημάτων, τις οποίες επιτρέπει ο νόμος, καθώς και το να ζητούν τιμολόγιο για την ξυλεία που αγοράζουν οι πολίτες το οποίο πιστοποιεί τη νομιμότητα της υλοτομίας.
Να σημειωθεί ότι η ημερίδα οργανώθηκε από τους Φίλους Περιβάλλοντος της Πιερίας, με θέμα την αειφορική διαχείριση των δασών και πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εκστρατείας ενημέρωσης των πολιτών για την παράνομη υλοτομία.
Τις επιστημονικές τους απόψεις (από τις οποίες εξήχθησαν και τα συμπεράσματα) παρουσίασαν οι Πέτρος Κακούρος, Δρ Δασολογίας, Συνεργάτης του Ελλ. Κέντρου Βιοτόπων (ΕΚΒΥ), ο Δημήτρης Μπούσμπουρας, Βιολόγος, Ερευνητής της Ελλ. Ορνιθολογικής Εταιρείας και ο Νίκος Γρηγοριάδης, Δρ Δασολογίας, Ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών.
Όπως υπογραμμίζεται, η ξυλεία επαρκεί για τους παραδασόβιους πληθυσμούς, στους οποίους διατίθεται σε προνομιακή τιμή υπό την εποπτεία της Δασικής Υπηρεσίας. «Η μεγάλη ζημιά γίνεται από αυτούς που κάνουν εμπόριο από παράνομη υλοτομία», αναφέρεται στα συμπεράσματα της ημερίδας, την οποία χαρακτηρίζουν «ληστρική», καθώς προκαλεί μεγάλες καταστροφές, αφού γίνεται χωρίς σχεδιασμό και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την αναγέννηση του δάσους.
Η λαθροϋλοτομία, με δεδομένο τη συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση των οικονομικών των πολιτών, τείνει να αποτελέσει την σημαντικότερη αιτία καταστροφής των δασών μας, μετά τις πυρκαγιές. Οι λύσεις που προτείνονται για την αντιμετώπισή της, μέσα από τα συμπεράσματα, είναι ένα μείγμα πολιτικών αποφάσεων, αλλά και δραστηριοποίησης των πολιτών, ακόμη και των καταναλωτών ξυλείας για θέρμανση.
Η καταγγελία, δεν είναι ρουφιανιά
Για την αντιμετώπισή της προτείνεται αυξημένη φύλαξη από την δασική υπηρεσία αλλά και συμμετοχή των πολιτών. «Η καταγγελία δεν είναι ρουφιανιά», όπως τονίζεται, σημειώνοντας πως η δασική υπηρεσία δέχεται και εξετάζει και ανώνυμες καταγγελίες. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, απαραίτητη προϋπόθεση είναι το Κράτος να κατανοήσει την αξία του δάσους για την τοπική οικονομία και να αποφασίσει να στελεχώσει με όσο προσωπικό απαιτείται τις δασικές υπηρεσίες. Χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και δασοφύλακες που θα περιπολούν με μεγαλύτερη συχνότητα στο δάσος, μόνο από τύχη θα εντοπίζονται περιστατικά λαθροϋλοτομίας.
Η δασική υπηρεσία ελέγχει τα φορτηγά που μεταφέρουν ξυλεία αν έχουν δελτία αποστολής. Δεν πραγματοποιούνται έλεγχοι στις μάντρες καθώς δεν είναι ολοκληρωμένο το πλαίσιο ελέγχου της εμπορίας της ξυλείας. Το νομικό πλαίσιο ελέγχου της εμπορίας θα πρέπει να ολοκληρωθεί στην ΕΕ και στη χώρα μας. Οι έμποροι ξυλείας πρέπει να μπορούν, σε ολόκληρη την αλυσίδα προμήθειας, να προσδιορίζουν τους φορείς εκμετάλλευσης ή τους χονδρεμπόρους που προμήθευσαν την ξυλεία και τα προϊόντα ξυλείας.
Επίσης προτείνεται στους δευτερεύοντες δασικούς δρόμους η τοποθέτηση μπαρών ελεγχόμενης πρόσβασης οχημάτων, τις οποίες επιτρέπει ο νόμος, καθώς και το να ζητούν τιμολόγιο για την ξυλεία που αγοράζουν οι πολίτες το οποίο πιστοποιεί τη νομιμότητα της υλοτομίας.
Να σημειωθεί ότι η ημερίδα οργανώθηκε από τους Φίλους Περιβάλλοντος της Πιερίας, με θέμα την αειφορική διαχείριση των δασών και πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο εκστρατείας ενημέρωσης των πολιτών για την παράνομη υλοτομία.
Τις επιστημονικές τους απόψεις (από τις οποίες εξήχθησαν και τα συμπεράσματα) παρουσίασαν οι Πέτρος Κακούρος, Δρ Δασολογίας, Συνεργάτης του Ελλ. Κέντρου Βιοτόπων (ΕΚΒΥ), ο Δημήτρης Μπούσμπουρας, Βιολόγος, Ερευνητής της Ελλ. Ορνιθολογικής Εταιρείας και ο Νίκος Γρηγοριάδης, Δρ Δασολογίας, Ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών.
ΠΗΓΗ.ΠΟΛΙΤΕΙΑ
