Αντίο και ευχαριστούμε για την χοληστερίνη!!!!! :)
Ήταν 28 του Φλεβάρη του 1980 όταν στην Κατερίνη, στην Φιλελλήνων 1, απέναντι από την ιστορική Εκάβη, εγκαινιάστηκε η ψησταριά του Τάσου Τσανάκα. Ένα ξεκίνημα χωρίς τυμπανοκρουσίες και πολλά λόγια, αλλά με πολύ μεράκι, με όρεξη για δουλειά και συγχρόνως αγωνία για τη συνέχεια. Και η συνέχεια μπορεί να ήταν δύσκολη αλλά στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία.
Η ψησταριά του Τσανάκα μετρά 33 χρόνια ζωής στην πόλη μας. Μια από τις ελάχιστες εναπομείναντες, ελληνικές, οικογενειακές, κλασικές ψησταριές με τον ίδιο ιδιοκτήτη.
Το ψητό κατσίκι του Τάσου, σε μια σταθερή πορεία δεκαετιών, άφησε τη δική του σφραγίδα στις προτιμήσεις των πελατών.
Η επιτυχία, όπως μας αφηγείται ο ίδιος , συνίσταται στην ποιότητα του κρέατος, στα συστατικά, στο ψήσιμο, ακόμη και στο τρόπο που κόβεται και σερβίρεται στον πελάτη. Ένα πελατολόγιο που παρέμεινε σταθερό από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του καταστήματος έως σήμερα. Στην πορεία κάποιοι έφυγαν, επιχείρησαν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό, σύντομα όμως επέστρεψαν και πάλι εκτιμώντας τη γεύση, τη νοστιμιά. Δεν είναι τυχαίο πως τα ψητά του Τάσου γεύτηκαν υπουργοί, βουλευτές, πολιτευτές, δήμαρχοι, νομάρχες, καλλιτέχνες και ένα τεράστιο, επώνυμο και ανώνυμο, πληθυσμιακό κομμάτι της Πιερίας και όχι μόνο.
Ο Τσανάκας διατήρησε μια επιχείρηση με πολύ υπομονή, με αγάπη, με μεγάλο κοστολόγιο, με απαράβατο ωράριο, με σεβασμό στον κόσμο, με άγχος και αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα. Πολλές φορές, μου εξομολογήθηκε, το κέρδος θυσιάστηκε για την ποιότητα. Η καθολική αναγνώριση της προσπάθειας όμως αποτελεί γι αυτόν τη μεγαλύτερη αξία.
Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια το άσπρο πουκάμισο και το μαύρο παντελόνι συνόδευαν τη ζωή του στην ψησταριά. Τυπικός στην παραμικρή λεπτομέρεια, αυστηρός στο προσωπικό του δεν άφηνε να φύγει τίποτα από την κουζίνα χωρίς την επίβλεψη του.
Ένας σωστός επαγγελματίας συνταξιοδοτείται. Στήριγμα του όλα αυτά τα χρόνια η αγαπημένη του σύζυγος, το ακούραστο κορίτσι που στάθηκε το δεξί του χέρι σε κάθε στιγμή που βίωναν καθημερινά στο μαγαζί.
Στην παράδοση του Έλληνα υπάρχουν κάποια στοιχεία που παραμένουν αναλλοίωτα, άφθαρτα όσο κι αν κάποιοι επιθυμούν την εξαφάνιση τους. Ο Τάσος παρέμεινε παραδοσιακός και αναλλοίωτος γι’ αυτό και αποχωρεί επιτυχημένος.
Τον τελευταίο καιρό χάσαμε πολύτιμα πρόσωπα και πράγματα στη ζωή μας. Η απουσία των γεύσεων του Τσανάκα έχει κι αυτή τη δική της σημασία και ιδιαιτερότητα. Όμως όσα χρόνια κι αν περάσουν δύσκολα θα φύγει από την όσφρηση μας η ευωδία των ψητών του.
Τάσο σε ευχαριστούμε για τις νόστιμες και όμορφες στιγμές που μας προσέφερες όλα αυτά τα χρόνια. Υγεία και ευτυχία σε σένα και την οικογένεια σου.
