Αυτά είναι δύο από τα πολλά παραδείγματα στο ποδόσφαιρο όπου γνωστοί ποδοσφαιριστές μεταπήδησαν σε μισητές, στις πρώην τους, ομάδες, προκειμένου να φροντίσουν, όπως αυτοί κρίνουν σωστό, για ένα καλύτερο μέλλον και παράλληλα οι ομάδες να ενισχυθούν.
Δεν έχω ιδέα τι γίνεται στο εξωτερικό, αλλά στην Ελλάδα αυτή η λογική ακολουθείται και στην πολιτική, λες και είναι το ίδιο πράγμα.
Προφανώς οι ιδεολογίες για τους πολιτικούς είναι απλά το «όπιο του λαού».
Προφανώς ο Σαμαράς δεν έχει πλέον ενδοιασμούς στο να καλέσει στο κόμμα του ανθρώπους με τους οποίους έχει κάθετες διαφωνίες σε πολλά σημαντικά θέματα.
Το θέμα είναι να νικηθεί η Αριστερά και μπροστά σ’αυτό το ενδεχόμενο, ο πιο γλοιώδης και τραγικός πολιτικός της μεταπολίτευσης δεν πτοείται από καμιά κωλοτούμπα. Το μαγείρεμα για το πιο αηδιαστικό μόρφωμα της δεξιάς ξεκίνησε:
