Eurobank, σίγουρα θα έβαζε φρένο σε μία σκανδαλώδη ενέργεια που δημιουργεί το πλαίσιο για τη διαμόρφωση ολιγοπωλιακών συνθηκών στην εθνική οικονομία.
Η αλήθεια εκφράστηκε με τον πιο εύστοχο τρόπο στο ερώτημα που τέθηκε στον πρόεδρο της Alpha Bank κ. Γιάννη Κωστόπουλο από το Newsbomb και το Newscode. Δήλωσε ότι η συμφωνία συγχώνευσης μεταξύ των δύο τραπεζών αποσκοπεί ώστε «να ανοίξουν οι στρόφιγγες, στις οποίες πρέπει να υπάρχει νερό» ενώ σήμερα δεν υπάρχει.
Υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία για το ναυάγιο του τραπεζικού συστήματος της χώρας; Και μετά γεννιούνται μια σειρά ερωτημάτων: Τι έγιναν τα πακέτα κρατικών ενισχύσεων από την εποχή του Αλογοσκούφη; Πού πήγαν τα λεφτά; Τι έκανε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς πέρα από μια τυπική παρέμβαση για την αναστολή της διαπραγμάτευσης των μετοχών; Θα γίνει έρευνα για όσους κερδοσκόπησαν και κερδοσκοπούν εις βάρος των μικρο-επενδυτών; Λειτουργεί τίποτε σ’ αυτό το κράτος – μπάχαλο που επέφερε η «νέα Αλλαγή» του κ. Γιώργου Παπανδρέου;
Η αλήθεια κρύβεται πίσω από τη δειλή επανεμφάνιση του κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στις κάμερες αρκετή ώρα πριν από τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Τα μυστικά γι’ αυτή τη σκανδαλώδη συγχώνευση πριν από το κύκνειο άσμα αυτής της κυβέρνησης αποκαλύπτονται με τις διαρροές για το ρόλο, τις επαφές και τις διαπραγματεύσεις που είχε ο κ. Χάρης Παμπούκης, ένας από τους έμπιστους «κηπουρούς» του κ. Παπανδρέου, με τους «θείους» από το Κατάρ, όπως θα λέγαμε περιπαικτικά.
Καθίζηση
Μπροστά στην κατάρρευση των κεφαλαιοποιήσεων , τα stress test της Black Rock, το roll over των ελληνικών ομολόγων, τον όγκο των επισφαλειών, δύο από τις κύριες τράπεζες του ελληνικού συστήματος, οι Alpha Bank και η Eurobank προχώρησαν στην συγχώνευση τους και παράλληλα στην διεθνοποίηση τους μέσω Κατάρ. Οι οικογένειες Λάτση και Κωστόπουλου και οι διοικητικές τους πυραμίδες που σε προηγούμενες συνθήκες της εθνικής οικονομίας, θέλησαν να κρατήσουν την αυτοτέλεια και τα φέουδα τους, τώρα κινήθηκαν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.
Τα 3 μέρη που συμμετέχουν στο νέο σχήμα, εκτιμάται ότι έχουν βγει κερδισμένοι από το deal. Η Alpha Bank συμμετέχει με premium της τάξης του 24%, το Κατάρ με εντυπωσιακό discount στο κεφάλαιο του 2,1 δισ. ευρώ και η οικογένεια Λάτση , λύνει τα περίπου καταστροφικά για την Eurobank σε επισφάλειες και έκθεση στα ελληνικά ομόλογα, πολύ πριν μάλιστα ολοκληρωθούν τα συμπεράσματα και πραγματοποιηθούν οι έλεγχοι της Black Rock, διατηρώντας μάλιστα ένα υψηλό ποσοστό στο νέο σχήμα της τάξης του 13%.
Αρχίζουν τα «όργανα»
Τα ερωτήματα είναι τι θα επακολουθήσει. Και κυρίως ποια θα είναι η αντίδραση, του παραμένοντος ως πιο ισχυρού ομίλου για τα ελληνικά δεδομένα, ομίλου της Εθνικής Τράπεζας, αλλά και ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του ομίλου της Πειραιώς, της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου από πλευράς Δημοσίου ή της Μαρφίν (του γνωστού μας Βγενόπουλου).
Το κρίσιμο από τη συμφωνία Alpha-Eurobank - Κατάρ, είναι ότι με τον τρόπο αυτό αυξάνεται η κεφαλαιοποίηση των τραπεζών και βελτιώνεται το κλίμα για το Χρηματιστήριο, αλλά μέχρι εκεί.
Εντονες είναι οι συζητήσεις και οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το κατά πόσον τέτοιου τύπου εξελίξεις θα ενισχύσουν την ελληνική επιχειρηματικότητα ή αντίθετα η διεθνοποίηση των ελληνικών τραπεζών θα οδηγήσει σε καθεστώς εκβιασμών και τις ελληνικές επιχειρήσεις , προκειμένου να εξαγορασθούν μέρος ή ολόκληρες από πολυεθνικές ή ξένες εταιρείες.
Κυβερνήσεις χωρίς εξουσία
Σε κάθε περίπτωση εάν τα δεδομένα διαμορφωθούν, όπως το σημερινό deal, τα περιθώρια του ελληνικού κράτους και η αποφασιστική αρμοδιότητα των ελληνικών κυβερνήσεων αι στο επίπεδο αυτό , περιορίζονται σημαντικά.
Το deal Alpha Bank - Eurobank – Κατάρ, θα σημάνει σε μια πρώτη φάση , αυτό που δεν ομολογήθηκε ευθαρσώς στη συνέντευξη τύπου , που έδωσαν οι διοικήσεις των δύο τραπεζών , με δεδομένο ότι δεν εμφανίσθηκε εκπρόσωπος του Κατάρ.
Ο περιορισμός των υποκαταστημάτων τους στο μισό, περίπου στα 1300 , σε 8 χώρες. Στη συνέχεια, ομολογήθηκε σε ερώτηση μάλιστα του Newscode.gr, τόσο από τον κ. Κωστόπουλο, όσο και από τον κ. Νανόπουλο , ότι η συγχώνευση κατά κανένα τρόπο δεν σημαίνει ότι θα υπάρξουν διευκολύνσεις και προθυμία στις δανειοδοτήσεις προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Δεν δείχνει ότι θα υπάρξει στο άμεσο μέλλον κάποια επιστροφή των εγγυήσεων, τουλάχιστον μέχρι το 2014 που είναι η συμβατική υποχρέωση, προς το δημόσιο που έχουν παραχωρηθεί προς τις δύο τράπεζες, προκειμένου να καλυφθούν, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε μια απευθείας ενίσχυση με ρευστό από το κράτος, προς τις επιχειρήσεις, οι οποίες παρά τέτοιου τύπου συγχωνεύσεις τραπεζών, θα μείνουν σε ομηρία της ύφεσης, των υψηλών επιτοκίων και της ανυπαρξίας ρευστότητας, στο σύστημα της ελληνικής οικονομίας.
Αβοήθητες οι ελληνικές επιχειρήσεις
Οι ελληνικές επιχειρήσεις δηλαδή, θα συνεχίσουν να πιέζονται στην τροχιά της χρεοκοπίας, απολύτως αβοήθητες, αφού οι εγγυήσεις που θα μπορούσε να παράσχει το ελληνικό δημόσιο, έχουν εξαντληθεί με κατεύθυνση τις τράπεζες.
Επίσης είναι κρίσιμο ζήτημα, που δεν έχει σαφή απάντηση και μάλλον αρνητική προοπτική, το γεγονός ότι μετά την ενίσχυση της ρευστότητας τους οι τράπεζες, με τι επιτόκιο θα δανείζουν το ελληνικό δημόσιο αλλά και τις ελληνικές επιχειρήσεις . Όπως μέχρι πρότινος που δανείζονταν από την ΕΚΤ , με 1% επιτόκιο και δάνειζαν το μεν δημόσιο με 5% και τις επιχειρήσεις με 15%, εξαντλώντας τα όρια της τοκογλυφίας ή θα υπάρξει πιο αναπτυξιακό και επενδυτικό μοντέλο από τις τράπεζες, που θα συνεχίσουν να «μιλούν ελληνικά» ;
Ομολογιακό από το Κατάρ
Υπάρχουν ήδη από σήμερα κάποιες εκφρασμένες ανησυχίες, από ανθρώπους που γνωρίζουν το τραπεζικό παρασκήνιο, σύμφωνα με τις οποίες το ομολογιακό δάνειο των 500 εκατ από το Κατάρ , θα εξυπηρετήσει σαν διαδικασία τις διοικήσεις των τραπεζών για τα μπόνους τους και κάποιους καλούς πελάτες τους, προκειμένου να μετακινούν κεφάλαια προς το Κατάρ, σε μια λογική εξόφλησης του δανείου, προκειμένου αυτά να είναι διασφαλισμένα εκεί , σε μια περίπτωση που η Ελλάδα χρεοκοπήσει και με δεδομένο ότι η Κύπρος που έπαιζε τέτοιο ρόλο, βρίσκεται πλέον και η ίδια σε πολύ αρνητική οικονομική συγκυρία
Συμπερασματικά η συγχώνευση και η εμπλοκή του Κατάρ δημιουργεί κλίμα αισιοδοξίας και οι τραπεζίτες αρχίζουν και πάλι να μιλούν για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπως και την εποχή της μεγάλης «φούσκας» για την Ελλάδα του 1998- 2001, αλλά από μόνες τους οι εξελίξεις για τις επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά και την ελληνική οικονομία δεν σημαίνουν τίποτα το θετικό.
Όσον αφορά στα πανηγύρια των καταχρεωμένων ΜΜΕ για τον φιλέλληνα εμίρη του Κατάρ που στηρίζει το τραπεζικό σύστημα, ας μη γελιόμαστε. Δεν το κάνει για τη χαμένη τιμή της κελεμπίας του. Όλο και κάτι θα κερδίσει…
