Το χαρτονόμισμα πρέπει να πάει βόλτα στην αγορά. Με την φράση αυτή θυμάμαι ένας καθηγητής προσπαθούσε να μας εξηγήσει την αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος που ζητά αποταμίευση για τη εξασφάλιση διαθεσίμων κεφαλαίων και ταυτόχρονα κατανάλωση, αφού και τα δύο είναι απαραίτητα για την ενίσχυση των βασικών πυλώνων της οικονομίας.
Αυτό είναι ένα χαρτονόμισμα μας έλεγε, δείχνοντάς το ανοιγμένο με τα χέρια τεντωμένα εμπρός. Δεν έχει σημασία πόσα τέτοια έχει το κράτος φυλαγμένα στα σεντούκια του. Σημασία έχει πόσες φορές την ημέρα αλλάζει χέρια κάθε ένα από τα χαρτονομίσματα που έχουμε.
Πράγματι με το ΦΠΑ στο 23%, κάθε τρεις φορές που αλλάζει χέρι ένα οποιοδήποτε χαρτονόμισμα, πάει το μισό στο Κράτος, με τη μορφή του έμμεσου φόρου και αυτό με τη σειρά του το ξαναβάζει στην κυκλοφορία με την μορφή μισθών, κοινωνικών παροχών και έργων και με τον τρόπο αυτό ξαναγυρίζει στα χέρια μας για να ένα καινούργιο γύρο ανταλλαγών. Ο κύκλος αυτός καθορίζει και την ποιότητα της ζωής μας. Αργός κύκλος σημαίνει φτώχια, ελεγχόμενος ευμάρεια και...
ανεξέλεγκτος, πληθωρισμός.
Παράλληλα η αποταμίευση του ατομικού οικονομικού πλεονάσματος θα πάει στις τράπεζες που θα την διαθέσουν για την ενίσχυση και διευκόλυνση της παραγωγής και του εμπορίου και ταυτόχρονα θα φορολογηθεί και ο φόρος θα επιστρέψει και πάλι στην κυκλοφορία μέσω του κράτους, με τον τρόπο που περιγράψαμε πιο πάνω.
Και τα δύο είναι απαραίτητα και σε όλες τις ευνομούμενες πολιτείες, συνυπάρχουν και ισορροπούν. Η συνταγή είναι απλή. Η κατανάλωση φορολογείται έμμεσα με τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) και η αποταμίευση άμεσα με την Δήλωση Φορολογίας Εισοδήματος. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουμε ένα αποδεκτό βιοτικό επίπεδο για τον Λαό και ενισχύουμε τους βασικούς τομείς της οικονομίας ώστε η λειτουργία της να επιτρέπει τις απαραίτητες αμφίδρομες δράσεις.
Στον τόπο τον δικό μας όμως όπου επικρατούν η φαιδρότητα, η προχειρότητα, η τσαπατσουλιά, η άγνοια, η απάτη και η παλιανθρωπιά συμβαίνουν στο όνομα του καπιταλισμού τα εξής παράδοξα.
Ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων που μας παίρνει με κάθε τρόπο το Κράτος σπαταλιέται για εξαγορά συνειδήσεων και τσεπώνεται από τα πάσης φύσεως κλεφτρόνια και λαμόγια και έτσι ένα μικρό μόνο μέρος ξαναμπαίνει στην κυκλοφορία της αγοράς.
Περικόπτονται τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων με αποτέλεσμα τον περιορισμό της κυκλοφορίας του χρήματος που έχει σαν αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας ενώ ταυτόχρονα πλήττονται η παραγωγική διαδικασία και το εμπόριο, με ότι άλλο κακό αυτό συνεπάγεται (κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία κλπ)
Η κατανάλωση φορολογείται δύο φορές. Έμμεσα με τον ΦΠΑ και άμεσα με την δήλωση εισοδήματος, αφού δεν αφαιρείται από την φορολογητέα ύλη ολόκληρο το ποσό που πάει στην κατανάλωση, γεγονός που αποτελεί απαράδεκτη αδικία κατά των ασθενεστέρων οικονομικά ενώ παράλληλα αφαιρεί χρήμα από την κυκλοφορία της αγοράς.
Οι πρόσφατες τσαπατσουλιές τρομάξανε τα λεφτά της αποταμίευσης που σηκωθήκανε και φύγανε για να γλιτώσουνε από την καταιγίδα που φτιάξανε ανοήτως κάποιοι σκιτζήδες που παριστάνουν τους ειδικούς και τους πολύξερους.
Το παράδοξο είναι ότι αυτή η λανθασμένη πρακτική η οποία εκτός της βλάβης που προκαλεί στην οικονομία του τόπου πλήττει άδικα και ανάλγητα κυρίως τα χαμηλά εισοδήματα και υποβαθμίζει μέχρι ένδειας την ποιότητα της ζωής των πτωχών, εφαρμόζεται εδώ και τρεις δεκαετίες από κυβερνήσεις οι οποίες αυτοαποκαλούνται χωρίς αιδώ και γνώση Σοσιαλιστικές.
Θυμάμαι στην εποχή του πρώτου επαναστατικού ΠΑΣΟΚ, υπουργό των οικονομικών να λέει «ακόμη και αν πληρώσουμε εργάτες να ανοίγουν τρύπες στην άμμο και μετά να τις κλείνουν, ωφελείται η γενικότερη οικονομία του τόπου». Αυτό έκαναν τότε, τρύπες στη άμμο άνοιγαν αλλά το έκαναν με δανεικά τα οποία τώρα πρέπει να πληρώσουμε.
Και ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και το ΠΑΣΟΚ ωρίμασε και έγινε εκσυγχρονιστικό σε βαθμό τέτοιο που μάζεψε όλα τα λεφτά του κοσμάκη με το τέχνασμα του χρηματιστηρίου, καταβρόχθισε τα Ευρωπαϊκά κονδύλια και μας φόρτωσε με πρόσθετα χρέη που στη συνέχεια τα έκρυψε με την βοήθεια της γνωστής τράπεζας της CIA, για να τα βρούμε κι αυτά τώρα μπροστά μας και να μην ξέρουμε από πού μας ήλθανε.
Και τώρα ξαναήλθε το ΠΑΣΟΚ στη νέα του έκδοση, χωρίς προσωνύμιο αυτή τη φορά, για να μας ξανασώσει με την ίδια αποτυχημένη συνταγή. Μάζεψαν τα λεφτά από την αγορά για να περιορίσουν δήθεν το έλλειμμα που βρήκαν από τους προηγούμενους στο μισό, τα ρίξανε στη μαύρη τρύπα για να στομώσει αλλά που αυτή, άκολη γαρ και το έλλειμμα παρέμεινε το ίδιο. Υστέρησαν μας λένε τα έσοδα. Τους το είπαν όλοι οι άλλοι στη Βουλή ότι θα συμβεί και δεν τους πίστεψαν γιατί έτσι συνηθίζεται. Εντάξει, δεν πίστεψαν την αντιπολίτευση δεν ρώταγαν πιο πέρα. Δεν είχαν ένα λογιστή υπάλληλο στο υπουργείο να τον ρωτήσουν; Ο κύριος υπουργός των οικονομικών δεν έχει κανένα θείο να τον ρωτούσε; Κάποιος τέλος πάντων δεν μπορούσε να πεταχτεί μέχρι το καφενείο της γειτονιάς να ρωτήσει αυτούς που παίζουν τάβλι. Κάτι θα γλιτώναμε.
Τους δώσανε ένα βιβλίο με οδηγίες και το διαβάζουν ανάποδα. Η μαύρη τρύπα άρχισε να βγάζει μαύρα φίδια που μας ζώνουν με πολύ άγριες διαθέσεις.
Και τώρα τι; Θα πουλήσουν λένε ότι πουλιέται και δυστυχώς αυτό που πουλιέται είναι ότι φέρνει λεφτά στο κράτος που μετά την πώληση θα γίνει φτωχότερο και θα ζητάει κι άλλα. Δεν θέλουν και ούτε μπορούν να καταλάβουν. Τους το έλεγε ο κ. Μητσοτάκης από το 1990 τότε που τον έφαγαν ζωντανό. Πουλήστε κύριοι το κράτος. Αυτό το άθλιο κράτος που εσείς φτιάξατε. Δεν το θέλουμε. Δεν το χρειαζόμαστε. Μας τρώει το βιος μας και μας χρεώνει. Φτάνει πια, έλεος, ξηλώστε το.
