Κάναμε το πρώτο βήμα, σηκωθήκαμε από τους καναπέδες, βγήκαμε στις πλατείες και διαμαρτυρηθήκαμε. Δεν φθάνει μόνο αυτό. Δεν θα κάνουν πίσω επειδή δείχνουμε την αγανάκτησή μας. Μας φοβούνται μεν και μας υπολογίζουν αλλά όσο είμαστε ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΟΙ ξέρουν πως δεν κινδυνεύουν πολύ, παρά μόνο σε περίπτωση που συμβεί κάποιο “ξέσπασμα” που δεν θα μπορέσουν να ελέγξουν.
Χρειάζεται λοιπόν να εκμεταλλευτούμε το καλοκαίρι και να τους κάνουμε έκπληξη: να γεμίσουμε την ελλάδα με τοπικές πολιτικές οργανώσεις. Να αυτο-οργανωθούμε πολιτικά. Και όταν θα πέσει η καλοκαιριάτικη ζέστη να μας ξαναβρούν μπροστά τους, αλλά οργανωμένους.
Επρεπε ήδη να τις έχουμε φτιάξει αυτές τις οργανώσεις. Τώρα, με την εκποίηση της δημόσιας δηλαδή της κοινής μας περιουσίας, έχουμε έναν ακόμη ισχυρό λόγο. Και ένα σύνθημα-προμετωπίδα έτοιμο: “ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΩ”.
Πρέπει να βρούμε το κουράγιο όλοι, να παλαίψουμε την κατάθλιψη που νιώθουμε και να εκμεταλλευθούμε το ότι γνωριστήκαμε πια στις πλατείες και επικοινωνήσαμε. Να καλέσουμε όσους ξέρουμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες για να στήσουμε πολιτικές οργανώσεις. Με δημοκρατία πραγματική. Που δεν θα έχουν ένα ενιαίο κέντρο, αλλά θα λειτουργούν σαν “αντάρτικο” πολιτικό. Που θα αποτελέσουν ένα δίχτυ οργάνωσης πολιτικής του λαού, χωρίς ηγέτες-αυτοκράτορες που τα ξέρουν όλα αυτοί και τα αποφασίζουν όλα αυτοί.
Εχουμε ανάγκη από τοπικές πολιτικές οργανώσεις. Πείτε το αυτοοργάνωση. Πείτε το πολιτικό σύλλογο, πολιτικό όμιλο, πολιτική εταιρεία, ομάδα πολιτών, πείτε το όπως θέλετε. Για να τα βγάλουμε πέρα όμως με αυτούς που έχουμε να κάνουμε χρειαζόμαστε οργάνωση. Οργανώσεις πολιτικές. Ωστε να κατεβαίνουμε στις πλατείες οργανωμένοι και με σχέδιο. Με σχέδιο που θα το έχουμε συζητήσει στα πολιτικά μας εντευκτήρια των πολιτικών μας οργανώσεων.
Με 150 ευρώ το μήνα, ίσως και 100, βρίσκουμε να νοικιάσουμε οπουδήποτε έναν χώρο. Αλλος θα φέρει καρέκλες, άλλος ένα παλιό ψυγείο, έναν παλιό υπολογιστή, έναν πάγκο. Ολα θα βρεθούν. Αρκεί να κάνουμε το πρώτο βήμα, τοπικά ο καθένας, στην πόλη του, στη γειτονιά του.
Εχουμε ήδη αργήσει πολύ.
Πρέπει να βρούμε τρόπο να ακυρώσουμε αυτό το ξεπούλημα της κοινής μας περιουσίας. Πριν συμβεί. Και θα τον βρούμε συζητώντας μεταξύ μας μέσα στις πολιτικές μας οργανώσεις.
Και θα τον εφαρμόσουμε.
Οργανωμένα.
