Η Δημοτική Χορωδία Λιτοχώρου αποφάσισε να τιμήσει έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες , τον κ. Χρήστο Λεοντή. Έτσι στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου θα παρουσιάσει το επίκαιρο έργο του “Καταχνιά” την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011 και ώρα 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Λιτοχώρου, υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας.
Λίγα λόγια για το έργο
Το πρώτο ολοκληρωμένο έργο του - πολύ νέου τότε - συνθέτη Χρήστου Λεοντή, βασισμένο στη γραφή του σπουδαίου λαϊκού ποιητή Κώστα Βίρβου που έχει ως θέμα του το τρίπτυχο "Κατοχή - Αντίσταση - Απελευθέρωση". Κυκλοφόρησε το 1964 με ερμηνευτές τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μαρινέλλα, καθώς και τη χορωδία Κορίνθου υπό τη διεύθυνση του Αλέκου Παπαγιαννόπουλου.
Ο Βίρβος αρχικά είχε γράψει το έργο με το σκεπτικό να το δώσει στον Μίκη Θεοδωράκη, ωστόσο άλλαξε εταιρεία και ο Μάκης Μάτσας του ζήτησε μήπως έχει τίποτε για δύο νέους συνθέτες, τον Χρήστο Λεοντή και τον Μάνο Λοΐζο. Οι δυο τους συμμετείχαν στη θεατρική παράσταση «Μαγική πόλη» που είχε ανέβει το καλοκαίρι του 1963 με τη συμμετοχή του Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι και διηύθυναν από ένα δικό τους τραγούδι. Ο Βίρβος την παρακολούθησε κι επέλεξε τον Λεοντή, οπότε του έδωσε να δει το έργο κι εν συνεχεία αν γινόταν να το μελοποιήσει.
Ο συνθέτης ενθουσιάστηκε κι άρχισε να το δουλεύει αμέσως, ωστόσο του πήρε αρκετό καιρό για να το τελειώσει. Όταν το άκουσαν οι υπεύθυνοι της τότε ODEON (μετέπειτα MINOS) ικανοποιήθηκαν απολύτως κι έβαλαν μπρος την ηχογράφησή του. Τότε, ο στιχουργός πρότεινε για ερμηνευτές τον Καζαντζίδη και τη Μαρινέλλα, πιστεύοντας πως μόνον αυτοί οι δυο θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν την τότε πανίσχυρη Columbia που είχε καθιερώσει το έντεχνο λαϊκό τραγούδι με «μπροστάρη» τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Τις διορθώσεις των πεζών σημειώσεων έκανε ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ενώ ο Δημήτρης Μυράτ επελέγη για τα αφηγηματικά μέρη.
Πρόκειται πραγματικά για ένα ντοκουμέντο που σχετίζεται με μια πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που την έζησε από κοντά. Οι ερμηνείες του Καζαντζίδη και της Μαρινέλλας είναι συγκλονιστικές, με αποκορύφωμα το «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια», την «Πείνα» και το «Γιατί να γίνω μάνα». Άψογη η αφήγηση του Δημήτρη Μυράτ, καθώς επίσης και η παρουσία της χορωδίας.
