Στα Χριστούγεννα που πέρασαν, γεννήθηκε μια αχτίδα ελπίδας, όχι μιας ακόμη ελπίδας που είναι προορισμένη για να πεθάνει, αλλά μια αχτίδα ελπιδοφόρας Ζωής. Τώρα, το αν μπορούμε να κερδίσουμε και στη συνέχεια από αυτή την ελπίδα, από εμάς εξαρτάται.
Την πρωτοχρονιά, αυτήν του 2012, ξημερώνει μια καινούργια μέρα ενός καινούργιου χρόνου, που στα μάτια μας δεν μοιάζει ελπιδοφόρος αλλά, πού ξέρετε; Μπορεί και να γεννήσει μια ελπιδοφόρα περίοδο. Από εμάς εξαρτάται.
Αυτή τη χρονιά, ας μη συνεχίσουμε να πετάμε τις πέτρες του αναθέματος και της αποστροφής. Δεν έχει νόημα... Από εμάς εξαρτάται να «πετάξουμε» και καμιά ιδέα στροφής και αναστροφής. (Το ευκολότερο είναι να πετάμε πέτρες, να αποποιούμαστε καθένας μας τις όποιες δικές μας μικρές ή μεγάλες ευθύνες. Το δυσκολότερο είναι να ...μάθουμε να σκεφτόμαστε).
Στο χέρι μας είναι να μαζέψουμε τις πέτρες της καταστροφής που προκάλεσε η εφήμερη «ευημερία» του παρελθόντος για να χτίσουμε το καινούργιο του παρόντος. Και του μέλλοντος. Από εμάς εξαρτάται.
Το 2012 θα είναι γεμάτο από προσπάθειες – τρόπους αλλά και από δικαιολογίες. Η αδιαφορία είναι εκείνη που ψάχνει για δικαιολογίες. Η αγάπη είναι εκείνη που πάντα προσπαθεί, που πάντα ψάχνει να βρει τρόπους για να βοηθήσει εκείνον που αγαπά, να βοηθήσει τους άλλους, να βοηθήσει τον τόπο.
Το 2012 εξαρτάται και από όλους εμάς!
Χρόνια πολλά με υγεία
Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός
Δημοσιογράφος
Ειδικός Συνεργάτης
τού Δημάρχου Δίου-Ολύμπου
