ΒΟΡΕΙΑ ΠΙΕΡΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ Το «κατόπιν ενεργειών μου» έγινε «πολιτική βούληση» και το ΚΑΤ Αιγινίου απομακρύνεται

To ΚΑΤ Αιγινίου – έχουμε τονίσει πολλές φορές – είναι μια κοινωνική δομή υγείας απολύτως απαραίτητη για τη Βόρεια Ελλάδα. Η επιλεγείσα θέση έχει να κάνει με την εύκολη προσβασιμότητα και φυσικά – αν και όποτε γίνει – θα ωφελήσει πολλαπλά (υπό προϋποθέσεις όμως) τον τόπο μας.
Η υπόθεση αυτή κουβαλάει βέβαια δύο βασικά αρνητικά χαρακτηριστικά. Το ένα είναι το άρρωστο «κατόπιν ενεργειών μου» του πρώην Υπουργού κ. Κωνσταντόπουλου που αδρανοποίησε Δήμο, πρώην Νομαρχία, Περιφέρεια και γενικά τους κοινωνικούς φορείς. Το δεύτερο είναι ο τρόπος κατασκευής. Το έργο θα γίνει με Σύμβαση Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) δηλαδή με ιδιωτική χρηματοδότηση που θα «ξεπληρωθεί» από το Δημόσιο σε 30-50 χρόνια. Θα χρειαστούν πολύπλοκες διαδικασίες αναζήτησης αναδόχου (με αποτέλεσμα βέβαια την επιλογή του πιο «κολλητού»), ενστάσεων και αναβολών επί χρόνια. Τελικά το Δημόσιο – δηλαδή εμείς – θα πληρώσει τελικά πολλαπλάσια χρήματα ενώ θα μπορούσε αντί του ιδιώτη να συνάψει αυτό το δάνειο και να το κατασκευάσει πιο σύντομα και πιο φθηνά.
Όμως πέρα από τη διαδικασία, στην ουσία το ΚΑΤ απομακρύνεται. Ο Δήμαρχος Πύδνας – Κολινδρού ακόμη αναρωτιέται στο Δημοτικό Συμβούλιο αν υπάρχει χωροταξικό πρόβλημα, κάτι που σημαίνει ότι δεν ασχολείται, αφού το ζήτημα αυτό έχει λυθεί προ πολλού από το ΓΠΣ Αιγινίου. Τελικά μαθαίνουμε ότι ο αρμόδιος Υπουργός δηλώνει ότι «υπάρχει πολιτική βούληση» και άρα επίκειται η δημοπράτησή του.
Η αλήθεια είναι ότι με την υπάρχουσα νομοθεσία απαιτούνται πολλές διαδικασίες από τον Τεχνικό Σύμβουλο και υπουργικές αποφάσεις για να γίνει η σχετική προκήρυξη και η επιλογή αναδόχου. Απαιτείται το λιγότερο ένας χρόνος.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα «κατόπιν ενεργειών μου» και τα «υπάρχει πολιτική βούληση» που έφεραν την Ελλάδα εδώ που είναι. Ο Δήμος οφείλει να παρακολουθεί το ζήτημα καθημερινά, αφού πρώτα κατανοήσει τις διαδικασίες, βήμα – βήμα. Κάθε ενέργεια ή απόφαση να παρακολουθείται και να ασκείται η ανάλογη πίεση ως θεσμικό όργανο.
Αν δεν συμβεί αυτό θα χαθούν κι άλλα χρόνια και ίσως το Νοσοκομείο να μην γίνει ποτέ. Και ας καταλάβουν οι (παλαιο) πολιτικοί ότι το ΚΑΤ (αν γίνει) δεν θα ανήκει σε κανέναν, παρά μόνο στο λαό της Βόρειας Ελλάδας.
Αιγίνιο 08 – 04 – 2011
Για την Παράταξη
Χρήστος Μπίτσης
Αντώνης Νταγλιούδης
Χρήστος Πρασκίδης