Ν. 3869/2010: Οι ενστάσεις των τραπεζών στο
δικαστήριο.
Οι τράπεζες με την
απόφαση υπαγωγής του δανειολήπτη στο Ν. 3869/2010 υποχρεώνονται συνήθως σε
μεγάλο κούρεμα της απαίτησής τους. Στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τη ζημία
που θα υποστούν, επικαλούνται στο Δικαστήριο μία σειρά από ενστάσεις, με τις
οποίες επιδιώκουν την απόρριψη της αίτησης. Οι ενστάσεις αυτές προτείνουν την
έλλειψη άλλοτε των τυπικών και άλλοτε των ουσιαστικών προϋποθέσεων, που πρέπει
να συντρέχουν για υπαχθεί ο οφειλέτης στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Ειδικότερα, οι συνηθέστερες από τις ενστάσεις αυτές είναι οι κάτωθι:
Η έλλειψη στο δικόγραφο της αίτησης σαφούς αιτήματος διάσωσης της μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη.
Ακόμη
και εάν εκ παραδρομής παραλείφθηκε να αναγραφεί στο δικόγραφο σαφές αίτημα
διάσωσης της μοναδικής κατοικίας του δανειολήπτη, η ένσταση της τράπεζας δεν
είναι βάσιμη, εφόσον σύμφωνα με τις διατάξεις των αρθ. 216 και 747 ΚΠολΔ δεν
απαιτείται πανηγυρική διατύπωση του αιτήματος και μπορεί να περιέχεται
οπουδήποτε στο δικόγραφο, γιατί δεν καθορίζεται από το νόμο η παράθεσή του σε
ορισμένη θέση ή σειρά, αρκεί μόνο να διατυπώνεται σαφώς. Πιο συγκεκριμένα,
αρκεί στην ένδικη αίτηση να γίνεται σαφής και ειδική αναφορά στο ότι το
περιγραφόμενο ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος, να
προσδιορίζεται η αξία του ακινήτου επακριβώς και να προτείνεται ένα σχέδιο
ρύθμισης της οφειλής που να λαμβάνει υπόψη τη διάσωση της μοναδικής κατοικίας.
Εκτός
αυτού, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθ. 744, 745, 751 ΚΠολΔ, ο
ιδιόρρυθμος χαρακτήρας της εκούσιας δικαιοδοσίας ως μέσο προστασίας κυρίως
δημόσιας εμβέλειας συμφερόντων, ο οποίος επιβάλλει την ενεργό συμμετοχή του
δικαστή στη συλλογή, διερεύνηση και αξιολόγηση του πραγματικού υλικού της
δίκης, επιτρέπει τη δυνατότητα συμπλήρωσης με τις προτάσεις, στο δε
ειρηνοδικείο και προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (αρθ. 115 παρ. 3
ΚΠολΔ) εκείνων των στοιχείων της αίτησης που αναφέρονται στο άρθρο 747 παρ. 2
ΚΠολΔ, επομένως και του αιτήματος αυτής.
Η μη αναγραφή στην αίτηση ενός συνολικού σχεδίου διευθέτησης των οφειλών αλλά χωριστού σχεδίου συμβιβασμού για κάθε πιστωτή.
Ο ισχυρισμός δεν ευσταθεί, αρκεί να
έχει ενσωματωθεί στην αίτηση τέτοιο σχέδιο, στο οποίο περιέχονται οι απαιτήσεις
κάθε πιστώτριας τράπεζας και ο προτεινόμενος τρόπος εξόφλησής τους με
προσδιορισμό των επί μέρους καταβολών κατά αριθμό μηνιαίων δόσεων και ποσό.
