O Ανδρέας ο Λοβέρδος εξελίσσεται στο κοινωνικό πρότυπο του εκσυγχρονιστήτης χώρας και της πορείας της προς το μέλλον. Ενσαρκώνει τον άνθρωπο που προκειμένου να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του είναι έτοιμος να πει και να κάνει οτιδήποτε, να πατήσει επί πτωμάτων, να συκοφαντήσει, να πει ψέματα με τον ίδιο τρόπο που θα έλεγε κάποιος την πιο απλή αλήθεια. Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του ανθρώπου: “αυτές είναι οι αρχές μου και αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες”. Πάνω απ’ όλα όμως ξεκαθαρίζει το τοπίο. Ότι δηλαδή, ο νεοφιλελευθερισμός, ο τροϊκανισμός, η ανθρωποφαγία, ο εκσυγχρονισμός, ο αριβισμός, ο νεποτισμός και...
άλλες ευγενείς έννοιες, είναι πλευρές του ίδιου νομίσματος. Η μία συμπληρώνει την άλλη.
Ο γίγαντας της σκέψης Αντρέας διέγνωσε ότι την κρίση έφεραν… “Το 1 εκατ. υπάλληλοι που ταλαιπωρούν τους 10 εκατ. Έλληνες έφερε τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα”. Τώρα το πως γίνεται τότε η κρίση να είναι πανευρωπαϊκή και όχι μόνο… θα μας το αποκαλύψει άλλη φόρα.
Είναι πλέον φανερό ότι η ζυγαριά έγειρε. Δεν είναι πια οι ακροδεξιοί του Λ’ΑΟΣ που στηρίζουν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά το ΠΑΣΟΚ που ενστερνίζεται την μία μετά την άλλη τις σκοτεινές “αξίες” της ακροδεξιάς και δεξιάς μαζί και την χουντική ρητορεία για την μεταπολίτευση. Οι αριβίστες που παρίσταναν τους φιλολαϊκούς “σοσιαλιστές” για να βρίσκονται στην εξουσία, πετάνε τη μάσκα και μας αποδεικνύουν πόσο μεγάλη λέρα πρέπει να είσαι για να κυβερνάς γαλέρα. Όσοι έφτιαξαν το διεφθαρμένο σύστημα, σήμερα το κατεδαφίζουν για να φτιάξουν ένα ακόμα πιο διεφθαρμένο ελπίζοντας να παραμείνουν στον αφρό. Όχι. Ο Λοβέρδος δεν είναι η εξαίρεση, όπως δεν είναι και ο Πάγκαλος. Είναι πρωτοπόροι της λογικής εξέλιξης του ΠΑΣΟΚ. Είναι εικόνες από το μέλλον που φιλοδοξεί την επανάληψη του πιο σκοτεινού παρελθόντος. Την εποχή της πιο άγριας συσσώρευσης του πλούτου που γνώρισε η σύγχρονη ανθρωπότητα την εποχή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης ή την εποχή των τσιφλικάδων για την Ελλάδα. Κάντε υπομονή και έρχονται και άλλοι πίσω από τον Λοβέρδο με πρώτη την Αννούλα.
Ο Αντρέας μας δεν παρέλειψε μαζί με τον νεοφιλελεύθερο κανιβαλισμό να υιοθετήσει και την χρυσαυγήτικη ανάλυση για την μεταπολίτευση… “Διότι στη μεταπολιτευτική Ελλάδα η αξία της ζωής είναι μόνο αν είσαι αριστερός. Αν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο μέρες”. Έλεγα κι εγώ…. Γιατί περνάω τόσο καλά…;
