Μεταξύ άλλων κάνει λόγο για δημοσιονομική καταστροφή τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τις υπόλοιπες 16 χώρες της ευρωζώνης, σε περίπτωση εξόδου της Αθήνας από το κοινό νόμισμα και τονίζει πως μπορεί να μοιάζει εκ πρώτης όψεος, θετική, όμως θα είχε τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις στην ευρύτερη παγκόσμια οικονομίας.
Σύμφωνα με την έκθεση η υιοθέτηση της «νέας δραχμής» δεν είναι πλέον κάτι απίθανο, καθώς το ελληνικό πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί και τίποτε δεν είναι σίγουρο. Όπως τονίζει η Citi, αν ληφθεί υπόψη το σενάριο πως η Ελλάδα αποχωρεί από το ευρώ και εισάγει τη «δραχμή» με ισοτιμία 1 προς 1, τότε αυτόματα θα προχωρούσε σε υποτίμηση 40%, δεν θα έβρισκε δανεισμό, ενώ οι τράπεζες θα κατέρρεαν.
Συγγραφέας της είναι ο γνωστός οικονομολόγος, Willem Buiter, από τους λίγους, που από την πρώτη στιγμή είχε μιλήσει για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και για έξοδο από το ευρώ, ως λύση για την οικονομία της χώρας μας. Στο συγκεκριμένο κείμενο αναφέρει ότι η εισαγωγή ενός νέου νομίσματος, της Νέας Δραχμής, και μια μεγάλη υποτίμηση της αξίας του, θεωρείται μια αναγκαία, μερικές φορές ακόμα και μια επαρκής, συνθήκη για τη διατήρηση των ελληνικών οικονομικών. Προσθέτει ακόμα πως, μπορεί η συγκεκριμένη εξέλιξη να είναι «ευρω-θετική» με τη στενή αντίληψη των πραγμάτων, «φοβόμαστε όμως ότι θα ήταν οικονομική καταστροφή όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά επίσης για τις 16 χώρες-μέλη και ότι θα είχε επίσης σοβαρές οικονομικές και πολιτικές επιπλοκές για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρύτερης παγκόσμιας οικονομίας».
Υπό αυτές τις συνθήκες, «η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είναι πλέον αδιανόητη» και «είναι πιο πιθανή από ποτέ». Το ελληνικό πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί, σύμφωνα με τον κύριο Buiter, ο οποίος βλέπει το χρέος για φέτος στο 167% του ΑΕΠ (εαρινή πρόβλεψη Βρυξελλών στο 157,7%),και έλλειμμα 10% (τελευταία εκτίμηση Κομισιόν στο 9,5%). Εκτιμά, μάλιστα, ότι η απόκλιση στο έλλειμμα οφείλεται μόνο κατά 1/3 στην ύφεση, και μιλά για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που «δεν προχωρούν», για «έλλειψη ρεαλισμού στις προβλέψεις για έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις» και για απόσταση από το επιθυμητό 90%, σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στο rollover.
Θεωρεί ότι υπάρχει κόπωση λιτότητας στην Ελλάδα, όπως και κόπωση βοήθειας στις χώρες- μέλη του πυρήνα της Ευρωζώνης. Χαρακτηρίζει ανησυχητικό γεγονός τη διακοπή των συζητήσεων μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας, προσθέτοντας ότι «η αμοιβαία δυσπιστία και οι παρακινδυνευμένες κινήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ένα αποτέλεσμα που καμιά πλευρά δεν επιθυμεί».
Ο συγγραφέας της έκθεσης, ασκεί κριτική στην τρόικα μιλώντας για συνεχιζόμενη παρακινδυνευμένη πολιτική που ακολουθείται και από τις δύο πλευρές, η οποία μπορεί εύκολα να καταλήξει σε ένα αποτέλεσμα που καμία πλευρά δεν θα θέλει.
